Skip to main content

The New Generation of Students သမိုင်းမသိသူတွေ မြန်မာစာမသိသူတွေ များလာပြီ

(စ) ပေါ့ပေါ့တန်တန် သရေပွဲလောက် မျှော်ပြီး အသက်တွေ ဘဝတွေ ရင်းနေကြတာ မဟုတ်ဘူး။ တကိုယ်ရေ အရောင်တောက်ရုံ အရေးတော်ပုံထဲ အရာဝင်ရုံ စစ်ရာဇဝတ်မှုတွေက ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ အရင်လိုပဲ လျှော်ပစ်လို့ရပါတယ်။ ဖယ်ဒရယ် ဆိုတာ EROs တချို့နဲ့ အပေးအယူလုပ်ရင် ပြီးတယ်ဆိုပြီး ငြိမ်းချမ်းရေး ယောင်ယောင် ပွဲစားတော့ ဝင်မလုပ်ကြပါနဲ့။ တော်လှန်ရေး တိုက်စား - သမိုင်းကွေးနဲ့ ကံကုန်ရင် မကောင်းဘူး။ (၃၀-၀၇-၂၀၂၃)

ပြည်ပနိုင်ငံရေးထဲက မိတ်ဆွေတဦးတင်တာ။ ရင်းနှီးသူဖြစ်လို့ ရေးလိုက်မိတယ်။

Women's World Cup မှတ်လို့ဗျာ။ ပေါ့တန်တန်ဖြစ်သွားလို့ ဆောရီး။

သတင်းတွေကြားလို့ သတိထားမိအောင်ပါဆရာ။ ဘောလုံးပွဲ မဟုတ်ဘူး။ ဝိညာဉ်ချင်း ချည်ပြီး ရိုက်တဲ့ပွဲ။ ကြားရတာသာမှန်ရင် ကြောက်စရာ အံ့ဩစရာပါဆရာ။ သမိုင်းတဖြတ်သံယောဇဉ်နဲ့ ကောလဟလ ဖြစ်ပါစေ။

သူက တိုင်းရင်းသားခေါင်းဆောင်တဦး။

တချိန်တည်းမှာ ကွန်မင့်တခုလည်းရတယ်။

လူငယ်တွေအတွက် နိုင်ငံရေးသဘောတရား အတွေ့အကြုံလေးတွေတင်ပေးပါအုံး။

တင်ပြချင်ပါရဲ့ ဒါပေမဲ့ -

ကျွန်တော် မေးလို့ဖြေရတဲ့ အင်တာဗျူးတွေမှာ ပြောခဲ့တာလည်း များပြီ။ အသစ်ဖြစ် 'ပျက်' မှုတွေလည်း ရှိလာတယ်။

တမြန်နေ့က ဒီမြို့မှာ နိုင်ငံရေးဆွေးနွေးပွဲတခုက ဖိတ်လို့ တက်ရပါတယ်။ နွေဦးတော်လှန်ရေးထဲက လူသိများတဲ့သူတွေလည်း လာကြတယ်။ ကျွန်တော်က နည်းနည်းတော့ ပြောရတယ်။ အခြေခံသာ ပြောတယ်။ တိုင်းသူပြည်သားတွေ ပညာရည် (ပညာရေး) နိမ့်ကျလို့ (နှိမ့်ချခံထားရလို့) စဉ်းစားတွေးခေါ်မှုပါ ကျဆင်းနေတယ်။ 'ဒီအက်စ်အေ' မှာ သင်တဲ့သမိုင်းက လူတွေသင်တဲ့သမိုင်းနဲ့ မတူဘူး။

တာဝန်ရှိသူတဦးက ပညာရေးမူသစ်မှာ သမိုင်းဘာသာ ချန်ထားဦးမယ်တဲ့။

ဘာကြောင့်လို့ အတန်အသင့် နားလည်နိုင်ပါတယ်။ သမိုင်းစာအုပ်ကောင်း (မှန်) မရှိသေးပါ။

နယူးဒေလီမှာ နေစဉ်က ပညာသင်ဆုအတွက် အင်တာဗျူးလုပ်တော့ မြန်မာပြည် ဘယ်ကိုလိုနီအောက်ကနေ လွတ်လပ်ရေးရသလဲမေးတာ့ ဖြေတဲ့သူက တရုပ်လက်အောက်ကတဲ့။ ဖြေတဲ့သူက အင်္ဂလိပ်စာတော့ ကောင်းပါတယ်။

တခြားတိုးတက်တဲ့နိုင်ငံတခုသွားပြီး ပညာသင်ရသူတယောက် လှမ်းမေးပါတယ်။ သူတို့ကျောင်းမှာ မြန်မာပြည်အကြောင်း မေးကြတော့ မဖြေတတ်လို့တဲ့။ 'ဖဆပလ' ဆိုတာ။ 'မဆလ' ဆိုတာဘာ။ 'နဝတ-နအဖ' ဆိုတာ ဘာ။ 'အင်နယ်လ်ဒီ' က ဘာ။ ဘိုလို ရေးပေးရတယ်။

