Skip to main content

သတ်ပုံ နမူနာများ

ကလေးကို သန်ချဆေးတိုက်နေစဉ် လူကြီးကို သံစူးသည်။

ကျားလာသဖြင့် အလန့်တကြားဖြစ်ကုန်သည်။

ကျာပွတ်နှင့်ကစားနေတာ ကြာပြီ။

ချင်းအမျိုးသားအသီချင်းဆိုခြင်းနဲ့ အဆုံးသတ်မည်။

စည်းနဲ့ဝါး မေ့နေသဖြင့် ကားတစီးနဲ့ ပြန်ယူရသည်။

စပါးပုတ်အနီးမှာ ပဲပုပ်တောင်းထားသည်။

စားနေကျဆိုင်ကို သွားစားကြမယ်။

ဆာနေသလား အစားအစာတွေ ရှိပါသည်။

ဇာတ်စင်သည် ဆင်လောက်မြင့်၏။

တန်းတူရည်တူရှိကြောင်း မှတ်တမ်းတင်ပါ။

ပင်လယ်ကမ်းစပ်များတွင် တနေ့လျှင် တချို့နေရာမှာ ၂ ခါ တချို့နေရာမှာ ၁ ခါ ဒီရေတက်တတ်သည်။

ပစ်ခတ်သူကို အပြစ်ပေးရမည်။

ပပ်ကြာက် ပတ်ပတ်လည်မှာ မြက်ပေါက်နေသည်။

ပွဲတက်ဝတ်စုံကို ကျကျနနဝတ်တတ်ရဲ့လား။

ပျံထွက်သွားတဲ့ငှက်တွေ ပြန်လာပြီ။

ပျားတုပ်ခံရတဲ့နေရာ အခုတော့ ပြားချပ်သွားပါပြီ။

ပျိုမြစ်တဲ့အရွယ်မှာ ရည်ရွယ်ချက်တွေ ပြိုလဲမသွားစေနဲ့။

ကြိုးစားပမ်းစားလုပ်ရသဖြင့် ပင်ပန်းသွားပြီ။

မကျန်းမာသူသည် ကြမ်းပေါ်မှာအိပ်နေ၏။

မိခင်သည် စာဖတ်နေရင်း ကလေးကို ဖက်ထားသည်။

မိုးမစဲသေး ဆဲရေးသံကြားရတာ မကောင်းပါ

မှိုင်းစွဲနေသည့်မှန်အိမ်ကို ဆွဲလာခဲ့သည်။

ယက်ကန်ယက်ကန်ဖြစ်နေတာ ရက်တွေမကြာသေးပါ။

ခြူလုံးဆွဲထားသည့်နွားအနီးမှာ သစ်သီချူနေသည်။

ပြန့်ပြောတဲ့အခင်းပေါ်မှာ ပျံ့မွှေးတဲ့ပန်းတွေ ချထားသည်။

ရံဖန်ရံခါ ရန်သူလာတတ်သည်။

လက်ဖက်ရည်ချိုဆိမ့်ပန်းကန်က ယိုစိမ့်နေသည်။

လဲလှယ်တဲ့အလုပ်ကိုလည်း လုပ်ကိုင်သည်။

ဝါးကျည်တောက်ထဲမှာ ရေကြည်ထည့်ပါ။

သစ်ပင် တက်တတ်သလား။

ဟင်းချိုကို ဆားခတ်ပြီးပြီ ဇွန်းနဲ့ခပ်သောက်ရတာ မခက်ခဲပါ။

အကူအညီမလာမီ တိုင်ကိုမှီနေရတော့သည်။

အခမ်းအနာပြီးလျှင် ဟင်းအိုးလည်း ရေခန်းမည်။

အစဉ်သဖြင့် အဆင်ပြေပါစေသတည်း။

အမျက်ထွက်နေတာကို မျက်စိနဲ့ သိပါသည်။

အမျိုးတွေလာတုန်း မြိုးမြိုးမြက်မြက် ချက်စားကြမည်။

အသားပပ်နေသဖြင့် ဆေးတပတ်လိမ်းရသည်။

အာထွာဆောင်းကို ကိုယ်တစောင်း ရိုက်ရသည်။

အိပ်ရာက စောစောထပြီး ယာခင်းသို့သွားမည်။

အိမ်ထဲမှာ တယောက်တည်းနေသည်။

အကြွေးယူသူကို ထမင်းပါကျွေးလိုက်ရ၏။

အပြေးသန်သူကို သံကြိုးစာပို့ခိုင်းပါ။

ကော်နဲ့ကပ်ပြီးလျှင် ကတ်ကြေးနဲ့ ဖြတ်ပါ။

ကျေးဇူးမသိတတ်သူတဦး ကြေးမုံသတင်းစာဖတ်နေသည်။

ဆေးစွဲနေသူကို ရဲကဆွဲသွားပြီ။

ဆောင်းရာသီတွင် အိမ်ဇောင်းထဲမှာ စောင်းတီးနေသည်။

နေရောင်ခြည်ရအောင် ချည်လိုက်ကိုကို ဖွင့်လိုက်ပါ။

ဖျော်ရည်သောက်ပြီး ရီဝေနေသည်။

ကြွေးမြီ ဆပ်ရဦးမည်။

မောင်ဘ စာအံနေစဉ်မှာ မောင်လှ အန်နေသည်။

မျောတိုင်ပိ၍ မေ့မြောနေသည်။

ပြောင်းဖူးပင်တွေ ပျောင်းညွတ်နေသည်။

ရေပုံးနားမှာ ပုန်းကွယ်နေသည်။

ရောဂါဆိုးသွားမှာကို စိုးရိမ်မိသည်။

ရေမွှေးဆွတ်ပြီးလျှင် လက်စွပ်ဝတ်ပါ။ အပြင်မှာ စွတ်စိုနေသည်။

အေးလျှင် စောင်တထည် ဆောင်ထားပါ။

နှင်းဆီပန်းက ဆူးစူးတတ်သည်။

နှလုံးရောဂါဆေး နှစ်လုံးသောက်ပါ။

နှီးဖျာပေါ်မှာထိုင်လျက် ကိုးဖြာကျေးဇူး ဂုဏ်အထူးအကြောင်းပြောပြနေသည်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

