သုန်း နဲ့ သုဉ်း ရှင်းပြပါဆရာ
တုံး တုန်း သုဉ်း
၁။ ဆရာ မျိုးသုဉ်း နှင့် မျိုးတုန်း အဓိပ္ပါယ် ပြောပြစေချင်ပါတယ် ခင်ဗျာ။ မျိုသုဉ်း လား မျိုးသုဉ် လား
၂။ မျိုးတုန်းလား မျိုးတုံးလား ဆိုတာ သိချင်လို့ပါရှင် ဆရာအားရင် ဖြေပေးပါဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်ရှင့်။
တုံး
ကိုယ်တုံးလုံး
စဉ်းတီတုံးမှာ ဓားတုံးတုံးနဲ့ မသုံးပါနဲ့။
စိတ်နှလုံး ဒုံးဒုံး (တုံးတုံး) ချလိုက်ပါ။
ဉာဏ်တုံး
တုံးချင်း (ဒုံးချင်း)
တုံးတိတိ ပြောချလိုက်တယ်။
တုံးတိုက်တိုက် ကမ်းတိုက်တိုက်မလုပ်ပါနဲ့။
တုံးတေတုံးတေ
တုံးပြေးသည်
တုံးပေကတ်သတ် လုပ်မနေပါနဲ့။
တုံးပေတုံးပေ
တုံးလုံးပက်လက်
တုံးလုံးအိပ်သည်
တောင်ကတုံး
ထွန်တုံး
ဓါးတုံးတုံး
ပညာပေတုံး
ဘယ့်နှယ်တုံးဗျ သစ်တုံးပေါ်ထိုင်နေပါလား။
ဘယ်ကြောင့်တုံး
ဘာ့ကြောင့်တုံး
မြီးတုံးစပါး
ရွှေတုံး
လူညွန့်မတုံးစေပါနဲ့။
လူနာ တုံးလုံးလဲနေတယ်။
သစ်တုံး
သရက်သီး တုံးသွားပြီလား။
အချစ်တုံး
အတုံးအရုံး
တုန်း
ကတုန်းကတိုက်
စိတ်တုန်းရွာ
စိတ်တုန်းလှေတော်
တညတုန်းက
တုန်းရွာ
ပညာသင်တုန်း
ပျားပိတုန်း
ပြုတုန်း
ပွင့်တုန်းသီးတုန်း
မင်းတုန်းမင်း
မြည်သံတုန်းတုန်း
မူတုန်း
ရှေးရှေးတုန်းက
လေသင်တုန်း
သွားတုန်းလာတုန်း ပြောရဦးမယ်
သုဉ်း
သုဉ်း = ပျက်စီးသည်။ တိမ်ကောသည်။ ကောင်းတည်လက္ခဏာ၊ ကြမ္မာမသုဉ်း၊ ဘုန်းလည်းအရှိ။
ထီသုဉ်းနန်းသုဉ်း
ဝါးသုဉ်း
ဆီးပန်းနီဆရာတော်ရေးစပ်ထားခဲ့တဲ့ လင်္ကာကို မှားရေးနေကြတာ ခဏခဏတွေ့တယ်။ ရန်ကုန်ဘဆွေရဲ့ စာအုပ်ပြန်ထုတ်တော့လည်း အဖုံးမှာ 'တို့တတွေ' ကို မှားရေးထားတယ်။ ကြာတော့ အဟုတ်မှတ်ကြပြီ။
သုညလင်္ကာ
ကုန်းဘောင်ခေတ် မင်းတုန်းမင်းကြီးလက်ထက်မှာ ထင်ရှားခဲ့တဲ့ ဆီးပန်းနီဆရာတော်ရှိခဲ့တယ်။ ဆီးပန်းနီ၊ ဆီးဘန်းနီ နဲ့ ဇီးဗနီလို့ ဘွဲအမည် မူကွဲတွေရေးနေကြတယ်။ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်းမှာ ဆီးပန်းနီဆရာတော် ဖြစ်ပါတယ်။ ဆရာတော် ရေးသားခဲ့တဲ့လင်္ကာကိုလည်း မူကွဲတွေနဲ့ ရေးနေကြတယ်။
