တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်

  ပုံထဲကလက်ရေး ကျွန်တော် မရေးပါ။ သတ်ပုံ မှန်တယ်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ ထူးအိမ်သင်နောက် သီချင်းရေးသူ၊ ကဗျာရေးသူ၊ စာအုပ်ရေးသူ၊ ကာတွန်းရေးသူ၊ ဖေ့စ်ဘွတ် ရေးသူတွေကတော့ - (တစ်)ခါ(တစ်)ရံက တစု။ (တစ်)ခါတရံက တစု။ တခါ(တစ်)ရံက တစု။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

(တစ်ရာ)လို့ မှားရေးမိရာနေ (တရာ)လို့ ပြောင်းသုံးဖြစ်သွားတာ။ ဆရာကြောင့်ပါ။ ဆရာ့စာတွေဖတ်ရင်း ဦးနေဝင်းခေါတ်(ခေတ်)မှာ တ တစ် အလွဲဖြစ်ပေါ်လာပုံကို သိမှတ်ရပါတယ်။ နောက်ထပ် သတ်ပုံအမှား များလည်း ထပ်ပြုပြင်ပါ့မယ်ခမျာ။ ခုလိုထောက်ပြပေးလို့ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ဗျ။ အခု စာပြန်သူက မန္တလေးက ထပ်တရာကို သတ်ပုံမှန်နဲ့ စာဖွဲ့သူ။ သူရေးတာထဲက ခွေးချေနဲ့ ဆိမ့်သက်ကို ပြင်ပေးလိုက်တယ်။ ဟုတ်။ အဲလို လက်ခံတဲ့သူမျိုးက ရှားတယ်။ နေကောင်းကြပါစေ။ သတ်ပုံအကြောင်းကို ထောက်ပြတဲ့အခါ မြန်မာပြည်ရဲ့ အဓိကမြို့ကြီးတွေက ရန်ကုန်နဲ့ မန္တလေး။  ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် အနှစ်တရာပြည့်တော့ သတ်ပုံတွေ မမှန်တော့ပါ။ ၇၅ အထိ မှန်တယ်။ မန်းရာပြည့်အထိ သတ်ပုံမှန်ခဲ့တယ်။ တံဆိပ်ခေါင်းတွေပုံ တင်ပြထားပါတယ်။ နှစ် ၁၅၀ မှာ မမှန်တော့ပါ။ နေပြည်တော်ကိုတော့ ပြောမရမှာ သိလို့ စာမထည့်ပါ။ ရန်ကုန်တစ်ကသိုလ်နဲ့ မန္တလေးတစ်ကသိုလ်တွေ ဖြစ်သွားပြီ။ မန်းရာပြည့်သီချင်း - ရေး - လင်းခေးလုလင်। ဆို မာမာအေး https://soundcloud.com/chan-7/k9exbqw9suhv မာမာအေး - မန်းရာပြည့် https://my.pcloud.com/publink/show?code=kZ3MCMZx8bXbhXX907a7aiuHY1yhhPtj22k#page=login ၁၃၈၄ ခုနှစ်ရောက်ပြီ။ မန္တလေး

ကုန်စျေးနနှ်းတွေက ဘယ်အရာမှပြန်မကြပါဘူးနော် အရင်ကထက် ၂ဆကြည့်ပါဘဲ - ပြန်မကျကြပါဘူးနော် - ၂ ဆချည်းပါဘဲ မြန်မာစာလည်း ဈေးတက်နေတယ်။ တစ်ရာကနေ တက်တာ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

