တခုသော သင်္ကြန်အခါ

လာလေလေ လိုက်ခဲ့တော့

တို့စရိုက် တို့ဘာသာ

နှစ်ဆန်းခါ ပိတောက်ကြွားချိန်မို့

ကစားကာ ရေကြည်ကြည်နှင့်

ပီပေသည် ဗမာမျိုးကိုလ

တိုးဆင့်၍ ချစ်ခဲ့တာ။ ။

… လာဟေ့ လာဟေ့

ဘုရားကုန်းက၊ တအုန်းအုန်းနဲ့၊ တရုန်းရုန်းလာကြ

ဘယ့်နှာပါလိမ့်

ထိန့်လိုက်တဲ့ အိုးစည်၊ နှဲကလည်း ပီသနဲ့

သီသူက သီကြ၊ ကသူက က လာ

နွားကြီးလည်း ပါသဟေ့

ကျောပေါ်မှာ ကော်ဇော၊ အမွှေးရော သနပ်ခါး

ချိုဖျားမှာ ပိတောက်ပန်းတွေက

တလျှမ်းလျှမ်း ရွှေအဆင်

နွားစိတ်ထဲ အခဲသား ဝင်လိုက်ရ

ရွှင်လိုက်မည့် ဖြစ်ခြင်း…။ (စကားညှပ်)

သြော်… ဝဋ်မကင်းသူကိုဖြင့်

လွှတ်ခြင်းမှာ ဝါသနာပါတဲ့

ရွှေဗမာ သည်အမျိုးမှာလ

အကျိုး သည်လို တူလိုက်ပါ့

ရွှေမဉ္ဇူ နှုတ်ရွှေခွန်းရယ်နဲ့

သွန်းလိုက်မိပါ။ ။

… နှစ်သစ်ကူးတဲ့ တန်ခူးခါမှာ

ဒါနက တဝေဝေ ရေတွေက တရွှဲရွှဲ

ပျော်ပွဲက တဝင့်ဝင့် ကဲလို့သာ ဆင့်ရော့

အရွယ်သင့် အရွယ်ငယ်

ဗမာတွေ ထယ်လိုက်ကြ…။ (စကားညှပ်)

ဘယ်မြေဟာ စေတီပေါမယ်လဲ

ဘယ်ပြေဟာ အပျော်ကျောမယ်လဲ

စိတ်ဇော မြန်ဗမာမှာဖြင့်

သံသရာ ဂရုထားသူမို့

ပါးလိုက်ကြ ပျော်ပျော်သာ

အခါက နှစ်ဆန်း။

… လကလည်း ရွှင်လန်း

ရွက်ဟောင်းကြွေကြွေ၊ ရွက်သစ်ကယ်ဝေ

လေပြေက ဆန်းပြန်တော့

လွမ်းစရာပေါ့…။ (စကားညှပ်)

ဥသြ ငယ်သာ

ပင်မြင့်မှာ သံဝါဝါနဲ့

သင်္ကြန်ခါ သူက ညှင်းပြန်တော့

မလေးမောင် သည်ရင်တွင်းဆီသို့

သီချင်း သူ ဝင်လာ၍

ဖြူစင်စွာ ဂူဆင်၍သာပ

တူယှဉ်ကာ သူရွှင်မွေ့ခဲ့ပေါ့

သြော်… ဟိုနေ့ ဟိုအခါက

ချိုကဗျာ ဧည့်သည်ကလေးတွေဖြင့်

ဖော်ရွှင်ရွှင် ဖော်ဖေမေးပါလို့

ဂူဘေးမှာ ဂူနေဖော်တဲ့

ပျော်စရာ နေဖို့ကောင်းတယ်လို့

အောင်းကြ ရွှင်လန်း။ ။ (ဇော်ဂျီ - ဂန္ထလောက။ မတ် ၁၉၃၃)

မှတ်ချက် - တခုသော သင်္ကြန်အခါသည် 'တစ်'ခုသော သင်္ကြန်အခါ မဟုတ်။ ဗမာမျိုးကိုလသည် မြန်မာမျိုးကိုလ မဟုတ်။ ဒါနကတဝေဝေ၊ ရေတွေကတရွှဲရွှဲ၊ ပျော်ပွဲကတဝင့်ဝင့်သည် ဒါနက'တစ်'ဝေဝေ၊ ရေတွေက'တစ်'ရွှဲရွှဲ၊ ပျော်ပွဲက'တစ်'ဝင့်ဝင့် မဟုတ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့ ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။ ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။ စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။ အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။ သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်

Search This Blog