ရီး ရည်း

၁။ ရီးစားအများကြီးမထားနဲ့ မုန့်တွေအများကြီးစား

၂။ ကျနော် ရီးစားနက် အတူတူ -

ရီးစားနက်ဆိုတာ နက်သော မည်းသော မိန်းကလေးလား မသိ။ ရည်းစားလို့ ရေးရတယ်။

ရီး

ပရီးပထာ

မရီး (အကို၏ဇနီး)

ရီးတီးရားတား

လမ်းခရီး

ဝရီး (ဦးလေး)

အရီး (အဒေါ်)

ဦးရီး (ဦးလေး)

မျှော်ရီးမျှော်ရောင်

ရည်း

စရည်းပင်

စရည်းအိုးခွက်

နိဿရည်း

ယရည်း = ဆင်ထိန်း

ရည်း = ဆုရသည်

ရည်းစား

ရည်းလေလေ့ ရည်းလေလေ့ (လှေလှော်သားများဆိုသည့်စကား)

ရည်ငံချစ်ကြိုက်

အရည်းကြီးရဟန်း

အိုးစရည်း

ရှောင်ခွါသရည်း

လျော့ရည်း

ရည်းစားဓါးပြ

ကက်ဆက်ခွေထုတ်တော့ ရည်းစားဓါးပြ။ ရုပ်ရှင်ရိုက်တော့ မူရင်းသတ်ပုံတိုင်း ဓမြ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ရည်းစားစာလုံး သုံးကြပါတယ် ရည်းစားဓါးပြ ရုပ်ရှင်လည်း ရိုက်တယ်။

ရည်း၊ ရည်းငံ၊ ရည်းစားဟူသော ဝါဟာရစကားသည် ပေါရာဏစကား ဖြစ်သည်။ မြန်မာဘာသာအားဖြင့် ထင်မှတ်ထားသည်။ ဆုလာဘ်ရသည်ဟု ဆိုသည်။ ရှင်သီလဝံသ စီမံသော ပေါရာဏကထာ လင်္ကာဟောင်းတွင် ဆုရကားရည်း၊ ယမ်းပည်းရိုသေဟု ပါရှိသည်။ လောကသာရဆုံးမစာတွင်လည်း ကြမ္မာကိုချည်း၊ မှတ်ထင်ရည်း၍ ကျင့်နည်းညံ့ဆုံး ဟုပါရှိသည်။ ထို့ကြောင့် စုံဘက်ရန် ရည်ရွယ်မှန်းထားသော ယောက်ျား မိန်းမများကို ရည်းစားဟု ခေါ်စမှတ်ပြုကြ၏။ ဦးလတ်ရေးတဲ့ စပယ်ပင်ဝတ္ထုကြီး၊ အခဏ်း (၂) မှာပါတဲ့စာစု ဖြစ်ပါတယ်။ ဆဋ္ဌမအကြိမ်ထုတ်မူရင်းစာအုပ်ကို ၁၉၇၃ ခုနှစ် ဖေဖေါ်ဝါရီလမှာ သွေးသောက်မဂ္ဂဇင်းက ရိုက်ပါတယ်။

အခုခေတ် ပေါ်ပင်မြန်မာစာဆရာတွေက ဓါ နဲ့ ဓါး လို့ရေးတာတောင် မှားသလိုလို။

မှတ်ရန်

ဒါးလည်း မှန်တယ်။ ဓားလည်း မှန်တယ်။ ဓါးလည်း မှန်တယ်။ အရင်က ထားလို့ပါရေးခဲ့တယ်။

လူတို့ရဲ့နောက်လိုက်နောက်ပါတွေက ဒါရိုက်တာလို့ရေးတာ ကျွန်စော်နံသတဲ့။ ဒေါက်တာစာလုံးကိုလည်း ရန်ရှာကြတယ်။

မြန်မာစာကို တရားသေ၊ တချက်လွှတ်အမိန့်နဲ့ ပြဋ္ဌာန်းလို့ မရပါ။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