A Rolling Stone Gathers No Moss အမြဲလိမ့်နေတဲ့ကျောက်တုံး

(၇ နှစ်ကရေးထားတဲ့စာ)

သျှင်ဥက္ကဋ္ဌရေးတဲ့ လူသေလူဖြစ်အယူအဆအကြောင်း အိုးဝေဦးညိုမြခေတ်က သတ်ပုံကို အကိုးအကားတခု အဖြစ်တင်ပါတယ်။ ကွန်မင့်တွေမှာ စာအုပ်ကိုစိတ်ဝင်စားသူတွေရော မလျှော်မမှန်လို့ ငြင်းဆန်တာတွေပါ တွေ့ရတယ်။ အဲဒါက ကျွန်တော့အအယူအဆ မဟုတ်ပါ။

ကျွန်တော် ပညာရှာသန်တဲ့အရွယ်က စာမျိုးစုံအောင်ဖတ်ခဲ့ဘူးလို့ သျှင်ဥက္ကဋ္ဌစာအုပ်တွေကို ဖတ်ဖြစ်ပါတယ်။ တခြား အငြင်းပွားတရားစာတွေထဲက ကျောက်သင်္ဘောတရားတွေလည်း ဖတ်တယ်။ ဇင်ကိုလည်း ဖတ်တယ်။

ဘာသာရေးဖြစ်ဖြစ်၊ နိုင်ငံရေးဖြစ်ဖြစ်၊ ဖီလော်ဆော်ဖီဖြစ်ဖြစ် ဘယ်စာကိုဖတ်ဖတ် သတိထားစေချင်ပါတယ်။ ကြိုက်တာ၊ မကြိုက်တာ၊ နောက်လိုက်လုပ်တာ၊ ရန်ဖက်ပြုတာမျိုးမှာ မလောကြစေချင်ပါ။

လူတိုင်းမှာ အတွေ့အကြုံရှိကြမှာပါ။ ငယ်စဉ်ကဖတ်ဖူးတဲ့စာကို အရွယ်ရချိန်မှာပြန်ဖတ်တော့ မတူတဲ့အသိမျိုး ရစေတယ်။ ခံစားချက်ကိုပြောတာ မဟုတ်ပါ။ အသိကို ပြောတာ။ ကိုယ်ဖတ်ထားတာ တွေးတော ယူဆထားတာကို ထုတ်ပြောဘို့၊ ခံငြင်းဘို့မှာ သတိထားရင် အမှားနည်းပါလိမ့်မယ်။

အသိရှာတာမှာ အမြဲဖွင့်ထားရတယ်။ ကြိုက်တာရပြီဆိုပြီးလည်း အသေပိတ်မထားသင့်ပါ။ ဒီစာအုပ်ကို ဖတ်ဖူးလို့ ဒီအယူအဆ၊ ဒီဝါဒကိုယူတယ်လို့တော့ မထင်သင့်ပါ။ လက်ဝဲစာတွေလည်း ဖတ်ဖူးပါတယ်။ မြန်မာ့မျက်မှောက်သမိုင်းမှာ လက်ဝဲမပါရင် မပြီးပါ။

တချို့က ၂၀၀၈ ရောက်တော့ ၁၉၈၈ ကဏ္ဍပြီးပြီတဲ့။ ၂၀၁၂-၂၀၁၅ ရောက်တော့ ၁၉၉၀ မရှိတော့ဘူးတဲ့။

ဘာသာရေးမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာမဟုတ်တာလည်း အနည်းအကျဉ်း ဖတ်ဘူးတယ်။ ကိုးကွယ်ရာဘာသာအစုံကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် လေ့လာရမယ်လို့တော့ မထင်ပါ။ တချို့က ဘာသာမျိုးစုံကို သိသတဲ့။ အထင်မကြီးပါ။

အမြဲလိမ့်နေတဲ့ကျောက်တုံး ရေညှိမကပ်ဆိုတာရှိတယ်။ လိမ့်နေရင် ပြောင်ချောလာမယ်လို့ ကွန့်တာလည်း ရှိတယ်။

ကျွန်တော်ထင်တာကတော့ အမြဲလိမ့်နေတဲ့ကျောက်တုံး ပွန်းပဲ့တာလည်းရှိမယ်။ အဲလိုကျောက်တုံး နောက်ဆုံးမှာ ပင်လယ်ထဲနစ်သွားမယ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

