Comments ကွန်မင့်များ

ကောင်းတယ်၊ ဆိုးတယ်၊ ကြိုက်လိုက်တာ၊ ဆိုးလိုက်တာ၊ သိပ်မှန်တာဘဲ၊ အမှားကြီး စသဖြင့် ပေးကြတယ်။

တချို့က မြင်းထိန်းငတာ။ တချို့က ဂိုဏ်းဝင်တွေ။ ကွန်မင့်များတာတွေကို စိစစ်လို့ သိလာတာဖြစ်ပါတယ်။

ဆေးခြောက်ပညာပေးစာအောက်မှာ လူတရာကျော်က ဆဲရေးကြတယ်။ တင်ထားတဲ့စာကို ဖတ်ကြတာ မဟုတ်ဘဲ ဆေးခြောက်ဂိုဏ်းဝင်တယောက်က ဆဲတာတွေ့လို့ လိုက်ဆဲကြတာ။

တနေ့ကတင်တဲ့ ကွန်မင့်များတဲ့ အခန်းအနား (အခမ်းအနား) သတ်ပုံစာကလည်း ခပ်ဆင်ဆင်။ တင်ထားတဲ့စာကို ဖတ်ပုံမရ။ အရင်ရေးတဲ့ကွန်မင့်အရ နောက်ကနေသံယောင်လိုက်ကြတယ်။ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း။

တချိန်မှာ ကောင်းလိုက်ထာဆိုခဲ့သူတွေက နောက်မှာ ဝိုင်းဆဲကြတယ်။ ဆဲတဲ့သူတွေက သူတို့ဆဲနေတဲ့ အချက်အလက်က ဟုတ် မဟုတ် မစောကြောကြတာများတယ်။ နမူနာအမည်တွေ မထည့်တော့ပါ။

ဖတ်သူများတိုင်း၊ လိုက်ခ် များတိုင်း၊ ဖေါ်လိုဝါများတိုင်း အစစ်အမှန် ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဖေါ်လိုဝါ ၁၂၂ ကေ ရှိသူ။

Blog ကတော့ ရိုးရှင်းတယ်။ အချိန်မရလို့ ကွန်မင့်တော့ ပိတ်ထားတယ်။ စာလာဖတ်တဲ့အကြိမ်ရေ (လူဦးရေ မဟုတ်လောက်) က အတိအကျရှိတယ်။ တင်ထားတာကို ဖတ်ချင်လို့သာ လိုက်ရှာပြီး ဖတ်ကြတာ။

၁။ တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်မှာ အခုစာရေးနေချိန်အထိ စာဖတ်တဲ့အကြိမ်ရေ ၅၁၈၄၉ ကြိမ်ရှိတယ်။ ဒီစာ မပြီးခင် ပြန်စစ်တော့ အပြောင်းအလဲ မရှိပါ။

၂။ Dr. Tint Swe Medical and Knowledge Writings မှာ အခုစာရေးနေချိန်အထိ စာဖတ်တဲ့အကြိမ်ရေ ၁၄၀၉၈၆၉ ကြိမ်ရှိတယ်။ ဒီစာ မပြီးခင် ပြန်စစ်တော့ ၁၄၀၉၉၈၀ ဖြစ်လာတယ်။

လူစည်ကားတိုင်းလည်း ပွဲကောင်းတာ ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မယ်။

ကနေ့ အုံနဲ့ကျင်းနဲ့ ထောက်ခံချက်ရနေသူတွေကလည်း တကယ်အမှန်ကိုမသိဘဲ ဝိုင်းကြိုက်တယ်လို့ ပြောနေကြတာများတယ်။ သတိထားကြပါလေ။

အပြောလွယ်သူများဟာ ခုချစ်ပြပြီး၊ ခဏနေ ရှေ့ကနေ ဒါးနဲ့ထိုးလေ့ရှိကြတယ်။

စကားလွယ်၊ စာရေးလွယ်သူတွေပေးကြတဲ့ “မဲ” တန်ဘိုးနည်းတယ်။

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

Comments

ဝိဘတ်များ

ရေး မြို့ကကြိုဆိုပါ၏ နဲ့ ရေးမြို့မှ ကြိုဆိုပါ၏ ဘယ်ဟာအမှန်လဲဆရာ ရန်ကုန်မြို့က ကြိုဆိုပါ၏စာကို တင်တယ်။ ကွန်မင့်တွေလည်း များတယ်။ မက်စင်ဂျာကနေလည်း လာတယ်။ တချို့က နားမလည်။ အမှားကိုသာ မှန်တယ်ထင်ပြီး ရေးကြတယ်။ မတတ်နိုင်။ မှ နဲ့ က ကို ၂၀၁၇ ကတည်းက တင်ပြထားပြီးပါပြီ။ ကို နဲ့ အား လည်းရေးထားတယ်။ ရ နဲ့ က မှားနေကြပြန်တယ်။ နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကြိယာ၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းကြိယာ၏ ကာလနှင့် အမျိုးအစားကို လည်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော စကားလုံးကို ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ ဝိဘတ် (၂) မျိုး ရှိသည်။ ၁။ နာမ်ဝိဘတ် ၂။ ကြိယာဝိဘတ် နာမ်ဝိဘတ် နာမ်၊ နာမ်စားတို့၏ နောက်၌တည်၍ ၄င်းတို့သည် ကတ္တားဖြစ်သည်၊ ကံဖြစ်သည် စသည် ဝေဖန်ပိုင်းခြားပြသော ဝိဘတ်ကို နာမ်ဝိဘတ်ဟု ခေါ်သည်။ နာမ်ဝိဘတ် (၁၇) မျိုး ရှိသည်။ 1. ကတ္တားဝိဘတ် 2. ကံဝိဘတ် 3. ထွက်ခွာရာပြဝိဘတ် 4. ရှေးရှုရာပြဝိဘတ် 5. ဆိုက်ရောက်ပြဝိဘတ် 6. အသုံးခံပြဝိဘတ် 7. အကြောင်းပြဝိဘတ် 8. လက်ခံပြဝိဘတ် 9. နေရာပြဝိဘတ် 10. အချိန်ပြဝိဘတ် 11. ပိုင်ဆိုင်ခြင်းပြဝိဘတ် 12. လိုက်လျောပြဝိဘတ် 13. ယှဉ်တွဲပြဝိဘတ် 14. ခွဲထုတ်ရာပြဝိဘတ် 15. ရည်စူးချက်ပ

