မန်လည်ဆရာတော်ရဲ့ မဟာသုတကာရီမဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကျမ်း
- မကိုဋ်နဝရတ် ၊ ကျောက်စိန်ထွတ်ဖြင့် (အပိုဒ်-၁)
- သုံးလူထွတ်ချာ ၊ စောမြတ်စွာလည်း (အပိုဒ်- ၈)
- လောကသုံးဆိုင်၊ ထွတ်ဆုံးတိုင်၍ (အပိုဒ် -၁၂)
- aခါင်ဆုံးမကိုဋ်၊ ထွတ်ဆုံးစိုက်သို့(အပိုဒ်- ၁၃)
- သနင်းထွတ်ဖျား၊ တို့ဘုရားလျှင် (အပိုဒ်-၁၅)
- သမ္ဗောဓိထွတ်၊ တုလွတ်ဂုဏ်တော် (အပိုဒ် - ၁၅)
နတ်သျှင်နောင်ရတုပေါင်းချုပ်
- သုံးတိုက်ပယ်မှောင်၊ ထွတ်ဘုန်းခေါင်
- ဖြူညွန့်ရွက်ဆိုင် ၊ ပန်းရိပ်မြိုင်လျက် aရာက်တိုင်တိမ်ထွတ်၊ ပျံမတတ်တည့်။
- ခေါင်ထွတ်ဆက်ကာ ၊ မင်းတို့သာလျှင် ဆင်ရာမကိုဋ်၊ ရှင်တော်ရိုက်ဟု...။
- ချစ်ထွတ်တင်ထား ၊ သနားပါအောင် လက်ဆောင်အသက် ၊ နှင်းဆက်ချင်ချင် ဝါလုံးစင်သည်၊ လွမ်းအင်ကြီးပြန်ခဲ့တကား။
အရှင်မဟာရဋ္ဌသာရ၏ စတုဓမ္မသာရကိုးခန်းပျို့
- မြေမိုးရပ်သူ ၊ လူခပ်သိမ်းတို့ညွတ်တိမ်းပူဇော် ၊ ကျေးဇူးတော်လည်း
နှိုင်းဘော်တုကျွန်း၊ မြင့်မိုရ်ထွန်းသို့ရဟန်းမျာ့ထွတ်၊ သုံးလူ့နတ်ကား။ (အပိုဒ်- ၁)
- ဆွေရင်းခင်ပွန်း၊ ငယ်ကမှန်း၍ ရွှေနန်းထွတ်ခေါင်၊ စိုးချုပ်အောင်လျှင် ...။ (အပိုဒ်- ၇)
- ရထားထက်က၊ ဆင်းသက်လျင်ပြင်း ပညောင်ရင်းသို့၊ ကပ်လျှင်းတုံလတ်
ပုဏ္ဏားထွတ်ကား။ (အပိုဒ်- ၉)
နဝဒေးကြီးရဲ့ ရတုများ
- သုံးဖြာဗွေထွတ် ၊ ခေါင်တုလွတ်ကို ရှိဝတ်ဦးတည် ၊ လျှောက်ဝံ့သည်ကား...။
- ရွှေရောင် နှင့် မြ၊ ရောင်တိုင်းလှသော် မှိုင်းပြထက်ဝန်း၊ နှင်းသာဖြန်းက ရန်းရန်းရွရွ၊ ဆွဆွဖြူထွား ပုလဲပွားသို ၊ ချရားမဉ္ဇူ ခိုင်စုံတူကို ၊ ဆက်လှူရည်ထင်
လှထွတ်တင်နှင့်၊ ရွှေရင်ရစ်ခွေ စုံလွယ်စေလော့။
ပဒေသရာဇာရဲ့ သူဇာပျို့
- ရွှေနန်းများရှင်၊ ဘုရင်များမှုး ဘုန်းမြူးရောင်ဝှန်၊ ရွှေဉာဏ်တုလွတ် မြင်တိုင်းတတ်သည်၊ အထွတ်မှန်ကူ ပေးတော်မူမှ။ (အပိုဒ်- ၁)
- နဂါးနတ်ရှင်၊ ငါပင်ကိုယ်ကား တခြားပြည်က၊ ပါပမိစ္ဆာ ပုဏ္ဏားလာ၍၊ တေဇာကြီးထွတ် မန္တာန်မြတ်ကို၊ ရွတ်ဘိသော့ထွေ။ (အပိုဒ်-၈)
- ထိုအခါဝယ်၊ ဟေမာဂီရိ အမည်ရှိသည် ၊ ထွန်းညိပြောင်ပြောင် ရွှေစင်တောင်ကို ၊ ထွတ်ခေါင်ပိုင်စိုး (အပိုဒ်-၁ဝ)
တွင်းသင်းတိုက်ဝန်ရဲ့ မုဒုလက္ခဏပျို့
- ဘီလူးသိကြား၊ တိမ်ထွတ်ဖျားက (အပိုဒ်- ၂၈)