၈ နှစ်တိတိကစာဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ် (အထက်တန်းကျောင်းသားတုန်းက) ဆွဲခဲ့တဲ့ အဲဒီခေတ်က ရုပ်ရှင်မင်းသမီး ဝါဝါဝင်းရွှေပုံတူ ခဲပန်းချီတကား။ ထိန်းသိမ်းတားပေးတဲ့ တူတော်မောင်က အခုဘဲလှမ်းပို့တယ်။ ကျွန်တော်က စာကြည့်တိုက်မှာလာပြီး အင်တာနက်သုံးနေရလို့ အချိန်ပို မသုံးနိုင်သေးတော့ သူကဘဲ ပုံကိုဖြတ်တောက်ပေးထားတာပါ။  ဆေးကျောင်းမတက်ရခင်အထိ ပုံတူခဲပန်းချီနဲ့ ရေဆေးရှုမျှော်ခင်းတွေ ဆွဲနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ကောက်ရိုးပန်းချီလည်း နည်းနည်း လုပ်တယ်။ ဆေးကျောင်းသားဖြစ်တော့ ကြဲသွားတယ်။ အလုပ်ဝင်တော့ ဝေးသွားပြီ။ နိုင်ငံရေးထဲရောက်တော့ စိတ်ကူးတောင် မပေါက်နိုင်တော့ပါ။ အခုတော့ စိတ်ကူးပြန်ရလာသလိုဘဲ။ ရုပ်ရှင်မင်းသမီး အတော်များများပုံတွေကိုဆွဲပါတယ်။ ခင်သန်းနု၊ စန်းစန်းအေး၊  မင်းသားထဲကလဲ ဝင်းဦးပုံဆွဲတယ်။ ပန်းချီသောင်းဟန်ပုံတွေကို အလွတ်ရသလိုဘဲ။ ပန်းချီကားတိုင်းမှာ ကျွန်တော် ထိုးတဲ့လက်မှတ်တောင်မှ သောင်းဟန်လက်မှတ်ကို အတုခိုးထားတယ်။ ရေဆေးရှုခင်းပုံတွေဆိုရင် M တင်အေးရေးဆွဲတာတွေကို အတုခိုးတယ်။ ကျွန်တော် စာလေးတပုဒ်မှာ ထည့်ရေးဘူးတယ်။ မန္တလေးဆးကျောင်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေက သူတို့ရည်းစားပုံတွေကို ပုံတူဆွဲအပ်ကြတယ်။ တပုံဆွဲတိုင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင

