- ယောက်ျားတွေဟာ - မိန်းမတွေဟာ - မိဘတွေဟာ - သားသမီးတွေဟာ - ဘုန်ကြီးတွေဟာ စသဖြင့် ဆိုးတယ်၊ ကောင်းတယ်လို့ တင်ထားကြတာမျိုး ခဏခဏတွေ့ရတယ်။ အဲလိုကောက်ချက်ဆွဲတာကို ဝါးလုံးသိမ်းမှတ်ချက်လို့ ခေါ်တယ်။ တက္ကသိုလ်ပြဋ္ဌာန်း အခြေခံ ယုတ္တိဗဒေ စာအုပ်မှာတော့ ဝိုင်းကြီးချုပ်ကောက်ချက်ဆွဲခြင်းလို့ ဆိုပါတယ်။ ဘယ်လိုအဖြစ်အပျက်ကိုမဆို ယုတ္တိတန်တဲ့ ခြုံငုံဆင်ခြင်မှုဖြစ်အောင် လုပ်ကြရပါတယ်။ မေးခွန်းတွေလာတယ်။ (က) ရောဂါတွေ အရမ်းဖြစ်နေကြတယ်။ (ခ) ရောဂါတွေ တရွာလုံးဖြစ်နေကြတယ်၊ (ဂ) ဆေးနဲ့ ပျောက်တယ် စသဖြင့် ရေးကြတာတွေကို ဖတ်ရတယ်။ မှန်ကန်တဲ့ကောက်ချက်အတွက် အဲလိုလောက်နဲ့ မရပါ။ တယောက်စ နှစ်ယောက်၊ ဆယ်ဦးဆယ့်ငါးဦးနဲ့ အကုန်လို့ ပြောတာ မမှန်ပါ။ အကြောင်းအရာတိုင်းမှာ ချွင်းချက်တွေ ရှိတယ်။ အထက်မှာ တင်ပြထာတဲ့ ယောက်ျား၊ မိန်းမ စတာတွေထဲမှာ ကောင်းသူ၊ သင့်သူ၊ ဆိုးသူတွေ အုပ်စုတိုင်းမှာ ပါမယ်။ ကမ္ဘာမှာ အကောင်းဆုံးဆိုတဲ့ ဖိုက်ဇာကထုတ်တဲ့ ကိုဗစ်ကာကွယ်ဆေးဟာ ကိုဗစ်ကူးစက်ခံရသူတွေ ဆေးရုံတက်ရနှုန်း ၇၆-၇၉% နည်းစေတယ်။ သေဆုံးမှုနှုန်း ၇၆-၈၅% နည်းစေတယ်။ ၁၀၀% ဆိုတာ မရှိပါ။ တင်ပြလိုတာက ကောင်းတယ်၊ ဆိုးတယ်စတဲ့ ကောက်ချက်ကို ခပ်လွယ်လွယ် ခပ်ပေါပေါ့ မချသင့်ကြ
အကြောင်းအရာတခုမှာ အလေ့အကျင့်များနေသူတွေက မဟုတ်လောက်တာကို မြင်တာနဲ့ သိကြလေ့ရှိတယ်။ ပညာရပ်တခုခုကို ကျွမ်းကျင်တတ်မြောက်သူတွေကလည်း အချက်အလက်တခုခုကို ဖတ်တာနဲ့ မဟုတ်လောက်တာကို သိလေ့ရှိတယ်။ ဆယ်တန်းကျောင်းသားဟာ လေးတန်းကျောင်းသား စာမှားရေးတာသိတယ်။ အင်ဂျင်နီယာတွေ၊ ဥပဒေပညာရှင်တွေ၊ ဓမ္မကထိကတွေ၊ မီဒီယာ အယ်ဒီတာတွေ၊ အချက်အပြုတ် ကျွမ်းကျင်သူတွေ၊ အလှအပပညာရှင်တွေ စသဖြင့်။ ဘာသာပညာရပ်တိုင်းမှာ အဲဒီသဘောဆောင်ပါတယ်။ ဆရာဝန်တွေကလည်း လူနာကို မြင်တာနဲ့ ဖြစ်လောက်တဲ့ရောဂါတွေကို ခေါင်းထဲမှာ တန်းစီပြီး ပေါ်လာတယ်။ ကျွန်တော့ကို စောစောက တရားသဘောတခု မေးပါတယ်။ သုညအကြောင်းလေး ပေးပါဦး။ မဟာယနမှာ လက်မခံပဲ ထေရဝဒါကပဲ လက်ခံတဲ့ သုညအကြောင်းလေး။ မဖြေတတ်ပါ။ အရာအားလုံးကို သိသူရယ်လို့တော့ မရှိပါ။ ဆရာဝန်သာဖြစ်တဲ့ကျွန်တော် မြန်မာစာအကြောင်း အတိုအထွာလေးတွေ ရေးနေတာ ၁၀ နှစ်ထဲဝင်လာပြီ။ ကျမ်းမာရေး မေးတာတွေကိုဖြေနေတာလည်း ၁၅ နှစ်ရှိပြီ။ သူများတွေရေးတဲ့စာတွေ ထောင်သောင်း ဖတ်ထားရသူ။ မျက်စိက ကျင့်သားရနေပြီ။ သတ်ပုံတလွဲဖြစ်နေတာကို တန်းသိတာမျိုး ရှိတတ်ပါတယ်။ အားလုံးကိုတော့ မသိပါ။ အကိုးအကားတွေလိုက်ရှာပြီးသာ ဖြေရတယ်။ မနေ့ကပါဘဲ ညီလိုခင်မင်သူတယောက်က ပဲ