ပဲ နဲ့ ဘဲ ဋီကာ

၁။ ပဲမှန်သမျှ ဘဲလား ဆရာခင်ဗျ အငြင်းအနေနဲ့မှ ဘဲ သုံးရတာလားဗျ ခွဲခြားမသိလို့ပါဆရာ ၂။ ဆရာခင်ဗျာ 'ပန်းပန်လျက်ပဲ' မှားတယ်ဆိုတော့ ပဲနဲ့ဘဲ အသုံးလေးရှင်းပြစေလိုပါတယ်ခင်ဗျာ ၃။ ပဲ နဲ့ ဘဲ သုံးတာ ပုံထဲကအတိုင်း မှန်လား မှားလား ဆိုတာ သိချင်ပါတယ် ဆရာ။ ၄။ ချောင်းအစွယ်လား ချောင်းအဆွယ်လားဆရာ မူကွဲတွေကလည်း ကွဲဘဲကွဲနိုင်လွန်း ၅။ မနက်စာ စားပဲဖြစ်ဖြစ် အဆာပြေလေးဖဲဖြစ်ဖြစ် - ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၆။ အထင်ကရအစားအစာ တစ်ခုဖဲလေနော် - တခုပဲ (ဘဲ) လေနော်လို့ ရေးရ။ ‘တစ်ခု’ ဆိုရင် မျိုမကျတဲ့အစားအစာ။ ဖဲဆိုတာ ဖဲရိုက်တာ။ ၇။ ငါပဲလုပ်မယ်လားဗျ ပဲ လား ဘဲ လား ဇဝေဇဝါဗျ ၈။ ပဲနဲ့ဘဲကို အမြဲမှားပါတယ် ဒါပဲလို့ပြောယင် အမှားပါလားရှင် - ပန်းပန်လျက်ပဲ မှားတယ်။ ဆိတ်အုပ်ကဗျာ။ - သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည်ခိုင် မှားတယ်။ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ဆိတ်မ။ ဗေဒါလမ်း ညိုပြာပြာ လတာပြင်ခြေရင်း လှိုင်းတက်ရာ ဗေဒါတက်၊ လှိုင်းသက်ရာဆင်း။ ဆင်းရလဲ မသက်သာ အုန်းလက်ကြွေရေပေါလော၊ မျောစုန်လို့လာ အဆင်းနဲ့အလာ၊ ဗေဒါမ အထွေး အုန်းလက်ကြွေ သူ့နံဘေး၊ ဆောင့်ခဲ့ရသေး။ ဆောင့်ခဲ့လဲ မသက်သာ နောက်တချီ ဒီတလုံးက၊ ဖုံးလိုက်ပြန်ပါ မြုပ်လေပေါ့ ပေါ်မလာ၊ မဗေဒါအလှ တလံကွာ လှ

အဘရောဂါ ကျဆုံးပါစေ

ဒီစာကို ခေါင်းစဉ်အမျိုးမျိုးနဲ့ အခါတရာလောက်တင်ပြီးသား။ စစ်ယူနီဖေါင်းနဲ့လူတွေ့တိုင်း အဘခေါ်ခိုင်းတာ နဝတ ခေတ်ကစတယ်။ နောက်တော့ လူတွေ့တိုင်း အဘဖြစ်လာတယ်။ ကိုယ့်အဖွားမှာ အိမ်ထောင်ဘက်တွေ များရော။ မလုပ်ကောင်းပါ။ ကန်တော့။ မြန်မာစာမှာပါ အဘရောဂါ ကူးစက်လာတယ်။ အခုဘဲ တယောက်က အဘ။ အဘအသုံးဟာ ယဉ်ကျေးမှု စသဖြင့် အရင်လူတွေရေးသလို ရေးလာပြန်တယ်။ အဘအသုံး နည်းလာပြီ။ အသစ်က Hi နဲ့ နော်။ စောစောက ထပ်မံတင်ပြသေးတယ်။ သားနဲ့ သမီး။ ကျွန်တော်၊ ကျနော်၊ ကျမ၊ ဗျ၊ ခင်ဗျ၊ ခင်ဗျာ၊ ရှင်၊ ရှင့် အသုံးတွေ ပျောက်ကွယ်လာလာတာအတွက် အင်မတန် နှမြောပါတယ်။ အဘမခေါ်ရမနေနိုင်သူတွေ ကျွန်တော့ဆီတော့ စာမရေးသားကြစေလိုပါ။ အခေါ်ခံချင်သူတွေ အများကြီး။ သူများကိုအဘခေါ်သူတွေ ကြီးလာရင် အဘလိုလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ အဘရောဂါ ပျောက်ပါစေသတည်း။ အဘခေတ် ကျဆုံးပါစေသတည်း။ ယဉ်ကျေးမှုဖြစ်တယ်၊ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် ပြန်မရေးစေလိုပါ။ ဆရာဝန်ကို ဆရာလို့ မခေါ်ချင်သူတွေလည်း မမေးကြစေလိုပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်

Search This Blog