အမှတ်တရ မြို့မငြိမ်းနှင့် မြို့မအဖွဲ့ သီချင်းများ မြို့မငြိမ်း၏ တီထွင်ဆန်းသစ်မှု တင်ပြသူက မြန်မာစာအရေးအသားကိုပါ တီထွင်ဆန်းသစ်မှုလုပ်ထားတယ်။ (မှု) ရေးတာ အောက်မြစ် အဆစ်ထည့်ထားတယ်။ ဈေးချိုကလား မသိ။ ဈေးဝယ်ရင် အဆစ်ပေးတယ်။ မန္တလေးနဲ့ နီးတဲ့ စစ်ကိုင်းက ကောင်းမှုတော်ဘုရားကိုလည်း (မှု) ရေးတာ တချို့က အောက်မြစ် အပိုထည့်ထားတယ်။ စစ်ကိုင်းမှာလည်း ဈေးဝယ်ဘူးတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ပို့စ်တခုမှာ ရွှေဥဒေါင်းရေးတဲ့ တသက်တာမှတ်တမ်းနှင့် အတွေးအခေါ်များစာအုပ်ထဲ အချက်တခုကို ကိုးကားရေးတယ်။ ရွှေဥဒေါင်းက သူ့ဖခင်သေတော့ မငိုမိဘဲ သူ့ခွေးသေတော့ ငိုတယ်တဲ့။ တင်ပြသူက တသက်တာကို တသက်တာလို့ မရေးပါ။  သတ်ပုံပြင်ထုတ်စာအုပ်တွေမှာ သတ်ပုံတောင်ပြင်မှတော့ အချက်အလက်တွေကော ပြင်ကောင်း ပြင်ကြမလား စဉ်းစားနေတယ်။ ရွှေဥဒေါင်း အဲလိုရေးခဲ့တာ မှန်ကောင်း မှန်ပါမယ်။ မေ့နေပြီ။ စာအုပ်ထွက်တော့ ကျွန်တော်က ရှစ်တန်းလား၊ ကိုးတန်းလား မသိ။ ငယ်သေးတယ်။  ကျွန်တော်က အိမ်မှာ ဘာအကောင်မှ မမွေးပါ။ သားသမီးတွေတောင် အနိုင်နိုင်ဂရုစိုက်နိုင်တယ်။ ကျွန်တော့် မိဘတွေကွယ်လွန်ကြတော့ ကျွန်တော် မျက်ရည်ကျခွင့် မရခဲ့ပါ။ ကျွန်တော်က နယူးဒေလီမှာ မိဘတွေက မုံရွာမှာ တယောက်ပြီး တယောက် ဆုံးကြတယ်။ အမေ့သတင်းကို ကွယ်လွန်ပြီးနောက် ၄ လ ကြာမှသာ သိရပြီး အဖေကိုတော့ နေ့ချင်းသိခဲ့နိုင်ပါတယ်။ စစ်ထောက်လှမ်းရေးက နာရေးသတင်းပို့သူကို ထောင်ချမယ်။ တသက်တာကို မှန်အောင်မရေးတဲ့စာအုပ်ကို မဖတ်ချင်ပါ။ အဲဒီစစ်တပ်ကြောင့် မြန်မာစာ ပျက်တာ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ထပ်တရာလို့ရေးတာ သတ်ပုံ မှန်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။  ခွေးခြေလို့ ရေးရ။ ဆိမ့်သက်နေရောလို့ရေးတာက နည်းနည်း လွဲတယ်။ အီဆိမ့်၊ ခပ်ဆိမ့်ဆိမ့်၊ ဆိမ့်အိလို့ ရေးကြတယ်။ သက်တာက နည်းနည်းလေး ခါးတာ။ ပို့စ်မှာရေးထာတာတွေကို အရုပ်တွေသာ ချန်ပြီး တင်လိုက်မယ်။ ကျေးဇူး။ မန္တလေးမြို့အနောက်ဖက်က အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ရှေးဟောင်းရတနာ (သို့မဟုတ်) နှစ်ပေါင်း ၆၀နီးပါး ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့ ရှေးလက်ရာ မိသားစုထပ်တရာဆိုင်လေး ဘာဆိုဘာမှ မပါဘူး။ ပဲနှင့်လည်းမတို့၊ အာလူးနှင့်လည်းမတို့ပဲ အရင်စားကြည့် အရသာလေးက ဆိမ့်သက်နေရော။ ကောင်းလိုက်တာဆိုတာလေ အရမ်းအရမ်းကို နှလုံးပီတိ ဂွမ်းဆီထိပြီး စားနေရင်း ပြုံးပါ ပြုံးမိသွားစေတဲ့ အရသာမျိုးဗျ။ အရသာယဉ်ယဉ်လေးနှင့် ကောင်းလိုက်တာဆိုတဲ့ အရသာမျိုးဟာ ဒီထပ်တရာပဲ။ ဒီရှေးဟောင်းဆိုင်လေးရဲ့ ရာဇဝင် ဒီဆိုင်လေးက ၁၉၆၀ကျော်ကတည်းက ရှိခဲ့တာတဲ့။ အခုဦးစီးနေတဲ့ အမေကြီးရဲ့ အမေလက်ထက်ကတည်းကပေါ့။ အရင်တုန်းက လမ်းဘေးမှ ခွေးချေ(ခွေးခြေ)ပုလေးနှင့် ရောင်းခဲ့တဲ့ ဆိုင်လေးကလေ ဒီဆိုင်ခန်းလေးကို ပြောင်းခဲ့တာတဲ့။ ဆိုင်လေးက သားနားမနေဘူး။ မှောင်မဲမဲကုပ်ကုပ်ကလေးပဲ။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ထပ်တရာကြော်လာတာမို့ အမိုးလေးမှာလည်း ကြပ်ခိုးလေးတွေ စွဲလိ

အခုတော့ - ခွပ်ဒေါင်းတွေကလည်း ဒို့(တစ်)တွေ တဲ့။ ကဒေါင်းတွေကလည်း ဒို့(တစ်)တွေ တဲ့။ ဒေါင်ဖမ်းမုဆိုးတွေကလည်း ဒို့(တစ်)တွေ တဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ အခုထိ နွားကျောင်းသားဇာတ်လမ်းထဲကလိုသာ ရေးပါတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ကွန်မင့်တွေရတယ်။ ကျေးဇူး။ Butter bean ​ထောပတ်ပဲ Butterfly bean ပဲလိပ်ပြာ (ရှမ်းပြည်နယ်မှာ ​တော့၊ ပဲလိပ်ပြာကို ပဲ​ထောပတ်လို့ ​ခေါ်ကြတယ်။) အညာ​ဒေသ စိုက်တဲ့ Butter bean နဲ့မတူပါ။ အညာ​ထောပတ်ပဲက အဖြူဆွတ်ဆွတ်၊အ​စေ့ပို​သေးတယ်။ Butterflyက အ​စေ့မှာ အ​ရောင် ပါတတ်ပါတယ်။အပြားပိုကြီးပါတယ်။ ပုံ (၁) = Butter bean ထောပတ်ပဲ ပုံ (၂) = Butterfly bean ပဲလိပ်ပြာ ပုံ (၃) = Lima Beans (Butter Beans) လီမာထောပတ်ပဲ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

