Skip to main content

Erythrina ကသစ်ပင်

တိုက်ဆိုင်ပြန်တာဘဲ။ မနေ့က ဘုန်းကြီးကျောင်းရောက်တော့ ဆရာတော်နဲ့ စကားပြောတယ်။ ဆရာတော်က တနေ့က ဒီသစ်ပင်ပုံနဲ့အတူ မေပယ်လို့ရေးတာကို အမည်မမှန်ပါကြောင်း လျှောက်တယ်။ တပည့်တော် ဒီကိုရောက်စက စာလေးတပုဒ် ရေးထားသေးတယ်။ အင်္ဂလိပ်အမည်လိုက်ရှာတယ်။ မြန်မာလိုကတော့ တယောက်တမျိုး။ 

အင်ဒီယာနာပုလစ်မြို့ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝင်းထဲက အပင်။ ကသစ်ပင်ကြီးလို့ထင်တယ်။ ဒေလီမှာရှိတဲ့ ကသစ်ပင်တွေက မတ်တတ်ရပ် ခူးကောင်းရုံသာမြင့်တယ်။ အခုအပင်ကြီးတွေက ဒီမှာပေါတဲ့ ဝက်သစ်ချပင်လိုအကြီးကြီး။

အဲဒီအရွက်ကို ရေနွေးဖျောပြီး ငါးပိကျော်နဲ့တို့စားတယ်။ ခဏနေအုံး့ ငါအရင်စမ်းမယ်ဆိုပြီး ဗော်လန်တီယာလုပ်တယ်။ အခုနေ့လည်အထိ ဘာမှမဖြစ်ပါ။ ကသစ် စစ်ပုံရတယ်။ အရွက်အရသာကတော့ ဒေလီမှာစားခဲ့ရတာထက် ပိုခါးတယ်။

ကသစ်ပင်ကို ရုက္ခဗေဒအခေါ် Erythrina arborescens နဲ့ Erythrina suberosa လို့ ဖတ်ရတယ်။ မြန်မာအဘိဓာန်မှာ ပင်လယ်ကစ်နဲ့ တောင်ကသစ်ရှိတယ်လို့ ဖတ်ရတယ်။ အိန္ဒိယမှာတွေခဲ့တာကို Himalayan Coral Tree လို့ခေါ်တယ်။ အဲတာမျိုးက ၅ မီတာအထိမြင့်တယ်လို့ ဆိုတယ်။

ဓါတ်ပုံက ၂၂-၁၀-၂၀၁၄ ရက်နေ့က ဆောင်းအဝင်မှာ တပင်လုံးဝါထိန်နေခဲ့တဲ့ အင်ဒီယာနပိုးလစ်၊ သရဏမဉ္ဇူဘုန်းကြီးက အပင်ကြီး။ ကနေ့ ဈေးရောင်းပွဲလုပ်ကြတယ်။ မြန်မာ့စားစရာတွေ အစုံ၊ အကုန်မစားနိုင်လို့ အိမ်ကိုဝယ်လာတယ်။ ဟိုမှာ ရှမ်းခေါက်ဆွဲတပွဲ။ စာရေးနေရင်း အကြော်စုံစားမယ်။ 

ကနေ့မှာ နှစ်ပတ်လည်စာအဖြစ် ပြန်ပေါ်လာတယ်။ ဒေလီမှာ အိမ်နဲ့မနီးမဝေး လမ်းဘေးမှာ အပင်ခပ်သေးသေးတွေ စိုက်ထားလို့ အရွက်နုလေးတွေကို ခူးပြီး ရေနွေးဖျောပြီး တို့စားခဲ့ဘူးတယ်။ ကောင်းတယ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

