တို့စာ တို့စကား တို့တိုင်းပြည်

တနေ့ ပုသိမ်သား ဖိုးစံမတူ နို့ဆီခွက်ကောက်နေသည်ကို တွေ့ရသောအခါ သမတနှစ်ဦးလည်းထွက်၊ ကာတွန်းဖေသိန်း၊ ကာတွန်းအောင်ရှိန်နဲ့ စာရေးဆရာသာဂဒိုးတို့ ထွက်တဲ့ ပုသိမ်မှာ တနေ့ကို တနေ့လို့၊ သမတကို သမတလို့ မှန်အောင်ရေးတတ်သူ ရှိပါသေးသလော။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

လက်ကား တဒါဇင် ၆ ကျပ် ရေခဲစိမ် တပုလင်း ၇၅ ပြား တရုပ်ကို တရုတ် နဲ့ တစ်ရုတ်လို့ ပြောင်းရေးလာတဲ့ခေတ်။ ပုသိမ်မှာ သတ်ပုံမှန်အောင် ရေးသားတတ်သူ ရှိပါသေးလား။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

အိန္ဒိယက မွန်ဘိုင်းကို အရင်က ဘုံဘေလို့ ရေးတာ ဖတ်ဘူးပါတယ်ဆရာ။ အဲ့ ၂ခု အတူတူပါဘဲလားခင်ဗျ။ အိန္ဒိယနိုင်ငံဟာ မြန်မာပြည်လိုပဲ ဗြိတိသျှကိုလိုနီဖြစ်ရာကနေ လွတ်လပ်ရေးရတယ်။ သူတို့ဆီမှာ အင်္ဂလိပ်စာနဲ့ အင်္ဂလိပ်ယဉ်ကျေးမှု ပိုပြီး အမြစ်တွယ်တယ်။ လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက် အင်္ဂလိပ်လက်ထက်ကအမည်တချို့ကို ပြောင်းလိုက်တယ်။ တချို့ကို ၁၉၄၇ ကတည်းကပြောင်းတယ်။ မကြာခဏ နောက်အမည်တွေပါပြောင်းတယ်။ Bombay ဘုံဘေ ကို Mumbai မွန်ဘိုင်း (၁၉၉၅)၊ Madras မဒရပ်စ် ကို Chennai ချနိုင်း (၁၉၉၆)၊ Cochin ကိုချင် ကို Kochi ကိုချီ (၁၉၉၆)၊ Calcutta ကာလကတ္တား ကို Kolkata ကိုလ်ကာတား (၂၀၀၁)။ ပြည်နယ်အမည် တချို့ကိုလည်း ပြောင်းထားတယ်။ Travancore-Cochin ကနေ Kerala (1 November 1956) Madhya Bharat ကန Madhya Pradesh (1 November 1959) Madras State ကနေ Tamil Nadu (14 January 1969) Mysore State ကနေ Karnataka (1 November 1973) Uttaranchal ကနေ Uttarakhand (1 January 2007) Orissa (သြရိသ) ကနေ Odisha (4 November 2011) ပြောင်းဖို့ကြိုးစားနေတဲ့အမည်တွေလည်းရှိတယ်။ Kerala ပြည်နယ်ကနေ Keralam ပြည်နယ်၊ West Bengal ပြည်နယ်ကနေ Bangla ဘင်္ဂလားပြည်နယ်၊ Goa (ဂိုအာ) ပြ

