Skip to main content

Wrong Question မထွက်ကြသေးဘူးလား

ကွန်မင့်တခု = ကျွန်မတို့ရွာလည်း မီးလောင် ပြာကျနေပါပြီ။ ၈၈ ကတည်းက စခဲ့တဲ့ ဆရာတို့ အခုထိ အမေရိကန်ကနေ မှန်နေတုန်းဘဲလား

အခု ပြန်လာပါလို့ ပြောချင်တာပါလား။ အဲလိုသာဆို မင်္ဂလာဒုံလေဆိပ်ကနေ နာရေးယပ်တောင်ကမ်းပေတော့။

- ဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ။

- ပြန်မလာသေးဘူးလား။

- ပြန်မလာတော့ဘူးလား။

- လာလိုလျှင် အနီးလေး၊ မလာလိုလျှင် ခရီးဝေး။

အဲလိုကွန်မင့်တွေကို ၂၀၁၂ နောက်ပိုင်းမှာ အများကြီးရခဲ့ပါတယ်။

ပြည်ပမှာ ၂၇ နှစ်နဲ့ ၈ လကြာနေပြီးတော့ ၂၀၁၈ ခုနှစ် အေပြီလမှာ မွေးရပ်တိုင်းပြည်ကို အလည်ပြန်ပါတယ်။ တက်နေတာကလည်း ကိုယ့်အစိုးရ။ ဝန်ကြီးချုပ် အနည်းဆုံး ၃ ဦးနဲ့ကလည်း ညီအကိုလိုရင်းနှီးတယ်။ အဲဒါနဲ့ အလည်ပြန်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချပါတယ်။

လွယ်လွယ်တော့ မဟုတ်ပါ။ ဒုတိယဦးကိုနီ ဖြစ်လေမလား။

ဖြစ်ရင်လည်း ချက်ချင်းသိစေအောင် ရန်ကုန်အခြေစိုက် ရင်းနှီးတဲ့ ရေဒီယိုမီဒီယာ ၃ ခုကို ကြိုတင် အသိပေးထားတယ်။

တလခွဲကောင်းကောင်းလောက်နေပြီး အသက်နဲ့ကိုယ်တွဲပြီး ယူအက်စ်အေကို ပြန်လာနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ရွာကျောင်းဆရာတော်ပေးတဲ့ မင်္ဂလသုတ်တော်တပိုဒ်ကို တိုင်းပြည်ကနေထွက်ပြေားရကတည်းက ရွတ်ခဲ့တဲ့ ကျေးဇူးဖြစ်တယ်။ ပြန်အဝင်မှာလည်း ရွတ်တယ်။ ၂၄ နှစ်အတွင်း နိုင်ငံရေးတာဝန်နဲ့ ဟိုနိုင်ငံ ဒီတိုင်းပြည်တွေကို သွားလာရတိုင်း အင်မီဂရေးရှင်းကောင်တာတိုင်းမှာ အထွက်ရော အဝင်ပါ ရွတ်ခဲ့တယ်။ ပတ်စပို့တွေက အစစ်မဟုတ်၊ အတုလည်းမဟုတ်တွေ။

တဘက်သားအကြောင်း ဂဃနဏမသိဘဲ၊ အခြေအနေကို ကျကျနနမသိဘဲ ကွန်မင့်လေးတခု ရေးချင်သလို ကောက်ရေးလိုက်ရ အင်မတန်လွယ်တာကိုး။

အခုနေခါ မေးရမှာက မထွက်ကြသေးဘူးလား။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့  ​ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။  ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။  စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။  အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။  သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