၂၈-၅-၂၀၁၅

၂၈-၅-၂၀၂၃

Comments

Popular posts from this blog

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

ရှေးရေစက်

ရေး - ရွှေတိုင်ညွန့် ဆို - ဝင်းဦး + မာမာအေး လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ ချောလှတယ် သဘောကောင်းတဲ့ သူကလေးရယ် အတူဆုံဖို့ နဖူးစာရေးတယ် ယုံကြည်ဖွယ် မာယာနှောကာ ပြောတတ်တဲ့သက်လှယ်ရယ် နောင်ခါဝယ် မေရှင်ကလေးကို အရေးမစိုက်မှာ အလွန်စိုးတယ် ချစ်မှာလားကွယ်  မေတ္တာထားတယ်  ရှေးရေစက် ကံဆုံတယ် တူနှစ်သွယ် ဆုံဆည်းရတယ် ချစ်စရာကောင်းသူကလေးရယ် မောင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲလန်းတယ် အဟုတ်ကိုပြောတာလားကွယ် လိမ်ဉာဏ်တွေပိုတယ်  ကရုဏာထားတာ အဟုတ်ပါပဲ မေတ္တာထားတယ် တကယ့်ကိုပဲ မင်းအလိုရှိရင်မောင့်အသည်း ခွဲကာပေးမယ်  တွေ့ရင်တော့ဖြင့် လွမ်းအောင်ချွဲ နောက်ကွယ်ကျရင်မေ့မှာပဲ အသည်းမှာစွဲတဲ့ ပျိုမေရှင်ကို အလိုလိုက်ရလိမ့်မယ်  တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ် တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ်  ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ်  ချစ်တဲ့သူရယ်  ကြိုက်တဲ့သူရယ်  ရာသက်ပန်ရွယ်ကိုးလို့သာ အရိုးကျအောင် ပေါင်းပါ့မယ်  စိုးရိမ်ဖွယ် စိုးရိမ်ဖွယ် ယောက်ျားများဟာ ဖောက်ပြားလွယ် တကယ်ကြောက်အားပိုတယ် ယုံဘူး ယုံဘူး ချစ်ဦးပျိုသက်လှယ်  လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ

ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း

ကျွန်တော် ညက အိပ်မက် မက်ပါတယ်။ ဆောင်းအိပ်မက်က အကျအန။ နေ့ခင်းတုန်းက မိတ်ဆွေတဦးကနေ ဆရာ မြန်မာစာ ပန်ကျူယေးရှင်းအကြောင်း ကျမ်းတစောင်ရေးပါလားတဲ့။ ဟာ - ရာရာစစ၊ ကျွန်တော်က မြန်မာစာကို ဆရာလုပ်နိုင်တဲ့အထိ မတတ်ကျွမ်းပါ။ ဒါပေမဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ ကျမ်းတစောင် ရေးခဲ့တယ်။ မြန်မာစာရေးနည်းထဲက ယတိဘေဒ။ လက်ထဲမှာ လယ်တီဆရာတော်ဦးကေလာသ  (လယ်တီဒီပနီကို ရေးသားတော်၏မူတဲ့ လယ်တီဆရာတော်ကြီး မဟုတ်ပါ) ရေးတဲ့ ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း “ပီဒီအက်ဖ်” ဖိုင်ကို ရှေးစာကဗျာများနေရာကနေ ရထားတယ်။ ကျေးဇူး။ ယတိ (၁) = ရပ်ခြင်း။ ရပ်တန့်ခြင်း။ ချုပ်တည်းခြင်း။ စောင့်စည်းခြင်း။ ယတိ (၂) = ရဟန်း။ မြန်မာလိုမှာ ယတိပြတ်လို့ ရှိတယ်။ တစုံတခုကို တိတိကျကျ ဆုံးဖြတ်တာမျိုး။ သတ်မှတ်တာမျိူး။ ပိုင်းခြားလိုက်တာမျိုး။ မြန်မာစာရေးသားနည်းမှာ ယတိဆိုတာ စားလုံးတခုနဲ့တခု၊ စကားစုတခုနဲ့တခုကို ပိုင်းခြားခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အလွယ်ဆုံးနဲ့ အများဆုံးက ပုဒ်ထီးနဲ့ ပုဒ်မ။  ကွန်ပြူတာစာရိုက်နည်းမပေါ်ခင် လက်နှိပ်စက်ရိုက်နည်းမှာ စနစ်တကျသင်ကြရပါတယ်။ ပုဒ်ထီး၊ ပုဒ်မ မဟုတ်ဘဲ တကွက်ခြာ ရိုက်ရတာလည်းရှိတယ်။ အခုခေတ်မှာတော့ “စပေ့စ်ဘား” ခေါ်တယ်။ တကွက် ဆိုတာ နှစ်ကွက် သုံးကွက် မဟုတ်ရပါ။ စာ