စာကလေးတစောင် = ၆၆ စိတ်ကောင်းလေးတခုထားပါ - ၆၀ စေညွှန်း စေတနာတွေပါ စေတလွှာ - ၃၈ တကူကူးကု - ၁၀၃ တခါတုံးကနှင်းနွယ် - ၄၁ တခါလာလဲ ဘီအေ - ၁၈၉ တခုတည်းသော ရည်မှန်းချက် - ၁၆၄ တချစ်ရှာရှာ - ၂၀၉ တပင်တိုင်မင်းသားကြီး -၁၁၂ တပွင့်ပန် - ၁၂၀ တမင်လှသူ - ၁၇၀ တမူထဲမူ - ၆၄ တယောက်တကမာ္ဘ - ၁၁၀ တဝါဆိုခဲ့ရပြန်ပြီ - ၁၁၁ တဦးတည်းမူပိုင် - ၁၇၉ တပ်စခန်းတနေရာမှာ ရဲဘော်သို့ - ၆၁ ပန်းကြာတပွင့် -၁၅၀ ပြုံးပန်းတပွင့် - ၁၂၁ မျှော်လင့်စရာလေးတု - ၅၆ တဝက်မေတ္တာ - ၂၅၃ တိတ်တခိုး - ၂၇၃ မေတ္တာကွက်လပ်တနေရာ -၂၆၄ လေးပွင့်တခိုင် - ၂၇၇ အသဲလေးမခိုင်တခိုင် - ၂၆၆ မှတ်ချက် - သတ်ပုံမှန်ခေတ်က သီချင်းတွေ ကောင်းတယ်။ အခုခေတ်သီချင်းစာသားတွေက နားအဝင်မှာ (တစ်) နေတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ခင်မင်ရင်းနှီးတဲ့ ဘာသာပြန်စာရေးဆရာတယောက်က ပြောပါတယ်။ မြန်မာလူမျိုးတွေမှာ ပုံသေနှုတ်ဆက်စကားမရှိပါဘူး၊ သင့်သလိုပြောဆိုမေးမြန်းကြတာပဲရှိတာပါ။ ‘မင်္ဂလာပါ’ ဆိုတဲ့စကားက ပြီးခဲ့တဲ့အစိုးရတွေက တမင်ထွင်ပြီး ပလီခဲ့တာပါ။ အဲသလိုနှုတ်ဆက်လာရင် ကျွန်တော်က ပြန်ပြောပါတယ်၊ ‘မာလကာပင်’ လို့ တဲ့။ စစ်အစိုးရထွင်တာထဲမှာ လူကြီး (လူကြီးတိုင်းကိုတော့မဟုတ်ပါ သူတို့) ကို လက်အုပ်ချီခိုင်းတာလဲ ပါတယ်။ နှုတ်ဆက်အရိုအသေပေးယုံသာမဟုတ်ပါ။ လက်အုပ်ချီရှိခိုးခိုင်းရာကျပါတယ်။ ကျွန်တော့်အရင် အင်္ဂလိပ်စကားပြောတိုင်းပြည်ရောက်နေသူမိတ်ဆွေတဦးကလဲ Good morning နဲ့ ‘မင်္ဂလာပါ’ မတူတာကိုပြောဘူးတယ်။ သူ့အင်္ဂလိပ်က ကောင်းပါတယ်။ သူ့ကို မြန်မာအချင်းချင်းကနေ မင်္ဂလာပါလို့ နှုတ်ဆက်ရင် စိတ်တိုရော။ ‘How are you?’ ရဲ့တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပါယ်က ‘နေကောင်းလား’ ပါ။ ကျွန်တော်တို့က ပြောနေကြမဟုတ်ပါလား။ အမေရိကားမှာ လူတယောက်နဲ့တယောက်တွေ့ရင် ဒီလိုတွေသုံးနှုန်းပြီးနှုတ်ဆက်ကြပါတယ်။  (က) ပုံစံတကျနှုတ်ဆက်နည်း • Hello! • How are you? How’re you? • How are you doing?  • How ya doin’? • How is everything? • How’s everything going? “How are you doing?” နဲ့ “How are you?”

