ဒီဇင်ဘာ နံနက်ခင်း

နေလည်း မပီ

ရီလည်း ရီဝေ၊ ရွှေလည်း ရွှေစ

မြလည်း မြညို၊ စိန်လိုလိုတည့်

ပျိုပျို လွင်လွင်၊ ချစ်ဖွယ်ဆင်သည်

ဒီဇင်ဘာ၏ နံနက်ခင်း။ ။

စိန်ပွင့် ကြိုးကြွ၊ ယိမ်းသမလျှင်

မက ၏သို့ က ၏သို့။ ။

ရွှေရည် လှိုင်းညွှန့်၊ နဂါးတွန့်လျှင်

မလွန့်၏သို့ လွန့်၏သို့။ ။

ခရေ ဖွေးဖွေး၊ ကြယ်ပွင့်သေးလျှင်

မမွှေး၏သို့ မွှေး၏သို့။ ။

ရာသီလှေလည်း ...

စိန် ရွှေ တတင်း၊ မြ တတင်းကို

ဝင်းဝင်း စက်စက်၊ တင်ဆောင်လျက်လျှင်

နွေဖက်ကမ်းဆီ လှော်လေပြီ။ ။

စိန်ကုံး မြကုံး၊ ပုလဲကုံးနှင့်

ပန်းကုံး ကုန်တင်၊ နေခြည်ဆင်သည်

ကမ်းခွင် နားနေ၊ ရာသီလှေ။ ။

တနွေ တမိုး၊ ဆိပ်ကမ်းမျိုးသို့

ရွက်ကြိုးတင်ကာ၊ လှည့်လိုပါလျှင်

လှည်ပါ ချေဦး၊ လွှင့် ချေဦး။ ။

ဆောင်း ဆိပ်ကမ်းကား ...

လျှမ်းလျှမ်း တောက်ပ

အလှ အာရုံ၊ ကျောက်မျက်စုံတည့်။ ။

ဆောင်း ဒီဇင်ဘာ၊ နံနက်ခါတိုင်း

ရာသီ လှေယာဉ်၊ ကမ်းမှာ ဝင်၍

ကုန်တင်လှည့်ပါ့ အို ပဲ့မှူး။ ။

ကုန်တင်လှေကား ...

တမြေ တလမ်း၊ တကမ်း တဆိပ်

တရိပ် တကွေ့၊ ခရီးရွေ့၏။ ။

ဆောင်း အလှမူ ...

သည်လ သည်ခါ၊ သည်မြေချာဝယ်

သည်မှာ ဆင်ယင်၊ မြဲမည်ပင်တည့်။ ။ (တင်မိုး)

ရှေးစာကဗျာများ

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