Skip to main content

Mom and Daughter အမေနဲ့ သမီး

- ဆရာလည်း ခံစားချက်ပြင်းတယ်နော် တနဲ့တစ် ကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ပြောပြနေတာ တခြားအကြောင်းလည်း ပြောပြပါအုန်း ရေးပါအုန်း ဆရာ
- ကျေးဇူးပါ ဆရာ ဘာလို့ အဲ့လောက် တနဲ့တစ် အလုပ်ရှုပ်နေလည်း(လဲ)ခင်ဗျ
- ဒေါက်တာတဆွေ
- တချို့က ဒေါက်တာတစ်ဆွေတဲ့။ 
- ဆရာလဲ ဒီအရွယ်ကျမှ တ တစ်လုံးနဲ့ တစ်နေတယ် ဒါနဲ့ဆရာတို့နေတဲ့မြို့မှာ တိုင်းရင်းသားတွေ တော်တော်ပေါတယ်နဲ့တူတယ် တဲ့။
နမူနာ ၄-၅ ခုသာ ထည့်ပါမယ်။ အများကြီး။
လူကြီးမင်းတို့ဟာ အမေနဲ့ သမီး တွဲလျှောက်လာတာကို သမီးကိုသာ မြင်တဲ့သူတွေ များစွာထဲက တယောက်ဖြစ်နေတယ်။
အဲလိုပြောတဲ့သူ တနှစ်မှာ တယောက်နှုန်လောက် လာတယ်။ မြန်မာစာရေးနေတာ ၁၀ နှစ်ဆိုတော့ ၁၀ ယောက်မက ရှိပြီ။ သူတို့က (တ) နဲ့ (တစ်) သာ မြင်ကြတယ်။
ဆိုရှယ်မီဒီယာမှာ စာတွေရေးတာက ၁၅ နှစ်ကျော်ပြီ။ ဖေ့စ်ဘွတ် မမွေးသေးပါ။ နိုင်ငံရေးကို စရေးတယ်။ နောက် ယမုန်နာဆေးခန်းအကြောင်း တင်တယ်။ ယူအက်စ်အေရောက်တော့ နိုင်ငံရေးလည်း လုပ်စရာမလို၊ ဆေးခန်းလည်းမရှိတော့ စာဖတ်အားလာတယ်။ အဲတော့ စာတွေရေးနေကြတာ သောက်သောက်လဲ မှားနေကြို သိလာတာနဲ့ စပြီးထောက်ပြပါတယ်။ 
မြန်မာစာသတ်ပုံရော သဒ္ဒါပါရေးတယ်။ သတ်ပုံက မျိုးစုံတယ်။ သက် နဲ့ သတ်၊ တတ်နဲ့ တက်၊ ထုပ် နဲ့ ထုတ်၊ အိပ် နဲ့ အိတ်၊ စီး နဲ့ ဆီး၊ ရာ နဲ့ ယာ၊ မှ နဲ့ က၊ ပန်း နဲ့ ပမ်း၊ အများကြီးပဲ။
သတ်ပုံမှားအကြောင်း စာအောက်မှာ ဖြစ်ကတတ်ဆန်း ကွန်မင့်တွေလာလေ့ရှိတယ်။ စသတ်တခုသာ မြင်ကြတယ်။ ဘလော့လိုက်မယ်။
နိုင်ငံရေး ဆက်ရေးတယ်။ ကိုဗစ် မဖြစ်ခင် ကိုရိုနာကတည်းက ရေးတယ်။ မမြင်တဲ့သူတွေက မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ကြတယ်။ ကင်ဆာအကြောင်း မရေးရတဲ့နေ့ မရှိ။ မသိချင်ယောင် ဆောင်ကြတယ်။
စကားလုံး နည်းနည်းပြောင်းလိုက်မယ်။ အမေနဲ့သမီး နှစ်ယောက်တွဲပုံထဲက သမီးကိုသာမြင်တဲ့သူတွေ များတယ်။
နိုင်ငံရေးစာ ရာဂဏန်း မနည်းတော့ပါ။ မြန်မာစာ ရေးတော့ နိုင်ငံရေး ရေးပါဦးတဲ့
ဆေးပညာစာ ထောင်ဂဏန်း မနည်းတော့ပါ။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စာ တအုပ်ထုတ်ထားပြီးပြီ။ ကင်ဆာစာ တရာကျော်ရှိပြီ။ နမူထဲကသူတွေလို လူတွေက ရောဂါတွေများတဲ့ အမေကို ဘေးချိတ်ပြီး သူ့သမီးကိုသာ ရောဂါကင်းတဲ့သူလို့ထင်နေကြတယ်။ 
သူ့သမီးမှာလည်း ရောဂါတွေနဲ့။
နာတာရှည်ရောဂါရှိသူက မြန်မာစာ။
နိုင်ငံရေးစာအုပ်နဲ့ သတ်ပုံစာအုပ် ထုတ်ပေးရဲသူ မရှိပါ။
ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

Popular posts from this blog

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့  ​ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။  ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။  စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။  အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။  သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