The Exile Factor ပြည်ပကနေ ပြန်သင်ပေးရတော့မလို

ကွန်မင့်တခု - (စ) အဲ့စာလုံးကလည်း အမြဲမှားတယ်ဆရာရေ။ သေချာသတိထားရင် မမှားသင့်တဲ့ စကားလုံးတွေပဲ။ မြန်မာပြည်မှာနေပြီး မြန်မာစာက အမှားဆုံးပဲ။ (ဆုံး)

မြန်မာပြည်မှာနေပြီး မြန်မာစာက အမှားဆုံးပဲဆိုတာကို ဖတ်ရလို့ ဒီစာကို ရေးပါတယ်။ စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံတွေ မှားနေကြောင်း အကြိမ်ပေါင်း တထောင်ကျော်လောက်ပြီ။ တချို့က ဘာ့ကြောင့် မှားသလဲကို တချက်တည်း၊ တခုတည်းသာ ကြည့်ပြီး ဘာ့ကြောင့်လို့ ပြောကြတယ်။ ဘာ့ကြောင့်မှားကြသလဲ စာတပုဒ်မှာ လက်ညှိုးပေါင်း တဒါဇင်လောက် တင်ပြထားပါတယ်။

ကျန်းမာရေးမေးတာတွေကို ဖြေနေတာ ဖေ့စ်ဘွတ် မပေါ်ခင်ကတည်းက။ ဖေ့စ်ဘွတ်ပေါ်လာမှ အဲလောက်ထိ သောက်သောက်လဲ မှားရေးနေကြမှန်း သိတော့တယ်။

နောက်ထပ်သိလာတဲ့ အချက်တခုကတော့ ပြည်ပရောက်နေသူတွေက စာကိုပိုပြီးမှန်အောင် ရေးတတ်ကြသလိုလို။ လေ့လာဆန်းစစ်မှုတော့ မဟုတ်ပါ။ နဝတ ခေတ်က စာပေစိစစ်ရေးနဲ့ စက်ကွင်း လွတ်ကင်းကြတော့ သတ်ပုံ အမှားတွေကို မသိကြပါ။ အဲတော့ မှန်အောင်ရေးကြတယ်။

ပြည်တွင်းမှာ အများစုက မှားအောင်ပြင်ထားတာကို အမှန်လို့ ထင်နေကြတယ်။ တရားဝင်လို့တဲ့။ အစိုးရက ရေးခိုင်းထားလို့တဲ့။ နောက်ဆုံးပေါ်တဲ့။

နဝတခေတ်မှာ ပြည်ပကနေထုတ်တဲ့ ဥပမာ ကြေးမုံဦးသောင်းစာအုပ်တွေနဲ့ ဘန်ကောက်ကနေထုတ်တဲ့ ခေတ်ပြိုင်ဂျာနယ် အကုန်မှန်တယ်။ ဦးနုရဲ့ တာတေစနေသားစာအုပ်ကို နယူးဒေလီမှာ ပဌမအကြိမ် ထုတ်တော့ သတ်ပုံတွေမှန်ပြီး၊ ပြည်တွင်းမှာပြန်ထုတ်တော့ သတ်ပုံမှားတွေနဲ့။

နမူနာ ၅ ခုသာတင်ပြမယ်။

- လယ်တီဒီပနီပေါင်းချုပ်

- ရွှေဥဒေါင်းရေးတဲ့ တသက်တာမှတ်တမ်းနှင့် အတွေးအခေါ်များ

- သခင်ဘသောင်းရေးတဲ့ တထောင့်တည

- မင်းဆွေရေးတဲ့ ဒါး

- နိုင်ဝင်းဆွေရေးတဲ့ နွေတည

ပြည်တွင်းက ပြင်ပြန်ထုတ်စာအုပ်တွေဟာ သူများအဝတ်အစားကို ခိုးဝတ်ထားသူတွေလို။ ဆောရီး + ကန်တော့။ နောင်ဆိုရင် မြန်မာစာအမှန်ကို ဖတ်လိုသူတွေ ပြည်ပကနေ တင်သွင်းရမလိုလို။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့ ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။ ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။ စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။ အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။ သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်

Search This Blog