တပေါင်းလပြည့်နေ့

တပေါင်းလပြည့်နေ့ကို ပြည်တော်ဝင်အခါတော်နေ့လို့လည်း ခေါ်ကြပြီး တချို့က ပြည်တော်ပြန်နေ့လို့လည်း ခေါ်ကြပါတယ်။ ရာဇဂြိုလ်ပြည်၊ ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်မှာ မြတ်စွာဘုရားသီတင်းသုံးနေ့စဉ် အင်္ဂတိုင်းနဲ့ မဂဓတိုင်းသားတွေကို အမြိုက်တရားဟောကြားတော်မူတယ်။ အဲဒီအကြောင်းကို ကြားသိတဲ့ ခမည်းတော် သုဒ္ဓေါဒနမင်းကြီးဟာ ဘုရားရှင်ကို ပင့်ဆောင်ဖို့ အမတ် ၁ဝ ဦးကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဘုရားရဲ့တရားတော်ကို နာကြားပြီး ရဟန္တာအရှင်မြတ်တွေ ဖြစ်တော်မူသွားကြတယ်။ အမတ်ကြီးကနေ ရဟန္တာဖြစ်သွားတဲ့ ကာဠုဒါယီမထေရ်က တပေါင်းလရဲ့ သာယာကြည်နူးဖွယ်ကောင်းပုံကို ဂါထာနဲ့ သီကုံးဖွဲ့ဆိုကာ ကပိလဝတ်ကို ပြန်လည်ကြွမြန်းဖို့ လျှောက်တင်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီလျှောက်ထားချက်ကြောင့် ဘုရားရှင်ဟာ ရဟန္တာပေါင်း နှစ်သောင်း ခြံရံပြီး ဇာတိမြေကို ကြွချီတော်မူခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေ့ကား တပေါင်းလပြည့်ကျော် ၁ ရက်နေ့ဖြစ်ပါတယ်။ ရာဇဂြိုလ်ကနေ ကပိလဝတ်ကို ရက်ပေါင်း ၆ဝ ကြာ ကြွချီခဲ့ရတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဘုရှားရှင်ဟာ ကပိလဝတ်ပြည်ကို ပြန်လည်ရောက်ရှိပြီးနောက် မဟာဓမ္မပါလဇာတ်တော်ကို ဟောကြားခဲ့ပြီး အဲဒီနောက်မှာ ခမည်းတော် သုဒေါ္ဒဒနမင်းကြီးက အရိယာဘောင်ဝင်ပါတယ်။ မိထွေးတော်ဂေါတမီကလည်း သောတာပန်တည်ရုံမက ဘိက္ခုနီသာသနာထူထောင်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ သားတော်ရာဟုလာ အမွေတောင်းရာကနေ ရှင်သာမဏေအဖြစ် ရောက်တယ်။ 

ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ ရှင်အုန်းညို ရေးဖွဲ့ခဲ့သည်။ ကာဠုဒါယီမဟာထေရ်အရှင် လျှောက်တင်သော ဂါထာခြောက်ဆယ်ကို စီရင်ရေးဖွဲ့ထားခြင်း ဖြစ်သည်။