စောစောက ပို့စ်တခုမှာ ငါးလူးလို့ တွေ့လိုက်တယ်။ ငလူးကို ကျွန်တော်က ကြိုက်တယ်။ မုံရွာမှာ ငလူးခေါင်းချွန်းလို့ခေါ်တယ်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံမှာနေခဲ့စဉ်က နယူးဒေလီ၊ ဗီကပ်စ်ပူရီ၊ ရေမြောင်းဘေးက ငါးဈေးမှာ တခါတခါ ငလူးရတယ်။ ကြော်ပြီးစားရင် အရိုးရော ခေါင်းပါ ဝါးစားလို့ ရတယ်။ ကြော်ပြီး ခရမ်းချဉ်းသီးနဲ့ ချက်လည်း ကောင်းတာပဲ။ အရိုးရော ခေါင်းပါ ဝါးစားလို့ ရတယ်။ ယူအက်စ်အေမှာ ခပ်ဆင်ဆင်ငါးတွေ တွေ့ပေမဲ့ ငလူးမဟုတ်ပါ။ ဒီကဆင်တူငါးတွေက အရိုးမာတယ်။  အညာသားတွေက ပင်လယ်နဲ့ဝေးတော့ မြစ်တွေ ချောင်းတွေကရတဲ့ ငါးကိုသာ ကြိုက်ကြတယ်။ အောက်အရပ်ကလာတဲ့ ငါးခြောက်မျိုးစုံကို သိုလှောင်ထားကြရတယ်။ ပင်လယ်ငါးကို အရင်က အောက်သားတွေကလည်း သိပ်မစားတတ်ကြလို့ သတင်းစာမှာ ခေတ်မီသူတိုင်း ပင်လယ်ငါးစားကြသည်လို့ သိန်းဖေမြင့်က ရေးရသေးရတယ်။ ယူအက်စ်အေမှာ ဆယ်လ်မွန်ငါးကို အကောင်းဆုံးထားကြတယ်။ ကောင်းပါတယ်။ ကျန်းမာရေးအတွက်လည်း ကောင်းတယ်။ အစားအသောက်ဆိုတာ (အရွယ်ရသူတွေအတွက်) ငယ်စဉ်ကစားလေ့ရှိတာကို ပိုပြီး လျှာစွဲလေ့ရှိကြတယ်။ ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က ဆယ်လ်မွန်ငါးကို မစားဘူးပါ။ နာမည်ကြီးတဲ့ ကျူနာငါးလည်း မုံရွာမှာ မစားဘူးပါ။ နောက်နာမည်ကြီးတဲ့ မကာရယ်ငါးလည်း ဆေးကျောင်းအဆောင်က

