Skip to main content

Teaching ဆရာလုပ်ခြင်းအတတ်

ကွန်မင့်တခု = ဆရာတင့်ဆွေဆီကနေ မြန်မာစာသင်ချင်ပါတယ်

ဆရာတော့ မလုပ်တတ်ပါ။

တိုင်းပြည်တိုင်းမှာ အသက်မွေးမှုအရ ဆရာအလုပ် လုပ်ကြသူတွေ အလွန်များပါတယ်။

ကျွန်တော်က ပြည်တွင်းမှာ ဆရာမလုပ်ခဲ့ဘူးပါ။ ယူအက်စ်အေကိုရောက်မှ မြန်မာဘာသာပြန်ဆရာ ၆ နှစ် ကြာလုပ်ဘူးတယ်။ မြန်မာလိုလည်းသိပြီး၊ အင်္ဂလိပ်လိုလည်း အတန်အသင့်သိလို့ ဆရာအလုပ်ရတာ။

မြန်မာစာအကြောင်း တိုတိုထွာထွာ ရေးနေတာ ၁၀ နှစ်လောက်ရှိလာပြီ။ 

ကျွန်တော့အရေးအသားက ဆရာလုပ်သလို မဟုတ်တာကို နည်းနည်းပါးပါး ဖတ်ဘူးသူတွေက သိကြပါလိမ့်မယ်။ ဒီလိုရေးတာ မမှန်ပါ။ အဲဒါ မှားနေတယ်။ ဒီလိုက အမှန်။ ဟောဒါတွေက မူကွဲ။ ဘယ်တုန်းက၊ ဘယ်ထဲမှာ၊ ဘယ်ဆရာတော်တွေ၊ ဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်တွေက ဘယ်လိုရေးပါကြောင်း သက်သေခံတွေနဲ့ တင်ပြပါတယ်။

• အစိမ်းရောင် အမှန်ခြစ်၊ အနီရောင် အမှားခြစ်နဲ့ ပြသခြင်း အလျဉ်းမရှိပါ။

• ဒီအတိုင်းသာ လိုက်ရေးကြပါလို့လည်း နိဂုံးမှာမပါ။

• သတိပေးချက်နဲ့သာ တင်ပြပါတယ်။

• ကျောင်းတွေမှာ သတ်ပုံမှန်နဲ့ သင်ရင် အလုပ်ထိခိုက်နိုင်တယ်။

• ကျောင်းတွေမှာ သတ်ပုံမှန်နဲ့ ဖြေရင် စာမေးပွဲ ကျနိုင်တယ်။

• ဘဏ်တွေမှာ ငွေသွင်း ငွေထုတ် လုပ်မရနိုင်။

• စာအုပ်ထုတ်ချင်ရင် သတ်ပုံမှန်နေတာကို မှားအောင်ပြင်ထုတ်ပေးခြင်းခံရနိုင်တယ်။

• ဖေ့စ်ဘွတ်မှာ သတ်ပုံမှန်နဲ့ရေးရင် လူကြိုက်နည်းမယ်။

• ဖေ့စ်ဘွတ်မှာ သတ်ပုံအမှန်တွေအကြောင်း ရေးသူတွေ၊ ထောက်ပြသူတွေ ရန်တွေ့ခံရနိုင်တယ်။ မသကာအဆဲခံရနိုင်သေးတယ်။ (မသကာ = ယုတ်စွအဆုံး၊ အလွန်ဆုံး၊ မတတ်သာသည့်အဆုံး။)

အဲလိုတင်ပြသူဟာ ဆရာလုပ်တတ်သူ မဟုတ်ပါ။ ဆရာလုပ်တာ မဟုတ်ပါ။ စာသင်ကျောင်းပြင်ပ ပညာရေးရဲ့ တစိတ်တပိုင်းလို့တော့ ပြောလို့ရတယ်။ လူတိုင်းဟာ စာသင်ကျောင်းတွေမှာ အလွန်ဆုံး ဥပမာ ဆရာဝန် ၁၇ နှစ်သာ သင်ယူကြပါတယ်။

လက်တွေ့မှာ ဆရာဖြစ်တတ်ပေမဲ့ ပင်စင်ယူပြီးနောက် ဆရာမလုပ်တော့သူတွေ များတယ်။ ဆရာမဟုတ်ဘဲ ဆရာလုပ်သူတွေကလည်း မနည်းပါ။ 

“စာမတတ် လမ်းဖတ်” ဆိုတာ ဟိုးခေတ်တွေတုန်းက မှန်တယ်။ အမြင်မတော်တာတွေ့ရင် တတ်သိသူတွေက ပြင်ပေးသွားကြတာကို ခေါ်တယ်။ ကျေးဇူးတင်ဘို့ကောင်းတယ်။

“ပညာရှာ ပမာသူပုန်းစား”

ကနေ့ခေတ်မှာ -

“ပညာရှာ နိုင်ငံတော်မူသတ်ပုံစာအုပ် အားကိုးထား”

“စာမတတ် ဖေ့စ်ဘွတ် ဖတ်” 

