=> ဖ်က္စု-၂၀…
၁။ စေတီမှန်းထား၊ မြတ်ဘုရား
တည်ထားကောင်းလျက်၊ ညောင်ပင်ဖျက်သည်။ ။
၂။ မြစ်မ,ရေနက်၊ သောင်ပြင်ဖျက်သည်။
၃။ မင်းကောင်းပါလျက်၊ မင်းမြှောင်ဖျက်သည်။
၄။ လက်ဆုံစား၊
မယားကောင်းလျက်၊ အပြောင်ဖျက်သည်။
၅။ မောင်းသွင်းခု,နင်း၊ ရေလျင်သွင်း
ပျိုးခင်းကောင်းလျက်၊ မြောင်တောင်ဖျက်သည်။
၆။ လက်ဆက်တံကူ၊ လှေမူခိုင်လျက်၊ မီးပိုးဖျက်သည်။
၇။ လက်တီးကြမ်းပြင်၊
ဆင်ဝင်ကောင်းလျက်၊ ဝဲလင်းဖျက်သည်။
၈။ ဣတ္ထိယမူ၊ ရူပါကောင်းလျက်၊ ဆံထုံးဖျက်သည်။
၉။ ဓမ္မသတ်တရား၊ ရှိပါငြားလည်း
တိမ်းပါးငဲ့ကွက်၊ လက်ဆောင်ဖျက်သည်။
၁၀။ ရဟန်းတရား၊ ကျင့်ပါငြားလည်း
တရားမဖက်၊ အစားဖျက်သည်။
တိမ်းပါးငဲ့ကွက်၊ လက်ဆောင်ဖျက်သည်။ (မူကွဲ)
၁၁။ သီလငါးပါး၊ ကျင့်သူအားကို
စီးပွါးရမက်၊ လောဘဖျက်သည်။ ။
၁၂။ သုခမိန်ဟု၊ ကျော်ရှိန်နှံ့သိ ပညာရှိ
ကြီးဘိအမျက်၊ ဒေါသဖျက်သည်။ ။
၁၃။ တိုင်နှင့်ကျီကျ၊ ထုပ်လျောက်စသည်
ခိုင်လှပါလျက်၊ ပေါင်းကွပ်ဖျက်သည်။ ။
၁၄။ ပြည်ရွာတိုင်းကား၊ စည်ပင်ငြားလည်း
ခေါင်းပါးခေါင်လျက်၊ စပါးဖျက်သည်။ ။
၁၅။ ပဉ္စင်တူရိယာ၊ နှဲခရာ
သာယာပေလျက်၊ လင်းကွင်းဖျက်သည်။ ။
၁၆။ လက်သင်လှော်ကား၊ လှော်ပေငြားလည်း
အသွားကောင်းလျက်၊ လှေပဲ့ဖျက်သည်။ ။
၁၇။ ဘောဇဉ်ငါးပါး၊ ပျားအရသာ
ကောင်းပါပေလျက်၊ ဆားငန်ဖျက်သည်။ ။
၁၈။ ဆီမီးတန်ဆောင်၊
ဝင်းပြောင်ပေလျက်၊ လေဆိုးဖျက်သည်။
၁၉။ ဣတ္ထိယမူ၊ ရူပလက္ခဏာ၊ ကောင်းပေပါလျက်
ရောဂါနှိပ်စက်၊ အနာဖျက်သည်။ ။
၂၀။ သူကောင်းဖြစ်ငြား၊
မူထားကောင်းလျက်၊ အပေါင်းဖျက်သည်။
=> ခက္စု-၂၄…
၁။ တင်ပေဖူးသည့်၊ ကျေးဇူးရှိလျက်၊ အဆပ်ခက်။
၂။ မယားရှိလျက်၊ အလှည့်ခက်။
၃။ ဧည့်သည်ညဉ့်နက်၊ အအိပ်ခက်။
၄။ ပစ်ခွါခဲ့လျက်၊ အပြန်ခက်။
၅။ လာခဲ့ခေါ်လျက်၊ အနှင်ခက်။
၆။ ပေးပြီးပါလျက်၊ အယူခက်။
၇။ ချောင်းရေလျှံတက်၊ အကူးခက်။
၈။ ရင်ဆိုင်တွေ့လျက်၊ အပြေးခက်။
၉။ သံသာချိုမြွက်၊ စကားခက်။
၁၀။ ကြောက်လန့်ပြေးတက်၊ အဆင်းခက်။
၁၁။ ကံ့ကူကျောက်ထွက်၊ အရေးခက်။