ဗမာမွတ်စလင်တို့၏ အထုပတ္တိ ဘယ်ကိုးကွယ်ရာဘာသာဖြစ်စေ မြန်မာစာကို သတ်ပုံမှန်အောင်ရေးရ၏။ မန်းရာပြည့်မှာလည်း နှစ်တရာသတ်ပုံမှန်တယ်။ မန္တလေးမြို့ကြီးကို ၁၂၂၁ မှာ တည်ဆောက်တယ်။ ၁၃၂၁ ခုနှစ်မှာ နှစ်တရာပြည့်တယ်။ ကျွန်တော်က ၁၁ နှစ်သားရှိပြီ။ မြန်မာစာသတ်ပုံလည်းပါတယ်။  ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်သည် ၂၀၂၀ ပြည့်နှစ် ဒီဇင်ဘာလ (၁) ရက်နေ့တွင် နှစ် (၁၀၀) ပြည့် မြောက်ပြီဖြစ်ပါသည်။ ဉာဏ်စမ်းပဟေဠိပြိုင်ပွဲသို့ တက္ကသိုလ်၊ ဒီဂရီ၊ ကောလိပ်အသီးသီးတွင် တက်ရောက်လျက်ရှိသော ကျောင်းသား၊ ကျောင်းသူများသည် (တစ်)ဖွဲ့လျှင် (၃)ဦးပါဝင်သောအဖွဲ့ ဖွဲ့၍ အဖွဲ့လိုက် ဝင်ရောက်ယှဉ်ပြိုင်နိုင်သည်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် နှစ်တရာပြည့်တော့ သတ်ပုံမမှန်တော့ပါ။ (တစ်) ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်သွားလို့။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တလကုန်တော့ တလနီးလာပြီလို့ သံဝေဂစကား ဆိုလေ့ရှိကြတယ်။ တနေကုန်မှာလည်း အလားတူ။ သံဝေဂရယူခြင်းဟာ ကောင်းတယ်။  ကောင်းတာလုပ်မယ်။ ကောင်းရာမွန်ရာဆိုတာ ဘာလဲ။ မတူကြပြန်ပါ။ ဒါပေမဲ့ နာရီတွေက တူကြပြီး၊ ကလင်ဒါတွေလည်း တူကြတယ်။  ပြက္ခဒိန်သစ်ကို ကြည့်ချင်မှ ကြည့်ရတော့မှာ မဟုတ်လို့ တွေးပြီး အခု ဘာလုပ်သင့်သလဲ။ မတူကြပါ။ တကျပ်တပြား စွန့်ကျဲမယ်။ ဆွမ်းတနပ် ကပ်လှူမယ်။ သီလယူမယ်။ တလကုန်ခြင်း သံဝေဂဆိုတာ အချိန်နည်းလာခြင်း။ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး၊ လေးလေးနက်နက် မတွေးနိုင်တဲ့အခါ လွှတ်ချမိတတ်ကြသေးတယ်။ ကျွန်တော့ရဲ့ လွှတ်ချမှုတခုကတော့ အောက်တိုဘာလကုန်လို့ နိုဝင်္ဘာလအကြောင်းစာ တင်လိုက်ပြီ။ နေမကောင်းလို့မေးတာ မှန်သမျှဖြေ။ ကိုယ့်မမေးလည်း လိုက်ရှာဖြေ။ ကျန်းမာရေးစာတွေလည်း များလှပြီ။ ပုဒ်ရေ ထောင်ဂဏန်း မနည်းတော့ပြီ။ အသစ်မရေးနိုင်တော့မှာလည်း စိုးရိမ်စရာ များစွာမလိုတော့ပြီ။  ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

၁။ ရတနာသုံးတန်၊ ထိပ်ဝယ်ပန်၊ ဖန်ဖန်ဦးနှိမ်ချ။ ၂။ ငွေတကျပ်မှာ၊ ရွေးပေါင်းပါ၊ တရာနှစ်ဆယ်ရ။ ၃။ ငွေတကျပ်ကို၊ ဆယ်မူးဆို၊ အိုအောင်မှတ်ကုန်ကြ။ ၄။ ငွေတကျပ်မှာ၊ လေးမတ်သာ၊ သင်္ချာဂဏန်းပြ။ ၅။ ငွေတကျပ်ဝယ်၊ ပဲနှစ်ဆယ်၊ မှတ်ဘွယ်ယွင်းမခွ။ ၆။ ငွေတမတ်ကို၊ ငါးပဲဆို၊ မပို မသာရ။ ၇။ ငွေတမတ်ဝယ်၊ ရွေးသုံးဆယ်၊ သိလွယ်ရှိနိုင်မျှ။ (ရှေးဆရာ) ပုဂံဦးတင်က ကဗျာဗန္ဓသာရကျမ်းတွင် အောက်ပါအတိုင်း ဆို၏။ ရေးသားလျက်ရှိသော စာလုံးကို ဖတ်သည့်အခါ စာလုံးအပိုင်းအစကို ချန်ခဲ့ရသေးသည်။ ဥပမာကား တရာ, တထောင်, တသောင်း, တသိန်း စသည်ကို တ-အက္ခရာ မပါစေပဲး ရာ, ထောင်, သောင်း, သိန်း ဟူ၍့၎င်း၊ "အနောက် အရှေ့" စသည်ကို "အ" အက္ခရာ မပါစေပဲး "ရှေ့ဝင်း, နောက်ဝင်း, ရှေ့ရုံး, နောက်ရုံး" ဟူ၍့၎င်း လိုက်နာနည်းများကို ဆိုလိုသည်။ ကောက်ချက် - ဦးတင် က, "အရှေ့" မှ "ရှေ့" သို့ စာချန်ဖတ်နည်းအရ အသံ ပြောင်းလဲဖြစ်လာသည်။ အသံ အနက် အသုံး အားလုံးတူသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ (ရှေးစာကဗျာများ) ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

