ငွေတကျပ်

၁။ ရတနာသုံးတန်၊ ထိပ်ဝယ်ပန်၊ ဖန်ဖန်ဦးနှိမ်ချ။

၂။ ငွေတကျပ်မှာ၊ ရွေးပေါင်းပါ၊ တရာနှစ်ဆယ်ရ။

၃။ ငွေတကျပ်ကို၊ ဆယ်မူးဆို၊ အိုအောင်မှတ်ကုန်ကြ။

၄။ ငွေတကျပ်မှာ၊ လေးမတ်သာ၊ သင်္ချာဂဏန်းပြ။

၅။ ငွေတကျပ်ဝယ်၊ ပဲနှစ်ဆယ်၊ မှတ်ဘွယ်ယွင်းမခွ။

၆။ ငွေတမတ်ကို၊ ငါးပဲဆို၊ မပို မသာရ။

၇။ ငွေတမတ်ဝယ်၊ ရွေးသုံးဆယ်၊ သိလွယ်ရှိနိုင်မျှ။ (ရှေးဆရာ)

ပုဂံဦးတင်က ကဗျာဗန္ဓသာရကျမ်းတွင် အောက်ပါအတိုင်း ဆို၏။

ရေးသားလျက်ရှိသော စာလုံးကို ဖတ်သည့်အခါ စာလုံးအပိုင်းအစကို ချန်ခဲ့ရသေးသည်။ ဥပမာကား တရာ, တထောင်, တသောင်း, တသိန်း စသည်ကို တ-အက္ခရာ မပါစေပဲး ရာ, ထောင်, သောင်း, သိန်း ဟူ၍့၎င်း၊

"အနောက် အရှေ့" စသည်ကို "အ" အက္ခရာ မပါစေပဲး "ရှေ့ဝင်း, နောက်ဝင်း, ရှေ့ရုံး, နောက်ရုံး" ဟူ၍့၎င်း လိုက်နာနည်းများကို ဆိုလိုသည်။

ကောက်ချက် - ဦးတင် က, "အရှေ့" မှ "ရှေ့" သို့ စာချန်ဖတ်နည်းအရ အသံ ပြောင်းလဲဖြစ်လာသည်။ အသံ အနက် အသုံး အားလုံးတူသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ (ရှေးစာကဗျာများ)

ဒေါက်တာတင့်ဆွေ