ဇာတ်လမ်း - နွယ်တမယ် ဘီလူး ရွှေသွေးဂျာနယ် ၁၇-၈-၁၉၇၄ ခုခေတ်တော့ နွယ်(တစ်)မယ်၊ နွယ်(တစ်)မောင်တွေ ပေါများပါသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တင်ပြသူ - ဦးသိန်းဟန် (ဇော်ဂျီ) စာမျက်နှာ ၅၅ -  ရှေးဦးစွာ တောင်စောင်းမှ တဆင်းတည်း ဆင်းနေရသည်။ ထို့နောက် တက်သွားရသည်။ အပေါ်ရောက်သောအခါ ခြေဦးတည့်ရာသို့ လျှောက်သွားနေရသည်။ အတန်ကြာသော် နောက်သို့ပြန်လှည့်၍ လျှောက်ရသည်။ တဖန် ဆင်းရပြန်သည်။ တဖန် တက်ရပြန်ပြီ။ နောက်တဖန် တက်ရပြန်ပြီ။ နောက်တဖန် ထပ်၍တက်ရပြန်ပြီ။ အဘယ်အရပ်သို့ ခေါ်သွားကြမည်နည်း။ ယခုခေတ် စာရေးဆရာများက - (တစ်)ဖန် ဆင်းရပြန်သည်။ (တစ်)ဖန် တက်ရပြန်ပြီ။ ယခုခေတ် ကဗျာဆရာများက - (တစ်)ဖန် ဆင်းရပြန်သည်။ တဖန် တက်ရပြန်ပြီ။ ယခုခေတ် မြန်မာစာဆရာများက - တဖန် ဆင်းရပြန်သည်။ (တစ်)ဖန် တက်ရပြန်ပြီ။ ရသစာပေ သတ်ပုံ ပြဿနာအချို့တည်း။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တင်ပြသူ - ဦးသိန်းဟန် (ဇော်ဂျီ) -  ရသစာပေ၏ သဘောကို များလှစွာသော ဆရာ့ဆရာများသည် ခေတ်အဆက်ဆက်တွင် ဖွင့်ဆိုခဲ့ကြသည်။ သူ့အမြင်နှင့်သူ တမျိုးတဖုံစီ ဖွင့်ဆိုခဲ့ကြသည်။ တမျိုးတဖုံစီလည်း ဖြစ်၍ အကောင်းချည်းလည်း ဖြစ်ကြသဖြင့် မရွေးတတ်အောင် ဖြစ်ရသည်။ ဘာသာပြန်စာပေ နှီးနှောဖလှယ်ပွဲတွင် တင်သွင်းခဲ့သော စာတန်းများ၊ ဆွေးနွေးချက်များနှင့် အစီရင်ခံစာ  စာပေဗိမာန် ၁၉၇၀ ပြည့်နှစ်၊ ဇန္နဝါရီလ။ ယခုခေတ်အရေးအသားမှာကား - တချို့က (တစ်)မျိုး(တစ်)ဖုံစီ ဟုလည်းကောင်း၊ တချို့က (တစ်)မျိုးတဖုံစီ ဟုလည်းကောင်း၊ တချို့က တမျိုး(တစ်)ဖုံစီ ဟုလည်းကောင်း ရေးသားနေကြပါတော့သည်။ ရသစာပေ သတ်ပုံ ပြဿနာအချို့တည်း။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

စားကောင်းအောင် နည်းနည်း ပြင်ပါမည်။ ပဲလိပ်ပြာကို ဆူးပုတ်ရွက်(ဆူးပုပ်ရွက်) ခတ်ချက် ချက်နည်းသိချင်သူတွေအတွက်ပါနော် ကြက်သွန်ဖြူနီဂျင်းကြိတ်ထားတာကိုဆီသတ်ပါ  ရေခမ်းရင်(ရေခန်း) နနွင်း ငြုပ်သီးအရောင်တင်အနည်းငယ်ထည့်ပါ ခရမ်းချဥ်သီးကြိတ်ထားတာထည့်မွှေပါ ရေခမ်း(ရေခန်း)ရင် ပဲလိပ်ပြာ အခွံသင်ထားတာထည့်မွှေပါ ရေထည့်တည်ထားပါ ဆားထည့်ပါ ပဲမအိသေးရင် ရေထည်(ရေထပ်)ထည့်ပါ အိခါနည်းမမွှေပါနဲ အိသွားရင် ဆူးပုတ်ရွက်(ဆူးပုပ်ရွက်) ခတ်ပါ အရည်လေးနဲ့စားချင်ရင် အရည်ရှိတုံး ဆူးပုတ်(ဆူးပုပ်)ခတ်ပြီး ခဏနေရင် စားလို့ရပါပြီ (Lay Ma Ma) ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ရွှေသွေးဂျာနယ် မြန်မာ + အင်္ဂလိပ် ၄-၇-၁၉၈၁ တခါက ခရီးသွား လုလင်နှစ်ဦးသည် လမ်းတွင် ဆုံမိကြ၍ မိတ်ဖြစ်သွားကြပြီး အတူတကွ ခရီးဆက်ကြလေသည်။ ဟာ အဆင်သင့်လိုက်တာ ကျုပ်လဲ အဲဒီသွားမလို့ပဲ ကျုပ် မောင်နန္ဒပါ မြို့ရွာအလုံးစုံကို လှည့်လည်ပြီး ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ်လုပ်နေသူပါ။ ကျုပ်က မောင်ပညာပါ ဒေသန္တရ ဗဟုသုတ ဆည်းပူးချင်လို့ အဖေါ်နဲ့သွားရတော့ ကောင်းပါပေတယ်။ ဤသို့ နှစ်ယောက်သား ခရီးနှင်ခဲ့ကြရာ တောအုပ်တခုကိုဖြတ်စဉ် အထုပ်တခုကို တွေ့ကြလေ၏။ ၁၉၈၁ ခုနှစ်ကာလမှာ မြန်မာစာသတ်ပုံနဲ့ အင်္ဂလိပ်စာ စပယ်လင်တွေပို အဲလို ရေးသားကြပါတယ်။ အခုခေတ်မှာ မြန်မာစာက ခေတ်ဆန်စွာဖြင့် (တစ်)ခါက ဟုလည်းကောင်း၊ တောအုပ်(တစ်)ခု ဟုလည်းကောင်း၊ အထုပ်(တစ်)ခု ဟုလည်းကောင်း၊ တမင်တကာမှားအောင် ပြင်ရေးလာကြပြီး၊ အင်္ဂလိပ်စာသည် အရင်အတိုင်းသာ ခေတ်နောက်ကျကျန်ရစ်နေရှာပြီ။  မြန်မာစာ အဆိပ်မိနေပါသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

