Skip to main content

ပင်လယ်ခရုဘွဲ့


၁။ ဆရာခင်ဗျ တွေ့ဖူး တွေ့ဘူး ဘယ်ဟာ အမှန်ပါလဲခငိဗျ

ဆရာကြီးလုပ်သူများကိုယ်တိုင်က ဗူးဘုရားကို မရောက်ဘူးသူ။ ဗူးသီးကြော်လည်း မစားဘူးသူ။

၂။ ဗူးသီးကြော် မစား'ဖူး'သူလို့ဖြစ်ရမှာပါဆရာ

၃။ မရောက်ဘူးသေးသော ကလော - မရောက် (ဖူး) ဖြစ်မလား လို့ဆရာ။

မရောက်ဘူးသေး မရောက်ဖူးသေးဘူး မသွားချင်သေးဘူး။

ဘူးလို့ ရေးမိတိုင်း ကွန်မင့်တွေ လာပါတယ်။ ဆောရီး။ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းသားဘဝက စာရေးတာမှာ အခုခေတ်လို တသွေးတသံတမိန့် ရှားတယ်။မြန်မာအဘိဓာန် အကျဉ်းချုပ် (၁၉၇၉)

ဘူး = တားမြစ်ငြင်းပယ်ကြောင်းပြ ကြိယာနှင့် တွဲ၍သုံးသော စကားလုံး။ (မရှိဘူး၊ မသွားဘူး၊ မလာဘူး စသည်။)

ဘူးကွယ်

ဘူးခံ

ဘူးမှုတ် (ဗူးမှုတ် ရှု)

ဘူးလုံးနားမထွင်း (ဗူးလုံးနာမထွင်း၊ ဗူးလုန်းနားမထွင်း ရှု)

နဘူးနွယ်ပင်

ကြားဘူးနားဝ (အငြင်း မဟုတ်)

ဘုရားဖူးဘူးသည် (အငြင်း မဟုတ်)

ဘူးကွယ်သည်

ဘူးခံ (နောက်သတ်ပုံ)

ဘူးပင် (နောက်သတ်ပုံ)၊ ဗူးပင် (ယခင်သတ်ပုံ)

ဘူးလုံးနားမထွင်း (နောက်သတ်ပုံ)

ဘူးလည်သီးခတ်ချည် (နောက်သတ်ပုံ)

ဘူးသပိတ်ပင် (နောက်သတ်ပုံ)

မကြားဘူး

မဖြစ်ဖူးဘူး (နောက်သတ်ပုံ)

မမြင်ဘူး

မလိုက်ဘူး (နောက်သတ်ပုံ)

မရောက်ဘူး

ဆေးဘူး (နောက်သတ်ပုံ)၊ 

ဆေးဗူး (ယခင်သတ်ပုံ)

ထောင်ဘူးဝ (နောက်သတ်ပုံ)

ဖူး

ကမ်းနဖူး

စိတ်ဖူး

ဆတ်သွားဖူး

ထိပ်ဖူး

နဖူး

ဖူးငုံ

ဖူးစာ

ဖူးဖူးမှုတ်သည်

ဖူးမြင်သည်

ဖူးတွေ့သည်

ဖူးမြော်သည်

ဖူးရောင်သည်

ဖူးရွှေလက်တင်

ဘုရားဖူး

ပြောင်းဖူး

မဝယ်ဘူး မယ်ခူးတဲ့ဖက်စို။ 

မီးမကူ နေပူမှာ မကင်အားလို့၊ ထားရတယ် အိပ်ရာအောက်မှာ၊ မင်းသောက်ဖို့ကို။ 

ညှာအနား၊ ရှေ့သွားနဲ့ကိုက်လို့တို၊ မချိုတောင့်လိပ်ဆေး။

ပိုးမကူ၊ ဝါချည်ဖြူ တပင်ရစ်ကယ်နှင့်၊

ငယ်ချစ်မောင် ရွှေဝသွားကို၊ ပါးလိုက်ကဲ့လေး။   ။ (မယ်ခွေ)

ဘူး (ကဝိဓဇသတ်ပုံကျမ်း)

ကြားဘူးနားဝ

နဘူးနွယ်ပင်

ဘုရားဖူးဘူးသည်

ဘူးကွယ်သည်

မကြားဘူး

မမြင်ဘူး

မရောက်မလာဘူး

မဟာစည်ဆရာတော်ရေးသားတဲ့ ဝိပဿနာရှုနည်းကျမ်းမှာ ထို့ကြောင့် မြင်ဘူး ကြားဘူး နံဘူး စားဘူး တွေ့ထိဘူး ကြံသိဘူးသော ထိုအတိတ်ရုပ်နံတို့ကို ပြန်၍စဉ်းစားမိတိုင်း ဃနပညတ်ထင်ရှားလျှက် နိစ္စ သုခ အတ္တဟု ထင်မြင် စွဲလမ်းမှုသည် ဖြစ်ပေါ်၏။

ကြုံဘူးမှ ယုံစဘွယ်သည် စာရေးသူစိန်စိန်၏ ဘဝခရီး တကွေ့၌ တွေ့ကြုံသော အဖြစ်အပျက်တခု၏ ဒုတိယစခန်း ဖြစ်သည်။

အမှာစာမှာ မြန်မာစာသတ်ပုံမှန်နဲ့ရေးတာကို တင်ပြပါတယ်။

ဦးကြင်ဥပဒေသာသီချင်းတွေကိုလည်း ရှစ်တန်းမှာ သင်ခဲ့ရတယ်။

ပင်လယ်ခရုဘွဲ့

ကြုံစဖူး မြင်ဖူးမှ ယုံစဘွယ်။

ဖြူနီဝါပြာတစုနှင့်

ခရုထွေလာဆန်း

ကမ်းကွေ့ပတ်လယ်။

ရွှေမင်တံ သံပချုပ်နှင့်

ဟန်ရုပ်ပြသွယ်သွယ်

နတ်မယ်လျဆံထိုး။

ဝင်ကစွပ်

မြင်ဆွတ်ကကြည်ဘို့ရာ

ဟိုသို့လာ သည်သို့သွားနှင့်

အငှားခန္ဓာမြှောင်ရတယ်

ဆန်းခေါင်ထိမျိုး။    ။ (ဦးကြင်ဥ)

ဦးကြင်ဥက ဖြူနီဝါပြာတစုလို့ ရေးပါတယ်။ သတ်ပုံမှန်ကိုလည်း ကြုံဘူးမှ ယုံစဘွယ်။

မူကွဲအရေအသားတွေ ရှေးကတည်းက ရှိတယ်။ မူအရ မူရင်းစာကိုတော့ ထင်သလို မပြင်ရပါ။ ဒီကဗျာကို တင်ထားကြတာ အားလုံးလိုလိုက ပြင်ထားကြတယ်။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ဝီကီတို့စ်မှာ ဘူး နဲ့ဖူး၊ လည် နဲ့ လယ်၊ ချုပ် နဲ့ ခြုပ် ၃ လုံး လွဲနေတယ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့  ​ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။  ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။  စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။  အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။  သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