မန်းလေးမှာ ကင်ဆာ အထူးကု ဆရာတချက်လောက်ညွန်ပေးကြပါအုံး ထိုင်တဲ့ဆေးရုံလေးပါတချက်လောက်ပါရှင့် တချက်လောက်လို့ ပြောဆိုသုံးနှုံးလာကြတာ သိပ်မကြာသေးပါ။ ကျွန်တော်ပြည်တွင်းမှာနေစဉ်က အဲလို ပြောလေ့မရှိသလောက် နည်းတယ်။ ၂၀၁၈ ခုနှစ်အလည်ပြန်တော့ လူအတော်များများ တချက်လောက်လို့ ပြောကြတာ နေရာတိုင်းလိုလိုမှာ ကြားခဲ့ရတယ်။ ဆန်းနေတာအမှန်ပါ။ အရင်က တဆိတ်လောက်လို့ ပြောကြလေ့ရှိတယ်။ တောင်းတဲ့ အကူအညီက သေးသေးမွှားမွှား၊ အချိန်ကာလလည်း မကြာဘဲ ပြီးစီးနိုင်တဲ့သဘော။ တဆိတ်လောက်ကို Pardon me လို့ အင်္ဂလိပ်လိုဘာသာပြန်တာတခု တွေ့တယ်။ အဲလိုတော့ မဟုတ်လို့ ထင်ပါတယ်။ အဲဒီအင်္ဂလိပ်စာလုံးက တောင်းပန်တဲ့သဘော ပါတယ်။ ဥပမာ တဖက်လူက ပြောလိုက်တာကို နားမရှင်းလို့ ပြန်ပြောပါဦး သဘောမျိုး။  Excuse me အသုံးက ခပ်ဆင်တင်။ ထပ်တူတော့ မကျပါ။ ပိုပြီး အသုံးများတယ်။ လမ်းပေးပါမှာ သုံးတယ်။ လေတက်တာ၊ ချောင်းဆိုး၊ နှာချေတာမှာ သုံးတယ်။ ခွင့်တောင်းတာမှာ သုံးတယ်။ အင်္ဂလိပ်စာလုံး (ပလိစ်) ကို အတူယူပြီး ကျေးဇူးပြုပြီးလို့လည်း ပြောဆိုရေးသားကြပါသေးတယ်။ ဗမာစကား အစစ်မဟုတ်ပါ။ အသုံးတော့ များတယ်။ အရပ်စကားမှာ အပန်းမကြီးရင်လို့ အကူအညီမတောင်းမီ စကားခံလေ့ရှိသေးတယ်။ မရိုမသေလို