(သဘင်ဝန် ဦးနု) စာရေးသူ၏ အမှာ စာဘတ်သူများ၊ စာပေဝါသနာရှင်များနှင့် စာပေလိုက်စားသူများ တစထက်တစ တိုးတက်များပြားလာသည်နှင့်အမျှ၊ ထုတ်ဝေသူများလည်း ကျွဲကူးရေပါ ဆိုသောစကားကဲ့သို့ တိုးတက်များပြားလာ လာရပေသည်။ မြန်မာစာ သတ်ပုံမှန်ခေတ်က အရေးအသား ဖြစ်ပါတယ်။ ယခုခေတ်မှာတော့ - တချို့က (တစ်)စထက်(တစ်)စ တဲ့။ တချို့က (တစ်)စထက်တစ တဲ့။ တချို့က တစထက်(တစ်)စ တဲ့။ ရှေ့ကတစ်သူ၊ နောက်ကတစ်သူနဲ့ အကုန်တစ်သူများဟူ၍ အစားစား ကွဲပြားခြားနာကြပါသည်။ များများတစ်သူရေးတာကို များများဘတ်ရှုကြပါသည်။ ဆုလည်းရကြပါသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

https://www.youtube.com/watch?v=-Y1GTcOhgvI မူရင်းစာအရေးအသားကို မှန်အောင် ပြန်တင်တာ အတော်ရှားတယ်။ ဒီလင့်က မှန်တယ်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ တချို့က မ(တစ်)ထောင် (တစ်)ကောင်ဘွား တဲ့။ တချို့က မ(တစ်)ထောင် တကာင်ဘွား တဲ့။ တချို့က မတထောင် (တစ်)ကောင်ဘွား တဲ့။ ခုခေတ် စာရေးကြတာက တကယ့်ကို မ တထောင် တကောင်ဘွား များတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

(ရွှေဥဒေါင်း) မူရင်းစာကို သတ်ပုံမှားအောင် မပြင်ဘဲ တင်ထားသူ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း + ကျေးဇူး။ (ဤဝတ္ထုကို မည်သည့်မဂ္ဂဇင်းတွင် ဦးစွာပုံနှိပ်ခဲ့ကြောင်း မသိရသေး။ မြန်မာပြည် စာအုပ်တိုက်မှု အတွဲ ၂ နှင့် နှလုံးလှစာပေတိုက်မူ အတွဲ၂ တို့တွင် ပါရှိသည်။ မူရင်းမှာ The Adventure of The Empty House ဖြစ်သည်။) (၂) ထိုအခါကျွန်တော်သည် ငြိမ်ဝပ်စွာ နေလိုက်လေ၏။ ထိုနေ့ နေ့လယ်၌ကျွန်တော်သည်ကျွန်ဘော့်အလုပ်တိုက်မှ လက်ဖက်ရည်သောက်ရန်ထွက်လာခဲ့ပြီးလျှင် ဦးစံရှား၏ အလုပ်ရုံးခန်းသို့ ဝင်လာရာထိုနေ့မှာ မိုးမှောင်ကျလျက်ရှိသည်ဖြစ်သောကြောင့် ဦးစံရှား၏ အလုပ်ခန်းမှာ ဓာတ်မီးများ ထွန်းလျက်ရှိ၏။ ဦးစံရှားမှာလည်း မိမိ၏အခန်းတွင် စားပွဲထိုင်ကာ စာပေးစာယူအလုပ်နှင့် သက်ဆိုင်သည့် လုပ်ငန်းများကို လုပ်ကိုင်လျက် ရှိလေ၏။ ကျွန်တော်သည် ဦးစံရှား အား လက်ဖက်ရည်သောက်ရန် အပြင်သို့ ခေါ်ငင်မည်အကြံနှင့်  "လက်ဖက်ရည် သောက်ပြီးပါပြီလော”ဟု မေးရာ ဦးစံရှားက  “မိုးရွာမည်ထင်သောကြောင့် အပြင်သို့မထွက်ပဲ လက်ဖက်ရည်ကို မှာယူ၍ထားကြောင်း" ပြောဆိုပြီးလျှင် ကျွန်တော့်အားလည်း အတူသောက်ရန် ဖိတ်ကြားသည်နှင့်ကျွန်တော်သည် သူ၏ စားပွဲ၌ထိုင်လေ၏။ တခဏမျှ ကြာသောအခါ ဦးစံရှား

