(က) က ကိုမူကား၊
ကဉ္စန ပဗ္ဗတာ၊ ငွေတောင်သာက
ဟင်္သာဝမ်းဘဲ၊ ပျံဝဲသည်
မစဲရံကာ၊ ရံကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။ <-- (သံပြိုင်)
(ခ) ခ ကိုမူကား၊
မြတ်လှသည်းခံ၊ ရသေ့ပျံကို
အကြံယူမှား၊ မင်းသားပြည်ရှင်
ပြစ်မှားလျှင်ကား၊
ပြည်တော်ဝင်ကာ၊ ဝင်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဂ) ဂ ကိုမူကား၊
ဂန္ဓမာလာ၊ ပန်းနံ့သာနှင့်
လင်ရှာမရ၊ နဂါးမလျှင်
နေ့ညမပြတ်၊ လှည့်ဖြားတတ်သည်
သူမြတ်ရွှင်ကာ၊ ရွှင်ကာသော်လည်း။
ဟန်စီလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဃ) ဃ ကိုမူကား
ဃာရာဝါသ၊ ကိစ္စများမြောင်
လူတို့ဘောင်ဝယ်၊ ခွာရှောင်ချေပြီး
မင်းကြီးဓဋ္ဌ၊ သားလှလွက်သည်
အထွတ်တင်ကာ၊ တင်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(င) င ကိုမူကား
ငဆမုဆိုး၊ နတ်မျိုးလည်းဟိ
မဏိပတ္တမြား၊ ကုန်ခါစားသည်
လေးမြားကိုင်ကာ၊ ကိုင်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(စ) စ ကိုမူကား၊
စန္ဒသူရိယ၊ မင်းလှပြည်သျှင်
တောင်းပန်လျှင်ကေ၊ သျှင်ပင့်ကိုယ်စား
သွန်း၍ထားသည်၊
ဖူးများလွယ်ကာ၊ လွယ်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဆ) ဆ ကိုမူကား၊
ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်း လေညှင်းခံရာ
မုဆိုးလာ၍၊ ဖြတ်ကာစွယ်များ
ပေးကမ်းငြားသည်၊
မင်းအားဆက်ကာ၊ ဆက်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ည) ည ကိုမူကား၊
ညေယျဓံတရား၊ ထိုငါးပါးကို
ပိုင်းခြားထင်ထင်၊ သိမြင်ကုန်ကုန်
ပြီးပြည့်စုံသည်၊ ဗိုလ်ပုံလူများ
သိမြင်ကြားအောင်၊
ဟောကြား ဗုဒ္ဓါ၊ ဗုဒ္ဓါသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဋ) ဋ ကိုမူကား၊
ဋကူမင်းကြီး၊ မိကျောင်းစီး၍
ခရီးလွန်ရှည်၊ သန်လျင်ပြည်ကို
ဝင်လေ ညခါ၊ ညခါသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဌ) ဌ ကိုမူကား၊
ဌာပနာကို၊ မြင်လာတန်းဆောင်
ကျွတ်လုံးပြောင်တည့်၊ မြားမြောင်ရှစ်သွယ်
မွေတော်ဓာတ်ကို၊
တောင်ထွတ်တည်ကာ၊ တည်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဍ) ဍ ကိုမူကား၊
ဍဏ္ဍုမင်းကြီး၊ ကြီးအင်ကြောက်လှ
ဍုံဋ္ဌဂါမဏိ၊ တိုက်စည်တီးလျက်
မင်းကြီးကျည်းပြည်၊ စစ်ထိုးလေသည်
ဝန်းလည်အောင်ကာ၊ အောင်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဎ) ဎ ကိုမူကား၊
ဎရဋ္ဌထာ၊ နဂါးသာလျှင်
ရီမှာမျိုးမြတ်၊ စီးပြီးလတ်သော်
စက်မြတ်ကြင်ရာ၊ ကြင်ရာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဏ) ဏ ကိုမူကား၊
ဏစဉ်ပင်က၊ ထွိမ်းညွှန်ပြလွန်
ပရစံပ၊ တက္ကုလကို
ပြည်ကစောင့်ကာ၊ စောင့်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(တ) တ ကိုမူကား၊
တာဝတိံသာ၊ ထက်မှာနေနား
မိနတ်သားကို၊ တရားသာယာ
မြတ်စွာဘုရား၊ လာဟောငြားလည်း
နတ်များသောင်းသောင်း၊
အလောင်း ကျွတ်ကာ၊ ကျွတ်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ထ) ထ ကိုမူကား၊
ထံပါးမကွာ၊ မယ်သူဇာနှင့်
မကွာတူစုံ၊ ပျော်ကြကုန်သည်
အာရုဏ်ပေးကမ်း၊ ရွှန်းရွှန်းသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဒ) ဒ ကိုမူကား၊
ဒါနများလွန်၊ မင်းဝေဿန်လျှင်
မြိုင်ခွင်တောသာ၊ ဝင်္ကပါသို့
