Skip to main content

'ကြာဆစ်ကြိုး'ကဗျာ


     ကြာဖြူကြာနီ ကြာညိုနှောလို့

      တို့လယ်တောမှာ ပွင့်ကြတယ်။

      ကောက်စိုက်အပြန် ရေကန်ကြီး

      ကြာတစည်းလောက် ချိုးခဲ့ကွယ်။

      ကြာပွင့်ကြာငုံ ထုံထုံမွှေးကို

      မလေးဘယ်သို့ သုံးပါ့မယ်။

      ကြာရိုးကြာနွယ် ဘယ်ညာဆစ်လို့

      ရွှေကြာဆစ်ကြိုး ဆွဲပါ့မယ်။

      ဆွဲပါ့မယ်။ (မင်းသုဝဏ်)

မင်းသုဝဏ်။ (၁၉၈၆)။ မောင်ခွေးဖို့ ကဗျာများ။ ရန်ကုန်၊ မြစ်မခစာပေတိုက်။ စာမျက်နှာ ၄ မှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်။ ပန်းချီ - ဦးဘကြည်

၁။ အထက်ပါကဗျာမှာ ကြာ"တစ်စည်း"လောက် လို့ ရေးထားတာတွေ့ရလို့ မူရင်း ဟုတ်/ မဟုတ် သိလိုပါတယ်ခင်ဗျ

မကြာခဏတွေ့ပါတယ်။ မူရင်း မဟုတ်ပါ။ ပုံနှိပ်မူတချို့က နောက်ထုတ်တွေ။ 

၁၉၄၀ တွင် မောင်ခွေးဖို့ ကလေးကဗျာများထွက်ရှိ၍ ၁၉၄၁ ၌သပြေညိုနှင့်အခြားကဗျာများ ထွက်ရှိသည်။

မောင်ခွေးဖို့ ကဗျာများ တတိယအကြိမ်ထုတ် မျက်နှာဖုံး (၁၉၅၆)

ဦးနေဝင်းခေတ် နောက်ပိုင်းမှာ မြန်မာစာ စ ပျက်လာတယ်။ ဆရာမင်းသုဝဏ် ဒီကဗျာရေးခဲ့တာက ၁၉၄၀ ကတည်းကဖြစ်တယ်။ ၁၉၅၆ ခုနှစ် ပြန်ထုတ်တော့လည်း သတ်ပုံ မှန်တယ်။

၁၉၈၆ ခုနှစ်ဟာ ဦးနေဝင်းရဲ့ တတိယနောက်ဆုံးနှစ်။ မြန်မာစာ အတော်ပျက်လာချိန်။

၁၉၈၈ ဒုတိယအကြိမ်စစ်အာဏာသိမ်းတော့ မြန်မာစာ စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံတွေ ပျက်လာတယ်။ တတိယအကြိမ်စစ်အာဏာသိမ်းတော့ ၁၉၉၁ စက်တင်ဘာလကထုတ်ထားတဲ့ မြန်မာအဘိဓာန်ကိုသာ ရုံးသုံးလုပ်ထားတော့ မြန်မာစာနဲ့ရေးသားသူ ၉၀% လောက်က စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံ မှန်အောင် မရေးတတ်ကြတော့ပါ။ ပြန်ထုတ်စာအုပ် ၉၉% က မှန်နေခဲ့တာကို မှားအောင်ပြင်ထားတယ်။

ဆရာမင်းသုဝဏ် မောင်ခွေးဘို့ကဗျာများရေးစဉ် ၁၉၄၀ က တဝမ်းပူတွေကို ရန်ရှာမဲ့သူတွေရဲ့ မိဘတွေတောင် မွေးကြသေးရဲ့လား မသိပါ။

၂။ ဆရာဗျာ တခုလောက်သိချင်လို့ပါ စာလုံပေါင်းသတ်ပုံက ဘယ်နှစ်ခုနှစ်ကနေစပြီး ပြောင်းလဲလာတာလဲဗျ ဘယ်နှစ်ခုနှစ်ထိနောက်ဆုံးမှန်ခဲ့လဲဗျ အဲ့တာလေးသိချင်လို့ပါဗျ။ ကျေးဇူးပြုပြီးဖြေကြားပေးပါဆရာခင်ဗျာ။

အရင်ကလည်း တ နဲ့ တစ် ရောထွေးနေခဲ့တာ ရှိခဲ့တယ်။ အဲလိုကနေ ဦးနေဝင်းက တပြေးညီလုပ်ခိုင်းရာက တစ် တစ် တစ် ဖြစ်လာတာ။

အခုခေတ်မှာ မူရင်းအမှန်တွေကို လိုက်ရှာရတာ အတော်ခက်နေပြီ။ အပြင် အလွဲ အမှားတွေသာ များတော့တယ်။ အဖတ်နည်းလို့ ထပ်မထုတ်တဲ့ ဦးကုလား မဟာရာဇဝင်ကြီးနဲ့ ကင်းဝန်မင်းကြီး၏ လန်ဒန်သွား နေ့စဉ်မှတ်တမ်းလို စာအုပ်တွေသာ မူရင်းအတိုင်းရှိတော့တယ်။ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း ၁၅ တွဲကို ပီဒီအက်ဖ် ဖိုင်ပြောင်းကြတယ်။ မူရင်းအတိုင်း မှန်တာ ၂ နေရာသာတွေ့တယ်။ ကျန်တာတွေက မှားအောင်ပြင်ထားကြတယ်။ မလုပ်ကောင်းတာတွေ။

မူရင်းအမှန်စာအုပ်တွေ စုဆောင်းနေတာ အတန်အသင့်သာ ရသေးတယ်။ မြန်မာစာအဖြစ်ကတော့ သစ်လေ မှားလေ။ အခုမေးခွန်ကတော့ သိပ်မသစ်ဘဲ မှားနေတာဖြစ်တယ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့  ​ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။  ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။  စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။  အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။  သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