( ရွှေဥဒေါင်း ) မူရင်းစာကို သတ်ပုံမှားအောင် မပြင်ဘဲ တင်ထားသူ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း + ကျေးဇူး။ ( ဤဝတ္ထုကို မည်သည့်မဂ္ဂဇင်းတွင် ဦးစွာပုံနှိပ်ခဲ့ကြောင်း မသိရသေး။ မြန်မာပြည် စာအုပ်တိုက်မှု အတွဲ ၂ နှင့် နှလုံးလှစာပေတိုက်မူ အတွဲ၂ တို့တွင် ပါရှိသည်။ မူရင်းမှာ The Adventure of The Empty House ဖြစ်သည်။) ကျွန်တော်နှင့် မိတ်ဆွေကြီး ဦးစံရှားတို့သည် လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်းများစွာကစ၍ အတူတကွ နေထိုင်ခဲ့ကြရာ ဦးစံရှားမှာ ယခုအခါ၌ ရှေးအခါကထက် အမှုပေါင်းများစွာ လက်ခံရရှိသည် ဖြစ်သောကြောင် အမှုနှင့်ပတ်သက်၍ စာပေးစာယူ အလုပ်တို့မှာလည်း များစွာ တိုးတက် ပိုမိုလာလေရကား လူ့စ္စလမ်း၌ အလုပ်တိုက်တတိုက်ကို ငှားရမ်း ဖွင့်လှစ်ခဲ့ရလေ၏။ တိုက်ခန်းရပြီးနောက် ဦးစံရှားသည် လက်ရေးတို ရေးနည်းနှင့် လက်နှိပ်စက်အတတ်ကို တတ်သော မိန်းကလေးတယောက်ကို စာရေးအဖြစ် အလိုရှိကြောင်းနှင့် ကြော်ငြာလိုက်ရာ ဘိုကပြားမ ၂ဝ ခန့်မျှနှင့် မြန်မာမိန်းကလေး ခြောက်ယောက်ခန့်မျှတို့သည်ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်ရာ တိုက်ခန်းသို့ လျှောက်လွှာများကို ကိုင်လျက် ကိုယ်တိုင် လာရောက် လျှောက်ထားကြလေ၏။ ဦးစံရှားသည် လာရောက်လျှောက်ထားသူ မိန်းကလေးများကို ကိုယ်တိုင်လက်ခံမေးမြန်း

(ပါရဂူ မြန်မာပြန်သည်) ဤဝတ္ထု၏ အခြေခံသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင့်ငါးရာခန့်က ထင်ရှားရှိခဲ့သော ရှေးဟောင်းဂဏ (ဒီမိုကရေစီ) နိုင်ငံတခု ဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်မှာတော့ ဒီမိုကရေစီလည်း မရှိ။ နိုင်ငံတခုဟု ရေးသားခွင့်လည်း မရှိတော့ပါ။ အဇာတသတ်နဲ့ အမတ်တွေက ဖျက်ဆီးလိုက်ကြပြီ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ရှီဗာဘုရင်မ၏ လက်စွပ် (ဒဂုန်ရွှေမျှား) အဲဒီရှီဗာ အမည်က Sheba အင်္ဂလိပ်လို။ အိန္ဒိယမှာ ဟင်ဒူတွေရဲ့ ဘုရားအမည်ကိုလည်း ရှီဗား အသံထွက်တယ်။ စာလုံးပေါင်းက Shiva အင်္ဂလိပ်လို။ သူတို့ဆီမှာ လူအမည်ကိုလည်း အဲလိုမှည့်ခေါ်ကြပါတယ်။ She ဝတ္ထုကို ရှီ လို့လည်း ဘာသာပြန်တယ်။ သျှီ လို့လည်း ဘာသာပြန်တယ်။ စာဖတ်များမှသာ ပိုသိတယ်။  နတ်ရှင်နောင်။ နတ်သျှင်နောင်။ ဦးဘေမောင်တင်။ ဦးဖေမောင်တင်။ လေပါတီမမြရင်။ လေဘာတီမမြရင်။ မြို့မငြိမ်း။ မြို့မညိမ်း။ ဒဂုံတာရာ။ ဒဂုံမြို့သစ်။  ဒဂုန်ရွှေမျှား။ ဒဂုန်ခင်ခင်လေး။ ပိုသိတော့ ပိုပြီး ခေါင်းရှုတ်ရတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

