အာရုံတခုတည်း
ပဘာဝတီ မင်းသမီး
စာမျက်နှာ ၂၂၉
ပျော်တပျော်နိုးရက်လေလား၊
စာမျက်နှာ ၂၃၀
တသန်းနေနှင့်၊ လနှယ်တင့်သား၊
စာမျက်နှာ ၂၃၂
သူတပါး၏၎င်း၊
ပြုးရယ်ခြင်းသည် ဟဿ ရသ မည်၏။
စာမျက်နှာ ၂၃၃
တယောက်သောသားသည် အမှားသင့်ရောကလှာ၊
စာမျက်နှာ ၂၃၄
ရုတရက် မကြွေတဲ့လို့၊
နက်ဖြန်ခါ နောက်တရက်တွင်၊
အပျိုကြီးတယောက်သည်၊
ရေကန်သို့ဆင်း၊ တကိုယ်ချင်း၊
စာမျက်နှာ ၂၃၅
နီမဲမဲ တစေ့ထဲ ကျန်တော့တယ်လို့၊
ဦးသော်ဇင် (၁၉၁၃ - ၁၉၉၀) ဟာ ခေတ်ဟောင်းကပညာရှင်သာဖြစ်သည်။ ကျွန်တော် စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံတွေရေးတော့ ခေတ်ဆိုတာ ပြောင်းလဲနေတာ မသိဘူးလားဆိုသူ ဆယ်ဦးခန့် တွေ့ရသည်။ ဦးသော်ဇင်ရဲ့ ရသ ခေတ်နောက်ကျပြီပေါ့။
ကနေ့ ရသခေါင်းစဉ်အောက်စာတွေ ဖတ်ကြည့်ပါသည်။ နားလည်သွားပြီ။ မော်ဒန်ရသဟူသည်ကား စာကောင်း စာမှန်တွေကို စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံတွေ မှားအောင်ပြင်ထာတာကိုး။ သိပါပြီ။ ကျေးဇူး။
ကဗျာလောကမှာလည်း နဘေ၊ ကာရန်၊ လင်္ကာခေတ်ကနေ ကာရန်မဲ့ကဗျာခေတ်။ ကာရန်မဲ့လည်း အောက်သွားပြီ။ စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံမဲ့က နောက်ဆုံးပေါ်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။
ခေတ်ဟူသည်ကား အစဉ်မြဲ မှားလွဲနေရမည်ဖြစ်ပါသတဲ့။
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ
Comments
Post a Comment