ရှေးရေစက်

ရေး - ရွှေတိုင်ညွန့် ဆို - ဝင်းဦး + မာမာအေး လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ ချောလှတယ် သဘောကောင်းတဲ့ သူကလေးရယ် အတူဆုံဖို့ နဖူးစာရေးတယ် ယုံကြည်ဖွယ် မာယာနှောကာ ပြောတတ်တဲ့သက်လှယ်ရယ် နောင်ခါဝယ် မေရှင်ကလေးကို အရေးမစိုက်မှာ အလွန်စိုးတယ် ချစ်မှာလားကွယ် မေတ္တာထားတယ် ရှေးရေစက် ကံဆုံတယ် တူနှစ်သွယ် ဆုံဆည်းရတယ် ချစ်စရာကောင်းသူကလေးရယ် မောင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲလန်းတယ် အဟုတ်ကိုပြောတာလားကွယ် လိမ်ဉာဏ်တွေပိုတယ် ကရုဏာထားတာ အဟုတ်ပါပဲ မေတ္တာထားတယ် တကယ့်ကိုပဲ မင်းအလိုရှိရင်မောင့်အသည်း ခွဲကာပေးမယ် တွေ့ရင်တော့ဖြင့် လွမ်းအောင်ချွဲ နောက်ကွယ်ကျရင်မေ့မှာပဲ အသည်းမှာစွဲတဲ့ ပျိုမေရှင်ကို အလိုလိုက်ရလိမ့်မယ် တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ် ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ် တူမောင်မယ် မေတ္တာအကြောင်းနဲ့ ပေါင်းဖို့ရာ ဆုတောင်းမယ် ခင်နဲ့မောင် သစ္စာထား သိကြားနတ်တွေ အကုန်သိတယ် ချစ်တဲ့သူရယ် ကြိုက်တဲ့သူရယ် ရာသက်ပန်ရွယ်ကိုးလို့သာ အရိုးကျအောင် ပေါင်းပါ့မယ် စိုးရိမ်ဖွယ် စိုးရိမ်ဖွယ် ယောက်ျားများဟာ ဖောက်ပြားလွယ် တကယ်ကြောက်အားပိုတယ် ယုံဘူး ယုံဘူး ချစ်ဦးပျိုသက်လှယ် လူမြင်ရင် ချစ်ချင်ဖွယ် ရူပါရုံ

ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း

ကျွန်တော် ညက အိပ်မက် မက်ပါတယ်။ ဆောင်းအိပ်မက်က အကျအန။ နေ့ခင်းတုန်းက မိတ်ဆွေတဦးကနေ ဆရာ မြန်မာစာ ပန်ကျူယေးရှင်းအကြောင်း ကျမ်းတစောင်ရေးပါလားတဲ့။ ဟာ - ရာရာစစ၊ ကျွန်တော်က မြန်မာစာကို ဆရာလုပ်နိုင်တဲ့အထိ မတတ်ကျွမ်းပါ။ ဒါပေမဲ့ အိပ်မက်ထဲမှာ ကျမ်းတစောင် ရေးခဲ့တယ်။ မြန်မာစာရေးနည်းထဲက ယတိဘေဒ။ လက်ထဲမှာ လယ်တီဆရာတော်ဦးကေလာသ (လယ်တီဒီပနီကို ရေးသားတော်၏မူတဲ့ လယ်တီဆရာတော်ကြီး မဟုတ်ပါ) ရေးတဲ့ ယတိဘေဒ ခေါ် မြန်မာစာရေးနည်း “ပီဒီအက်ဖ်” ဖိုင်ကို ရှေးစာကဗျာများနေရာကနေ ရထားတယ်။ ကျေးဇူး။ ယတိ (၁) = ရပ်ခြင်း။ ရပ်တန့်ခြင်း။ ချုပ်တည်းခြင်း။ စောင့်စည်းခြင်း။ ယတိ (၂) = ရဟန်း။ မြန်မာလိုမှာ ယတိပြတ်လို့ ရှိတယ်။ တစုံတခုကို တိတိကျကျ ဆုံးဖြတ်တာမျိုး။ သတ်မှတ်တာမျိူး။ ပိုင်းခြားလိုက်တာမျိုး။ မြန်မာစာရေးသားနည်းမှာ ယတိဆိုတာ စားလုံးတခုနဲ့တခု၊ စကားစုတခုနဲ့တခုကို ပိုင်းခြားခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အလွယ်ဆုံးနဲ့ အများဆုံးက ပုဒ်ထီးနဲ့ ပုဒ်မ။ ကွန်ပြူတာစာရိုက်နည်းမပေါ်ခင် လက်နှိပ်စက်ရိုက်နည်းမှာ စနစ်တကျသင်ကြရပါတယ်။ ပုဒ်ထီး၊ ပုဒ်မ မဟုတ်ဘဲ တကွက်ခြာ ရိုက်ရတာလည်းရှိတယ်။ အခုခေတ်မှာတော့ “စပေ့စ်ဘား” ခေါ်တယ်။ တကွက် ဆိုတာ နှစ်ကွက် သုံးကွက် မဟုတ်ရပါ။ စာ

တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်

Search This Blog