“စာမတတ်သေး ဖေ့စ်ဘွတ် ရေး”

ခေတ်ကတော့ ဖေ့စ်ဘွတ် အကောင့်ပိုင်ရှင်တိုင်းကို ကင်ဆာအထူးကုလို့ ယူဆနေတဲ့ခေတ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

ရှေးရေစက်

ရေး - ရွှေတိုင်ညွန့် ဆို - ဝင်းဦး + မာမာအေး လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ ချောလှတယ် သဘောကောင်းတဲ့ သူကလေးရယ် အတူဆုံဖို့ နဖူးစာရေးတယ် ယုံကြည်ဖွယ် မာယာနှောကာ ပြောတတ်တဲ့သက်လှယ်ရယ် နောင်ခါဝယ် မေရှင်ကလေးကို အရေးမစိုက်မှာ အလွန်စိုးတယ် ချစ်မှာလားကွယ်  မေတ္တာထားတယ်  ရှေးရေစက် ကံဆုံတယ် တူနှစ်သွယ် ဆုံဆည်းရတယ် ချစ်စရာကောင်းသူကလေးရယ် မောင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲလန်းတယ် အဟုတ်ကိုပြောတာလားကွယ် လိမ်ဉာဏ်တွေပိုတယ်  ကရုဏာထားတာ အဟုတ်ပါပဲ မေတ္တာထားတယ် တကယ့်ကိုပဲ မင်းအလိုရှိရင်မောင့်အသည်း ခွဲကာပေးမယ်  တွေ့ရင်တော့ဖြင့် လွမ်းအောင်ချွဲ နောက်ကွယ်ကျရင်မေ့မှာပဲ အသည်းမှာစွဲတဲ့ ပျိုမေရှင်ကို အလိုလိုက်ရလိမ့်မယ်  တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ် တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ်  ချစ်တဲ့သူရယ်  ကြိုက်တဲ့သူရယ်  ရာသက်ပန်ရွယ်ကိုးလို့သာ အရိုးကျအောင် ပေါင်းပါ့မယ်  စိုးရိမ်ဖွယ် စိုးရိမ်ဖွယ် ယောက်ျားများဟာ ဖောက်ပြားလွယ် တကယ်ကြောက်အားပိုတယ် ယုံဘူး ယုံဘူး ချစ်ဦးပျိုသက်လှယ်  လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ

ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း

ကျွန်တော် ညက အိပ်မက် မက်ပါတယ်။ ဆောင်းအိပ်မက်က အကျအန။ နေ့ခင်းတုန်းက မိတ်ဆွေတဦးကနေ ဆရာ မြန်မာစာ ပန်ကျူယေးရှင်းအကြောင်း ကျမ်းတစောင်ရေးပါလားတဲ့။ ဟာ - ရာရာစစ၊ ကျွန်တော်က မြန်မာစာကို ဆရာလုပ်နိုင်တဲ့အထိ မတတ်ကျွမ်းပါ။ ဒါပေမဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ ကျမ်းတစောင် ရေးခဲ့တယ်။ မြန်မာစာရေးနည်းထဲက ယတိဘေဒ။ လက်ထဲမှာ လယ်တီဆရာတော်ဦးကေလာသ  (လယ်တီဒီပနီကို ရေးသားတော်၏မူတဲ့ လယ်တီဆရာတော်ကြီး မဟုတ်ပါ) ရေးတဲ့ ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း “ပီဒီအက်ဖ်” ဖိုင်ကို ရှေးစာကဗျာများနေရာကနေ ရထားတယ်။ ကျေးဇူး။ ယတိ (၁) = ရပ်ခြင်း။ ရပ်တန့်ခြင်း။ ချုပ်တည်းခြင်း။ စောင့်စည်းခြင်း။ ယတိ (၂) = ရဟန်း။ မြန်မာလိုမှာ ယတိပြတ်လို့ ရှိတယ်။ တစုံတခုကို တိတိကျကျ ဆုံးဖြတ်တာမျိုး။ သတ်မှတ်တာမျိူး။ ပိုင်းခြားလိုက်တာမျိုး။ မြန်မာစာရေးသားနည်းမှာ ယတိဆိုတာ စားလုံးတခုနဲ့တခု၊ စကားစုတခုနဲ့တခုကို ပိုင်းခြားခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အလွယ်ဆုံးနဲ့ အများဆုံးက ပုဒ်ထီးနဲ့ ပုဒ်မ။  ကွန်ပြူတာစာရိုက်နည်းမပေါ်ခင် လက်နှိပ်စက်ရိုက်နည်းမှာ စနစ်တကျသင်ကြရပါတယ်။ ပုဒ်ထီး၊ ပုဒ်မ မဟုတ်ဘဲ တကွက်ခြာ ရိုက်ရတာလည်းရှိတယ်။ အခုခေတ်မှာတော့ “စပေ့စ်ဘား” ခေါ်တယ်။ တကွက် ဆိုတာ နှစ်ကွက် သုံးကွက် မဟုတ်ရပါ။ စာ