ကနေ့ ဘိုလိုတတ်သူတွေများလာပြီ။ သမိုင်းမသိသူတွေသာမက မြန်မာစာ မသိသူတွေလည်း များလာပြီ။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

ရှေးရေစက်

ရေး - ရွှေတိုင်ညွန့် ဆို - ဝင်းဦး + မာမာအေး လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ ချောလှတယ် သဘောကောင်းတဲ့ သူကလေးရယ် အတူဆုံဖို့ နဖူးစာရေးတယ် ယုံကြည်ဖွယ် မာယာနှောကာ ပြောတတ်တဲ့သက်လှယ်ရယ် နောင်ခါဝယ် မေရှင်ကလေးကို အရေးမစိုက်မှာ အလွန်စိုးတယ် ချစ်မှာလားကွယ်  မေတ္တာထားတယ်  ရှေးရေစက် ကံဆုံတယ် တူနှစ်သွယ် ဆုံဆည်းရတယ် ချစ်စရာကောင်းသူကလေးရယ် မောင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲလန်းတယ် အဟုတ်ကိုပြောတာလားကွယ် လိမ်ဉာဏ်တွေပိုတယ်  ကရုဏာထားတာ အဟုတ်ပါပဲ မေတ္တာထားတယ် တကယ့်ကိုပဲ မင်းအလိုရှိရင်မောင့်အသည်း ခွဲကာပေးမယ်  တွေ့ရင်တော့ဖြင့် လွမ်းအောင်ချွဲ နောက်ကွယ်ကျရင်မေ့မှာပဲ အသည်းမှာစွဲတဲ့ ပျိုမေရှင်ကို အလိုလိုက်ရလိမ့်မယ်  တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ် တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ်  ချစ်တဲ့သူရယ်  ကြိုက်တဲ့သူရယ်  ရာသက်ပန်ရွယ်ကိုးလို့သာ အရိုးကျအောင် ပေါင်းပါ့မယ်  စိုးရိမ်ဖွယ် စိုးရိမ်ဖွယ် ယောက်ျားများဟာ ဖောက်ပြားလွယ် တကယ်ကြောက်အားပိုတယ် ယုံဘူး ယုံဘူး ချစ်ဦးပျိုသက်လှယ်  လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ

ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း

ကျွန်တော် ညက အိပ်မက် မက်ပါတယ်။ ဆောင်းအိပ်မက်က အကျအန။ နေ့ခင်းတုန်းက မိတ်ဆွေတဦးကနေ ဆရာ မြန်မာစာ ပန်ကျူယေးရှင်းအကြောင်း ကျမ်းတစောင်ရေးပါလားတဲ့။ ဟာ - ရာရာစစ၊ ကျွန်တော်က မြန်မာစာကို ဆရာလုပ်နိုင်တဲ့အထိ မတတ်ကျွမ်းပါ။ ဒါပေမဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ ကျမ်းတစောင် ရေးခဲ့တယ်။ မြန်မာစာရေးနည်းထဲက ယတိဘေဒ။ လက်ထဲမှာ လယ်တီဆရာတော်ဦးကေလာသ  (လယ်တီဒီပနီကို ရေးသားတော်၏မူတဲ့ လယ်တီဆရာတော်ကြီး မဟုတ်ပါ) ရေးတဲ့ ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း “ပီဒီအက်ဖ်” ဖိုင်ကို ရှေးစာကဗျာများနေရာကနေ ရထားတယ်။ ကျေးဇူး။ ယတိ (၁) = ရပ်ခြင်း။ ရပ်တန့်ခြင်း။ ချုပ်တည်းခြင်း။ စောင့်စည်းခြင်း။ ယတိ (၂) = ရဟန်း။ မြန်မာလိုမှာ ယတိပြတ်လို့ ရှိတယ်။ တစုံတခုကို တိတိကျကျ ဆုံးဖြတ်တာမျိုး။ သတ်မှတ်တာမျိူး။ ပိုင်းခြားလိုက်တာမျိုး။ မြန်မာစာရေးသားနည်းမှာ ယတိဆိုတာ စားလုံးတခုနဲ့တခု၊ စကားစုတခုနဲ့တခုကို ပိုင်းခြားခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အလွယ်ဆုံးနဲ့ အများဆုံးက ပုဒ်ထီးနဲ့ ပုဒ်မ။  ကွန်ပြူတာစာရိုက်နည်းမပေါ်ခင် လက်နှိပ်စက်ရိုက်နည်းမှာ စနစ်တကျသင်ကြရပါတယ်။ ပုဒ်ထီး၊ ပုဒ်မ မဟုတ်ဘဲ တကွက်ခြာ ရိုက်ရတာလည်းရှိတယ်။ အခုခေတ်မှာတော့ “စပေ့စ်ဘား” ခေါ်တယ်။ တကွက် ဆိုတာ နှစ်ကွက် သုံးကွက် မဟုတ်ရပါ။ စာ