၁၂။ မျဉ်းတံကောက်လျက်၊ အသားခက်။
၁၃။ သန္ဓေပြည့်နှက်၊ ဆေးကုခက်။
၁၄။ ခရီးညွှန်ဆက်၊ အသွားခက်။
၁၅။ တံတားကျိုးပျက်၊ အလျှောက်ခက်။
၁၆။ ရေအိမ်ပြိုလျက်၊ အပြင်ခက်။
၁၇။ သားမြေးဆိုးလျက်၊ အစွန့်ခက်။
၁၈။ ထွေးပြန်ပြီးလျက်၊ အမျိုခက်။
၁၉။ မြတ်သည်သုံးပါး၊ မှန်းထားပြီးလျက်၊ အသုံးခက်။
၂၀။ ဆူးငြောင့်တွင်းကျင်း၊ ကျုံးသွင်းပြည့်နှက်၊ အဝင်ခက်။
၂၁။ အသားမည်းနက်၊ အဆင်ခက်။
၂၂။ ဆိုးသည်သတင်း၊ သားချင်းရှိလျက်၊ အပြောခက်။
၂၃။ ပက်ပယ်လှေဖျက်၊ အတိုက်ခက်
၂၄။ ကွဲပြားအယူ၊ နားကင်းထူ
သုံးလူရှင်လျက် အဟောခက်။
=> ခဲစု-၁၀…
၁။ လူအဖြစ်ကို၊ စင်စစ်မလွဲ၊ ရမည်ခဲ။
၂။ ရလှည့်ပါလည်း၊ အင်္ဂါပြည့်ဝ၊ ပုရိသဟု
မုချမလွဲ၊ ရမည်ခဲ။
၃။ ပုရိသစစ်၊ ဖြစ်လင့်ကစား၊ မြတ်တရားကို၊
တိုးပွါးနှိုက်နဲ၊ သိမည်ခဲ။
၄။ သိငြားသော်လည်း၊ ပျက်ချော်မလွဲ၊ တော်မည်ခဲ။
၅။ တော်ငြားပါလည်း၊ ရှေ့နာက်စိတ်ထဲ၊ တတ်မည်ခဲ။
၆။ ဂတိလေးပါး၊ ထိုတရားကို
စွန့်စားရှောင်လွှဲ၊ ကျင့်မည်ခဲ။
၇။ မိစ္ဆာယူမှား၊ အပါယ်လားသော်
တရားမစွဲ၊ ကျွတ်မည်ခဲ။
၈။ အရှင်မင်းက၊ မှူးမတ်စသည်၊ ပြည်မှလူများ၊
မတရားက၊ တိုင်းကားပြည်ထဲ၊ စည်မည်ခဲ။
၉။ ဝေဘူတောင်ဖျား၊ ပတ္တမြားကို၊ စွန့်ထားညွန်ပေါ်
နှစ်တုံသော်လည်း၊ တေဇော်ညွန်ထဲ၊ နှစ်မည်ခဲ။
၁၀။ ပညာလွန်ကျူး၊ ဂုဏ်အထူးနှင့်၊ ကျေးဇူးရှိမူ၊
ထိုသသူအား၊ ခေါင်းပါးဆင်းရဲ၊ ရှိမည်ခဲ။
=> မမြဲစု-၆…
၁။ ရူပလက္ခဏာ၊ ကိုယ်ခန္ဓာ
များစွာဖောက်လှဲ၊ မတည်မြဲ။
၂။ လောကီဥစ္စာ၊ ရတနာကို
များစွာသိမ်းဆည်း၊ နေမမြဲ။
၃။ ပုထုဇဉ်လူ၊ မောဟထူကို
အယူစွပ်စွဲ၊ မှတ်မမြဲ။
၄။ သူမြတ်တို့အား၊ ချစ်သနား
မြီစားမြောက်ကဲ၊ ရာမမြဲ။
၅။ သစ်ကိုင်းခက်မြိုင်၊ ကမ်းမနိုင်
ပြိုယိုင်ရေထဲ၊ တည်မမြဲ။
၆။ ငါတကားဟု၊ ကြိမ်းဝါးမောင်းမဲ၊ မှတ်မမြဲ။
(မေတ္တာနှလုံး ကိုယ်စီသုံး ချမ်းမြေ့ကြပါစေ။)
ရှေးစာကဗျာများ
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ
Comments
Post a Comment