Skip to main content

ကျွန်တော်လည်း တရားခံ

သမိုင်းတရားခံများ မောင်သာနိုးရဲ့ နိုင်ငံရေးအမြင်။ နှစ်ကာလများ၊ ပထမအကြိမ်၊ ၂၀၁၈။ 

တင်ပေးထားသူ ကျေးဇူး။ 

ဆရာမောင်သာနိုးထောက်ပြတဲ့ တရားခံတွေကို သိကြစေချင်တယ်။ ဆရာမောင်သာနိုး အရေးအသားနဲ့ စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံကိုပါ သတိပြုသင့်ကြတယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ မောင်သာနိုးလိုအဆင့်ရှိတဲ့ စာရေးဆရာတွေကနေ စာတင်ခံရလောက်အောင်ထိ မစွမ်းပါ။ နဝတခေတ်က မြက်ခင်းသစ်မှာတော့ ဇာတ်လိုက်။ အဲဒါက လုပ်သားပြည်သူ့နေ့စဉ် နောက်ကျော်ဖုံးမှာ တရားခံပြေးသတင်းကနေ စပါတယ်။ ၁၉၉၀ ခု၊ နိုဝင်ဘာလ ၂၈ ရက်နေ့က။

တိုင်းပြည်ကနေထွက်ပြေး၊ ဒီမိုကရေစီရေး ခေါင်းစဉ်နဲ့ နိုင်ငံရေးဆက်လုပ်တာ အနှစ် ၂၀ ကျော်တယ်။ တခါမှာတော့ ကိုယ့်လူကိုယ်ဖက်သားတွေက စာထုတ်တာခံရတယ်။ သမိုင်းတရားခံတမျိုး။ Written by Roman Brutus in Burmese ကျွန်တော်လည်း ခေသူမဟုတ်။

ကျွန်တော်က မဆလ ပါတီဝင် မဖြစ်ခဲ့ပါ။ မဖြစ်တာက မလျှောက်လို့တော့ မဟုတ်။ ဘယ်အစိုးရဝန်ထမ်းမဆို (၉၉%) ပါတီဝင်မှ ဖြစ်တဲ့ခေတ်။ ကျွန်တော့လျှောက်လွှာ ပျောက်ဆိုလား မသိ။ ၁၅ နှစ် အမှုတော်ထမ်းတဲ့အထိ ပါတီဝင်မဖြစ်ခဲ့ပါ။ ပုလဲမြို့နယ်ဆရာဝန်တာဝန်ကျစဉ်က တပ်တွင်းပညာပေး သွားတက်ရတယ်။ ပါတီဝင်မဟုတ်သူဆိုလို့ ကျွန်တော်သာ ရှိမလားဘဲ။ ပညာပေးသတင်တန်းလည်းပြီးရော မဆလ ပြုတ်ကျပါလေရော။ ကျွန်တော်က ကပ်ပြီး ခေတ်မီလိုက်တာ။ 

အခုတော့ မောင်သာနိုးစာထဲမှာပါတဲ့ ဆရာမင်းသုဝဏ်ဦးစီးထုတ်ခဲ့တဲ့ မြန်မာအဘိဓာန်အကျဉ်းချုပ် (၁၉၇၈-၇၉-၈၀) ကို လက်ကိုင်ပြုပြီး စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံတွေကို ထောက်ပြနေပါတယ်။ မဆလ တင်းပြည့်ပါတီဝင်တွေကတော့ ကျွန်တော့သတ်ပုံစာတွေကို သဘောမကျလောက်ပါ။ ဆောရီး။

ထောက်ပြစရာ ကျန်သေးတယ်။ ဆရာမောင်သာနိုးစာအုပ်ကို ၂၀၁၈ ခုနှစ်မှာထုတ်တယ်။ နဝတ ခန့် စာပေစိစစ်ရေးမရှိတော့ပါ။ နဝတ ခန့် မြန်မာစာအဖွဲ့ကြီးတော့ ရှိတယ်။ တချို့က မြန်မာစာအဖွဲ့ထုတ် ၁၉၉၁ ဘုတ်အုပ်ကြီးအတိုင်းမရေးရင် ထုတ်ဝေခွင့်မရသလိုလို မှားထင်ပြီး၊ မမှန်အောင်ပြောနေကြတယ်။

မြန်မာ့ရာဇဝင်မှာ သမိုင်းတရားခံတွေ များခဲ့တယ်။ တိုးလာနေတယ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့  ​ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။  ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။  စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။  အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။  သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