ဘောလယ်

ဘောလယ်ဟူသောသီချင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ပညာရှင်တို့ အယူအဆအမျိုးမျိုး ရှိနေကြပါသည်။

(၁) မိမိ၏အဖြစ်အပျက်အခြေအနေတို့ကို ရေရေလည်လည်ဖော်ပြသဖြင့် "ဘောလယ်"။

(၂) ဘောလယ်မြို့စားမင်းသမီးရေး၍ "ဘောလယ်"။

(၃) ကနောင်မင်းသား၏သဘောထား လှိုင်ထိပ်ခေါင်တင်အပေါ် ပြန်၍လည်လာစေသောကြောင့် "ဘောလယ်"။

(၄) ဘောလယ်မြို့တွင် စတင်၍ လှိုင်မင်းသမီးရေးဖွဲ့သောကြောင့် "ဘောလယ်"။

(၅) ဘဝ၏တက်သက်စုန်ဆန် ပြန်လှန်လှည့်ပတ်မှုကို ဖွဲ့ဆို၍ "ဘောလယ်"။

(၆) တင့်တယ်သောသဘောရှိ၍ "ဘောလယ်"။

ယခု 'ဘောလယ်' ဟူသောဝေါဟာရနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ကျွန်တော်၏ထင်မြင်ယူဆချက်ကို တင်ပြပါမည်။ သီချင်းများသည်အများအားဖြင့် တောနယ်ကျေးရွာများတွင် စတင်မြစ်ဖျားခံလေ့ရှိပါသည်။ သို့ဖြစ်ရာ ဘောလယ်ကဗျာသည်လည်း ဘောလယ်တောနယ်မှ သီဆိုပေါ်ပေါက်လာသော တေးသီချင်းမျိုးဖြစ်တန်ရာ၏။

- ရွှေဘိုမြို့မြောက်ဘက်အရပ်တွင် သီဆိုကြသောကြောင့် "မြောက်ဘက်သံလွမ်းချင်း" ဟုခေါ်ကြ၏။

- မြေလတ်ပိုင်းဖြစ်သောတောင်တွင်းနယ်မှ စတင်သီဆိုပေါ်ပေါက်လာသော သီချင်းကိုမူ "မြေလတ်သံ"ဟုခေါ်ကြ၏။ အလားတူပင် ဒေသကိုစွဲ၍ခေါ်သော "ကောင်းတုံသံ"၊

- "ကျောက်တလုံးသံ" စသည်များသည်လည်း ထင်ရှားရှိနေပေသည်။ ထို့ကြောင့် ဘောလယ်အရပ်မှစတင်သီဆိုကြသော သီချင်းဖြစ်၍ ထိုသီချင်းကို "ဘောလယ်သံ" ဟုခေါ်သည်ဟု ကျွန်တော်ယူဆပါသည်။

ဤဘောလယ်သီချင်းကို လှိုင်ထိပ်ခေါင်တင် စတင်တီထွင်ရေးသားသည်ဟု "မြန်မာစာပေသမိုင်း" နှင့် "ကဝိဘာရတီ" ကျမ်းများတွင်ဆိုသည်။ အမှန်စင်စစ် ဤအယူအဆမှာ မှားယွင်း၍နေပေသည်။ အကြောင်းမူကား ဘောလယ်တေးသွားများသည် လှိုင်ထိပ်ခေါင်တင်ခေတ်မတိုင်မီ ရှေးအထက်ကတည်းကပင် ရှိခဲ့ပေသည်။ ထိုဘောလယ်များ၏စာသားများကိုလည်း နိုင်ငံတော်မူမဟာဂီတ၊ ဒုတိယတွဲ စာမျက်နှာ ၁၅ နှင့် ၁၆ တွင်ဖော်ပြထားပေသည်။ (ဆရာကြီးဦးမြင့်ကြည်၊ မြန်မာတေးဂီတ အနုစာပေသမိုင်း)

ကျောက်တလုံးသံစာလုံးကိုတွေ့လို့ ကူးယူတင်ပြပါတယ်။ စာရိုက်တာကိုသာ ပြင်စရာ တချို့ ပြင်ပါတယ်။ ကျေးဇူး။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့ ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။ ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။ စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။ အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။ သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်

Search This Blog