မူကွဲ (၁)
သိင်္ဃတန်ဆောင်၊ ဘုန်းတော်မှောင်၍၊
ကုန်းဘောင်နေမီး၊ မထိန်ငြီးက၊
တိုင်းကြီးပြည်ကြီး၊ အချည်းနှီးလျှင်၊
ထီးသုဉ်း နန်းသုဉ်း၊ မြို့သုဉ်းသုည၊
သုဉ်းသုံးဝနှင့်၊ သုဉ်းရပြန်လှစ်၊
သုညခေတ်တွင်၊ ဖြစ်လာရပေ၊
တို့တတွေသည်၊ သေသော်မှတည့် သြော်ကောင်း၏။
မူကွဲ (၂)
သိင်္ဃတန်ဆောင်၊ ဘုန်းတော်မှောင်၍၊
ကုန်းဘောင်နေမီး၊ မထိန်ညီးက၊
တိုင်းကြီးပြည်ကြီး၊ အချည်းနှီးလျှင်၊
ထီးသုဉ်း နန်းသုဉ်း၊
မြို့သုဉ်းသုည၊ သုဉ်းသုံးဝဖြင့်၊
ကြုံရပြန်လစ်၊ သုညခေတ်ဝယ်၊
ဖြစ်လာရလေ၊ တို့တတွေသည်၊
သေသော်မှတည့် သြော်ကောင်း၏။
သီပေါမင်းပါတော်မူပြီး ဆီးပန်းနီဆရာတော်က သံဝေဂရတု ဧကပိုဒ်ကို စပ်ဆိုတယ်။
မိုက်မှားလှစွာ၊ ကိုယ်မှီရာကို၊ ကိုယ်သာဖျက်ဆီး၊ ဘိကာစီးသည်၊ မှူးကြီးမတ်ငယ်၊ မာလောနွယ်တို့၊ စသည်။
မှူးကြီးမတ်ငယ်ထဲက တဦးဖြစ်တဲ့ ကင်းဝန်မင်းကြီးက မန်းမကိုဋ်မှာမှ အစချီ လေးချိုးနဲ့ ပြန်ရေးသားတယ်။
ဆရာတော်က ဒုတိယတဖန် ရေးတဲ့လင်္ကာမှာ ပါတာဖြစ်ပါတယ်။
ထီးသုဉ်းနန်းသုဉ်း၊ မြို့သုဉ်းသုည၊
သုဉ်းသုံးဝဖြင့်၊ သုဉ်းနှင့် ရလစ်၊
သုည ခေတ်တွင်၊ ဖြစ်လာရလေ၊
တို့တတွေသည်၊ သေသော်မှတည့်၊ သြော်ကောင်း၏။ (မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း အတွဲ ၄၊ စာမျက်နှာ ၁၅၃)
"သူတို့တစ်တွေ သေသော်မှတည့် သြော်ကောင်း၏။"
ဗရုန်းသုန်းကား
ကမ္ဘာ ပျက်သုန်း ခြင်း အကြောင်း = မှား။
သင်္ခါရတွေဆိတ်သုန်းပါစေ = မှား။
အာရုံစိတ်သုန်းခြင်းသည် ဉပုသ် = မှား။
ပျက်သုန်းခြင်း ဇော်ဝင်းထွဋ် = မှား။
လိုတဲ့သူများသုန်းနိုင်ပါသည် = မှား။
မျိုးသုန်းသွားတဲ့ တိရစ္ဆာန် နဲ့ မျိုးသုန်းလုနီးပါး တိရစ္ဆာန်များ = မှား။
ပျက်သုန်းခြင်းခေတ်ကို ကျော်လွန်၍ = မှား။
ကမ္ဘာပျက်သုန်း အဆုံးထိတိုင် = မှား။
ပျက်သုန်း ~ တေးရေး - သက်ဇော် = မှား။
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ
Comments
Post a Comment