ခွါလျှင်နေငြား၊ ပုဏ္ဏားဇူဇကာ
ဂဏှာ ဇာလီ၊ သူငယ်နှစ်ယောက်
မူငါးမြှောက်ခါ၊
ကင်္ကာ ကင်္ကာ၊ ကင်္ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဓ) ဓ ကိုမူကား၊
ဓက္ကမင်းသား၊ စွမ်းခွန်အားနှင့်
ပတ္တမြားငုံကာ၊ ပျံကျလာသည်
ဆင်းဝါရုပ်ရေ၊ လှနတ်မေကို
မြင်ကေ ဝန်းကာ၊ ဝန်းကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(န) န ကိုမူကား၊
နဂါးရာဇာ၊ ဘုရားလျာနှင့်
နတ်ရွာ လူ့ပြည်၊ ပြောင်းကြည်ဝင်လျှင်
ညောင်ပင်ရင်း၌၊
သီတင်းသုံးကာ၊ သုံးကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ပ) ပ ကိုမူကား၊
ပပဝတီ၊ ဒေဝီရတနာ
တောင်ညာထွတ်ထား၊ မိဖုရားကို
အားရကြံကာ၊ ကြံကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဖ) ဖ ကိုမူကား၊
ဖယကုမ္မာ၊
ကြီးစွာပြောင်းအား၊ ပင့်ကူကျားကို
လွှားလွှား ခွပ်ကာ၊ ခွပ်ကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဗ) ဗ ကိုမူကား၊
ဗာလလူမိုက်၊ မိန်းမစစ်ကို
ပစ်တတ်တန်တင်၊ သဖန်းပင်တွင်
မြင်လျှင်မင်းကြီး၊ ဆောင်းရွှေထီးနှင့်
ဘိသိက်ခံကာ၊ ခံကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဘ) ဘ ကိုမူကား၊
ဘဒ္ဒကမ္ဘာ၊ ပေါ်ခါအစ
ဗုဒ္ဓညောင်ဖြူ၊ မေတ္တာဟူသည်
ငါးဆူရှင်ပင်၊ ရှင်ပင်သော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(မ) မ ကိုမူကား၊
မဟော်သဓာ၊ ဘုန်းပညာနှင့်
ပုစ္ဆာနတ်လူ၊ မေးကြဟူသည်
လွယ်ကူ ဖြေကာ၊ ဖြေကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ယ) ယ ကိုမူကား၊
ယက္ခစွယ်ပြူး၊ ဘီလူးနှင့်မြင်း
အန်တုခြင်းသည်၊
ရန်ကိုမိကာ၊ မိကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ရ) ရ ကိုမူကား၊
ရထားယာဉ်သာ၊ နေစကြာနှင့်
တေဇာနည်းတူ၊ တောက်စေဟူသည်
တောက်စေသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(လ) လ ကိုမူကား၊
လက်က(လင်္ကာ)မင်းဖျား၊ စွမ်း စွမ်းအားနှင့်
ရထားစီးကာ၊ စစ်ထိုးလှာသည်
ဗိုလ်ပါငါးရာ၊ ငါးရာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဝ) ဝ ကိုမူကား၊
ဝေဘူလတောင်၊ မြင့်ခေါင်ရွေဆောင်း
ဘီလူးပေါင်းနှင့်၊ ဘေးလောင်းထွတ်ဖျား
မင်းသားလုလင်၊ ကျဆုံးကျင်သည်
ရန်ခွင်(ခွင်း) ဖြေကာ၊ ဖြေကာသော်လည်။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(သ) သ ကိုမူကား၊
သံထု (သံသု)ကုမ္မာ၊ စောမင်းလျာသည်
ဆရာမြတ်ထံ၊ ကျိုးနွံ ခစား
နောင်တော်အားကို၊ တရားဆယ်ယူ
ထီးဖြူနှင်းကေ၊ နှင်းကေသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဟ) ဟ ကိုမူကား၊
ဟင်္သာငှက်ငယ်၊ စစ်ဖြစ်မြေကို
ခြေပူလောင်ဆာ၊ မကြံသာသည်
ရေမှာ မျောကာ၊ မျောကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(ဠ) ဠ ကိုမူကား၊
ဠာလမင်းသား၊ ရထားမစီး
မင်းကြီး သူမြတ်၊ ဗြဟ္မဒတ်ကို
အမတ်ညီညာ၊ ပြည်နှင်းလှာသည်
အရ ယူလာ၊ ယူလာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(အ) အ ကိုမူကား၊
အမ္ဘချိုဆီး၊ သရက်သီးကို
ကျီးသားထွင်သီ၊ ဆောင်ချီသည်
ဒေဝီ စားကာ၊ စားကာသော်လည်း။
ဟန်စိလေ… ဟန်စွလေ။ ။
(အမတ်ကြီး ဓမ္မဇေယျ)
ရှေးစာကဗျာများ ကျေးဇူး။
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ
Comments
Post a Comment