ရှေးရေစက်

ရေး - ရွှေတိုင်ညွန့် ဆို - ဝင်းဦး + မာမာအေး လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ ချောလှတယ် သဘောကောင်းတဲ့ သူကလေးရယ် အတူဆုံဖို့ နဖူးစာရေးတယ် ယုံကြည်ဖွယ် မာယာနှောကာ ပြောတတ်တဲ့သက်လှယ်ရယ် နောင်ခါဝယ် မေရှင်ကလေးကို အရေးမစိုက်မှာ အလွန်စိုးတယ် ချစ်မှာလားကွယ်  မေတ္တာထားတယ်  ရှေးရေစက် ကံဆုံတယ် တူနှစ်သွယ် ဆုံဆည်းရတယ် ချစ်စရာကောင်းသူကလေးရယ် မောင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲလန်းတယ် အဟုတ်ကိုပြောတာလားကွယ် လိမ်ဉာဏ်တွေပိုတယ်  ကရုဏာထားတာ အဟုတ်ပါပဲ မေတ္တာထားတယ် တကယ့်ကိုပဲ မင်းအလိုရှိရင်မောင့်အသည်း ခွဲကာပေးမယ်  တွေ့ရင်တော့ဖြင့် လွမ်းအောင်ချွဲ နောက်ကွယ်ကျရင်မေ့မှာပဲ အသည်းမှာစွဲတဲ့ ပျိုမေရှင်ကို အလိုလိုက်ရလိမ့်မယ်  တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ် တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ်  ချစ်တဲ့သူရယ်  ကြိုက်တဲ့သူရယ်  ရာသက်ပန်ရွယ်ကိုးလို့သာ အရိုးကျအောင် ပေါင်းပါ့မယ်  စိုးရိမ်ဖွယ် စိုးရိမ်ဖွယ် ယောက်ျားများဟာ ဖောက်ပြားလွယ် တကယ်ကြောက်အားပိုတယ် ယုံဘူး ယုံဘူး ချစ်ဦးပျိုသက်လှယ်  လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ

ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း

ကျွန်တော် ညက အိပ်မက် မက်ပါတယ်။ ဆောင်းအိပ်မက်က အကျအန။ နေ့ခင်းတုန်းက မိတ်ဆွေတဦးကနေ ဆရာ မြန်မာစာ ပန်ကျူယေးရှင်းအကြောင်း ကျမ်းတစောင်ရေးပါလားတဲ့။ ဟာ - ရာရာစစ၊ ကျွန်တော်က မြန်မာစာကို ဆရာလုပ်နိုင်တဲ့အထိ မတတ်ကျွမ်းပါ။ ဒါပေမဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ ကျမ်းတစောင် ရေးခဲ့တယ်။ မြန်မာစာရေးနည်းထဲက ယတိဘေဒ။ လက်ထဲမှာ လယ်တီဆရာတော်ဦးကေလာသ  (လယ်တီဒီပနီကို ရေးသားတော်၏မူတဲ့ လယ်တီဆရာတော်ကြီး မဟုတ်ပါ) ရေးတဲ့ ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း “ပီဒီအက်ဖ်” ဖိုင်ကို ရှေးစာကဗျာများနေရာကနေ ရထားတယ်။ ကျေးဇူး။ ယတိ (၁) = ရပ်ခြင်း။ ရပ်တန့်ခြင်း။ ချုပ်တည်းခြင်း။ စောင့်စည်းခြင်း။ ယတိ (၂) = ရဟန်း။ မြန်မာလိုမှာ ယတိပြတ်လို့ ရှိတယ်။ တစုံတခုကို တိတိကျကျ ဆုံးဖြတ်တာမျိုး။ သတ်မှတ်တာမျိူး။ ပိုင်းခြားလိုက်တာမျိုး။ မြန်မာစာရေးသားနည်းမှာ ယတိဆိုတာ စားလုံးတခုနဲ့တခု၊ စကားစုတခုနဲ့တခုကို ပိုင်းခြားခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အလွယ်ဆုံးနဲ့ အများဆုံးက ပုဒ်ထီးနဲ့ ပုဒ်မ။  ကွန်ပြူတာစာရိုက်နည်းမပေါ်ခင် လက်နှိပ်စက်ရိုက်နည်းမှာ စနစ်တကျသင်ကြရပါတယ်။ ပုဒ်ထီး၊ ပုဒ်မ မဟုတ်ဘဲ တကွက်ခြာ ရိုက်ရတာလည်းရှိတယ်။ အခုခေတ်မှာတော့ “စပေ့စ်ဘား” ခေါ်တယ်။ တကွက် ဆိုတာ နှစ်ကွက် သုံးကွက် မဟုတ်ရပါ။ စာ