(၁) နေပြည်ဌာန သားဗုဒ္ဓကြွစေလိုကြောင်း မင်းသုဒ္ဓေါ် ပင့်စေခန်း

၁။ မဟာဗုဒ္ဓဟေ၊ ဦးထိပ်ဗွေဟု၊ မြုတေထွတ်ခေါင်၊ မြရိပ်ဆောင်သား၊ ရွှေညောင်ပင်မင်း၊ ဗောဓိရင်းနှိုက်၊ စင်လင်းမိုဃ်းလ၊ ပြည့်ဝန်းပသို့၊ ပုဏ္ဏမာသီ၊ ခါကောင်းပြီဟု၊ အညီကြိုက်ကုန်၊ ကဆုန်ဆန်းတက်။ ဆဲ့ငါးရက်ဝယ်၊ မွန်းချက်နေ့သွင်၊ ပေါက်လက်ကျင်သား၊ ပလ္လင်မြတ်စွာ၊ ရတနာထက်၊ သစ္စာညီးညီး၊ ပွင့်လတ်ပြီးသော်၊ ရောင်ကြီးခြောက်သွယ်၊ ဘဝဂ်ကယ်မျှ၊ ပြိုင်ဆွယ်မဲ့လျှင်း၊ တုလွတ်ကင်းသား၊ အောင်ခြင်းငါးပါး၊ သုံးလူ့ဖျားကား၊ ဘုရားအဖြစ်၊ တိုင်တုံလစ်က၊ ခုနစ်ဌာန၊ ဒေသဆန်းကြယ်၊ ထိုရပ်ဝယ်နှိုက်၊ လေးဆယ်ကိုးရက်၊ လွန်ခဲ့လျက်တည့်၊ မိန့်ပွက်မကြား၊ လူနတ်ဖျားကား၊ တရားထုံမွှန်း၊ နိဗ္ဗာန်ပန်းကို၊ စွန်းစွန်းမငှ၊ မုနိန္ဒလျှင်၊ ဓမ္မရသံ၊ သပ္ပါယ်စံရှင့်၊ သဟံပတိ၊ ဗြဟ္မာသိ၍၊ မဏိရတနာ၊ ထွန်းဝါလျံဖုံး၊ မြင့်မိုရ်လုံးရှိ၊ ရွှေကုံးပူဇော်၊ တောင်းပန်သော်မှ၊ ခြေတော်စက်တိ၊ ကြွလတ်ဘိ၍၊ ဣသိပတန၊ တောရပ်မဝယ်၊ မဉ္စဝဂ္ဂီ၊ ငါးယောက်ပြီတွင်၊ အညီညာတင်၊ ကောဏ္ဍည်းရှင်အား၊ မဂ္ဂင်ရှေးဖျား၊ ချွတ်ပေကြားသည်။ ။ တရားဟောဦး − အစတည်း။

-

အဘန်အဘန်၊ တမန်ကိုးခေါက်၊ ကိုးကြိမ်မြောက်လျှင်၊ တယောက်တထောင်၊ နောက်လိုက်ဆောင်လျက်၊ ယခေါင်ငါက၊ ပင့်လှာရလည်း၊ ငါ့ဘဘုရား၊ ငါ့ထွတ်ဖျားမှာ၊ မကြားခြင်းရာ၊ မြင့်မြဲကြာခဲ့၊ မြော်ရာမြောရှု၊ ငါ့ဘမှုကို၊ ကာဠုဒါယီ၊ အလျင်ချီ၍၊ အင်္ဂီရသော်၊ တုမဲ့ကျော်သား၊ ဗုဒ္ဓေါ်ဝီရ၊ သားချစ်ဘနှင့်၊ ဖူးရလွယ်အောင်၊ ရှေးရိုးဆောင်လျက်၊ တထောင်လည်းကောင်း၊ ခေါ်လေရှောင်းသော်၊ အကြောင်းမကျန်၊ လွမ်းခြင်းဝှန်ကို၊ မတ်မွန်ပညာ၊ လိမ္မာသောလျောက်၊ နားတော်လျှောက်လျက်၊ နှောင်းခေါက်ငါက၊ မထပ်ရအောင်၊ ဌာနတို့မြေ၊ ရောက်ပါစေလော့၊ သွားချေမတ်ရင်း၊ ဘွားဘက်ချင်းဟု၊ အခြင်းရောပြွမ်း၊ ကိုယ်နှင့်ကျွမ်း၏၊ စူးစမ်းဆင့်လှောက်၊ ဆယ်ထောင်မြောက်လျှင်၊ ဆယ်ခေါက်သံတော်၊ ပင့်ရခေါ်သည်။ ။ သုဒ္ဓေါ်သုံးလူ − မွေးဘတည်း။ (ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ -ရှင်အုန်းညို)

ဂါထာခြောက်ဆယ်ပျို့ https://dr-tint-swe.blogspot.com/2021/05/blog-post_114.html

ဟံသာဝတီတိုင်ထုတ်စာအုပ်မှာ အပိုဒ် ၈၄ အထိပါတယ်။ မြန်မာစာသတ်ပုံတွေ အကုန်မှန်တယ်။ အခုခေတ်မှာ တဝမ်းပူတွေကို စသတ်နေကြလို့ မကြာခင်မှာ "တစ်ပေါင်းလပြည့်နေ့" လို့ ရေးလာကြတော့မလား မပြောနိုင်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