 ရာသီမသိ ပန်းနှင့်ညှိ လောကီအလို၊ နက္ခတ်ဂြိုဟ်က ထိုထိုသီးပွင့်၊ ခါမလင့်ဘူး နုရင့်ချိန်မီ၊ ကိုက်ဖူးစီလျက် ရာသီ မသိ၊ ပန်းနှင့်ညှိသော် ညီဘိကာလ၊ မလွန်ကြရှင့်။ (မဃဒေဝ ၂၈၀) ဆယ့်နှစ်လရာသီလေးဆစ်သဖြန် (ကင်းဝန်မင်းကြီး) ပန်းကံ့ကော်ရွှေစံကား ငွေသားနုစပယ်မှန်။ မုလေးခတ္တာနှင့် ရွှေရင်းမာကြာခဝဲ ဖွဲစနှင်းလျှံ။ သဇင်ကျန်၊ ခွာကန်နှင့်ပေါက်လဲ။ ပွင့်ဝတ်ကယ်ရွှေဖီမင်း သင်းထုံနံ့ကဲ။ ၁။ တန်ခူးလ - ကံ့ကော်ပန်း ၂။ ကဆုန်လ - စံကားပန်း ၃။ နယုန်လ - စံပယ်ပန်း ၄။ ဝါဆိုလ - မြတ်လေးပန်း ၅။ ဝါခေါင်လ - ခတ္တာပန်း ၆။ တော်သလင်းလ - ရင်းမာပန်း ၇။ သီတင်းကျွတ်လ - ကြာပန်း ၈။ တန်ဆောင်မုန်းလ - ခဝဲပန်း ၉။ နတ်တော်လ - သဇင်ပန်း ၁၀။ ပြာသိုလ - ခွာညိုပန်း ၁၁။ တပို့တွဲလ - ပေါက်လဲပန်း ၁၂။ တပေါင်းလ - သရဖီပန်း ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

( မောင်ခွေးဘို့ ကဗျာများ) လုံကွင်းဆိုတာ လုံချည် (ပုဆိုး) ကို ခေါ်တာ။ ထဘီကိုလည်း ခေါ်ကြတယ်။   ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

(မင်းညွန့် နှင့် ရွှေဘိုဦးထွန်းဖေ ပြုစုသည်) တခေတ်နှင့် တခေတ် တချိန်နှင့် တချိန် မတူတော့ဘဲ အာကာသတခွင်ကိုလည်း မည်သူတဦးတယောက်ကမျှ  ရွှေဘိုသူရွှေဘိုသားတွေ သတ်ပုံမှန်ကြသေးရဲ့လား။ လှည်းစီးဘူးသူတွေကော သတ်ပုံမှန်ကြသေးလား။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တွင်းသင်းတိုက်ဝန်မဟာစည်သူ တည်းဖြတ် ကဝိလက္ခဏဆရာလုံး ဂန္ထဝင်စာတွေကို လေ့လာဖတ်ရှုလိုပါက မူရင်းစာအုပ်တွေကိုသာ ဖတ်သင့်ကြပါတယ်။ သတ်ပုံနဲ့ စာသား ပြင်ပြီး တင်တာ ကိုးကားတာ ပြန်ထုတ်တာတွေကို မဖတ်သင့်ကြပါ။ ကိုယ်ရေးသားတာမဟုတ်ဘဲ ပြင်နေကြတဲ့ အကျင့်ဆိုးကို ပြင်ကြစေလိုပါတယ်။ ခိုးနည်းတမျိုးဖြစ်တယ်။ ဓါးပြတိုက်နည်းတမျိုးလည်း ဖြစ်တယ်။ လုယက်နည်းလည်း ဖြစ်တယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