- မင်းကြီးမေးဟန်၊ ကြားလသွန်သော် သုံးတန်ဘုံသူ၊ လူတို့အထွတ်
ပွင့်မည့်နတ်လည်း၊ ပြတ်ပြတ်သံချို မိန့်လဆို၏။ (အပိုဒ်- ၅၂)၏
အရှင်မဟာသီလဝံသဆရာတော်ရဲ့ ပါရမီတော်ခန်း
- ဗောဓိမဏ္ဍိုင်၊ ခန်းဝါပိုင်က ချက်ရိုင်ပြည့်စုံ၊ နဝဂုဏ်တည့် ဆန်စုန်အောက်ထက်၊ ကျောက်ဝှန်တက်၍ ဘဝဂ်ရပ်သူ၊ သယမ္ဘူဟု
ခြောက်ဆူဘုံထွတ်၊ အနတ်နတ်တို့။ (အပိုဒ် -၁)
စိန္တကျော်သူဦးသြရဲ့ သြဝါဒထူးပျို့
- ပြည်ကြီးအရှင်၊ ထွဋ်သခင်ကား ၊ လူတွင်ခေါင်ထိ၊ သမုတိဟု၊ မည်ရှိနတ်စစ်၊ မြတ်ဆုံးဖြစ်ရှင့်။ (အပိုဒ်-၁)
- ရန်နင်းထွတ်ဖျား၊ မင်းတို့အားမူ၊ ပွားများဝှန်ဖြိုး၊ တန်ခိုးလွန်မင်း၊ ကြီးမြတ်ခြင်းတည်း။ (အပိုဒ်-၃၃)
- ပြည်သူ့တမွတ်၊ လောကနတ်နှင့်၊ အထွတ်ညာတင်၊ ရှင်မိဖုရား။ (အပိုဒ် ၄ဝ)
ဘဒူမင်းညိုရဲ့ ရခိုင်မင်းသမီးဧးချင်း
ရမ်းဗြဲကျွန်း၊ သရက်ချောင်းမူကတော့ (ထွဋ်) လို့စာလုံးပေါင်းပါတယ်။သူ့အယူအဆနဲ့သူဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်။
- မဟာသမတ်၊ နွယ်မပြတ်လျှင်၊ အထွဋ် (ထွတ်) ထိပ်မိုး၊ ဖြိုင်ဖြိုင်စိုးသည်၊ မျိုးလည်းလွန်မြောက်။ (အပိုဒ်-၂)
၁၉၆၃ ခုနှစ်ထုတ် ဟံသာဝတီတိုက်ထုတ် လောကသာရပျို့နဲ့အဖြေ
- ဘုရား တရား သံဃာ၊ ရတနာထွတ်ထား မြတ်သုံးပါးကို။ (အပိုဒ်- ၁)
လောကသာရပျို့အဖြေရေးဆရာညီနောင် (အမိန့်တော်ရရှေ့နေ ဦးသီး၊ စာတော်ပြန်-မြို့အုပ် ဦးဘိုးဖြူ) က ရတနာထွတ်ထားကိုရှင်းပြရာမှာ ဋသံလျှင်းချိတ်အသတ်နဲ့ထွဋ်ဟာမြန်မာမှုမဆန်၊ တဝမ်းပူသတ်အသတ်နဲ့ထွတ်ကသာ မြန်မာမှုမြန်မာဟန်ဆန်တယ်လို့ မိန့်ကြပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ရှင်းချက်ကို ဖတ်ပါ။
"ထွတ် = အထိပ်-အဖျား-အမြတ်။ ယင်းထွတ်ဟူသော ဝေါဟာရသည် မြန်မာဘာသာသက်သက်ဖြစ်၍ တဝမ်းပူသတ်နှင့်သာ သင့်လျော်သည်။ အချို့က မကုဋသဒ္ဒါအရ မကိုဋ်တွင် ဋသံလျှင်းချိတ်သည်ကို အမှီပြု၍ ထွတ်ဟူသောစကားကို မကိုဋ်ဟူသောစကားနှင့်အဓိပ္ပါယ်တူယူပြီးလျှင် ဋသံလျှင်းချိတ်သတ်
ရေးပြုလေ့ရှိကြသည်။ ထွတ်-ဟူသောဝေါဟာရသည် မကုဋသဒ္ဒါပျက်မဟုတ်ကြောင်း သဒ္ဒနုသာရီသတ်ပုံဖြင့် သိအပ်၏။"
ဘွဲ့အမည် လူအမည်များ -
ထွဋ်ခေါင်ဆရာတော်
စန္ဒရားလှထွဋ်၊
ဇော်ဝင်းထွဋ်၊
ဗိုလ်ရဲထွဋ်၊
ရှင်ရဲထွတ်
အမရဒီပ ကျေးဇူး။
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ
Comments
Post a Comment