(ကဗျာအမည်တော့ မပါ။) ရွရွကွေး၍ မွှေးမွှေးပျပျ ရဲရဲလှသား ခိုင်မြပွင့်ဖူး ဆောင်းဦးပန်းလျှင် တထူးသူနှင့် မတင့်လေရာ မယ်နှင့်သာလျှင် ကြမ္မာဖန်ဆင့် ရည်၍ပွင့်သား သခင့်ပန်ဖို့ စီရင်ပို့၍ စိမ်းညို့ရွက်ထပ် ခြယ်လှပ်ထွားထွား တခြားထူးထွေ ညှာတံခြေ၀ယ် ငုံပြေချပ်၀န်း တဆန်းထူးလည် ပန်းရွှေရည်သည် ကျွမ်းသည်သူ့ အမှန်တကား။ (နတ်သျှင်နောင်) မူရင်းသတ်ပုံကို မှားအောင်မပြင်ဘဲ တင်ပေးထားသူ Aung Kyaw Oo ကျေးဇူး။ အများစုကတော့ ကိုယ်ရေးတဲ့စာ၊ ကိုယ်စပ်တဲ့ကဗျာ၊ ကိုယ်သီတဲ့သီချင်း၊ ကိုယ်ဟောတဲ့တရား မဟုတ်ဘဲ သတ်ပုံတွေပြင် တင်ကြ၊ ထုတ်ဝေကြတယ်။ ဒီအရပ်မှာက အတော်အေးတယ်။ နှင်းဆီပင်တွေက အအေးဒဏ်ကို အတော်ခံနိုင်ကြတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

မင်္ဂလာနံနက်ခင်းပါခင်ဗျာ ကျွန်တော် ထိုင်းမှာနေတာပါခင်ဗျ။ ခေတ် မှာ ရေးချ ပါ မပါ။ မုံ့ နဲ့ မုန့်။ ဘယ်ဟာ မှန်မမှန်။ သမ္မတ မှာ မ ဆင့်မဆင့် ပြန်လည်ဖြေကြားပေးစေလိုပါသည်ခင်ဗျ ခေတ် မှန်တယ်။ မုံ့ မှန်တယ်။ သမတ မှန်တယ်။ ခေတ်ကာလ ခေတ်စမ်းစာပေ ခေတ်ဆန်  ခေတ္တခဏ ခေတ်တိမ်  ခေတ်မီ  မုန့် နဲ့ မုံ့ https://dr-tint-swe.blogspot.com/2022/07/blog-post_242.html  သမတ နှင့် သမ္မတ https://dr-tint-swe.blogspot.com/2020/12/blog-post_214.html ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ဟုတ်ကဲ့ဆရာ မိုးခါးရေဆိုတာ ရှိလို့လားခင်ဗျ။ မိုးရေခါးတယ်ဆိုတာလည်း တခါမှမကြားဘူးပါခင်ဗျ။ အဲဒါ စကားအဖြစ်သုံးတာလားခင်ဗျ။ မိုးရေဆိုတာ။ အများမိုးခါးရေသောက်လို့ လိုက်မသောက်နဲ့ ဆိုဆုံးမစကားရှိတယ်။ သူများမှားတိုင်း လိုက်မမှားနဲ့။ သူများရူးတိုင်း လိုက်မရူးနဲ့။ သူများမိုက်တိုင်း လိုက်မမိုက်နဲ့လို့ ဆုံးမတာပါ။ မိုးခါးရေလိုက်ရှာတော့ ဒီလိုတွေ တွေ့ပါတယ်။ မိုးခါးရေ ဆောင်းဦးလှိုင်။ မိုးခါးရေ ဖြူဖြူကျော်သိန်း။ ကဗျာတွေလည်း တွေ့ပါတယ်။ ဓားတောင်တန်း ပန်းတခြင်းနဲ ့လမ်းထွင်းသွားကြမတဲ့ တချို့။ သစ္စာတရား မိုးခါးရေမှ မဟုတ်တာပဲ။ (မောင်လွမ်းဏီ) နောက်တပုဒ်မှာ အများညီ ဤကို ကျွဲလို့ ဖတ်နေကြပြီလား မိုးခါးရေ မသောက်ဘူး ရောမမှာနေပြီး ငါကတော့ မိုးခါးရေ မသောက်နိုင်ဘူး။ နောက်တပုဒ်မှာ ဘယ်လမ်းကိုမှ ကျွန်တော် ရှေ့ဆက်မလှမ်းရဲတော့ဘူး မိုးခါးရေမသောက်ရင် ထမင်းမစားရဘူးလို့ အစ်ကိုကပြောတော့ ကျနော်စိတ်လေး သိမ်ငယ်သွားလိုက်တာ။ စာအုပ်စာရင်းတခုမှာ မြတ်လေးမောင် မိုးခါးရေ နဲ့ မိုးခါးရေ ဓမ္မပါလလို့လည်း တွေ့ပါတယ်။ ဇာတ်ဝတ္ထုတွေလည်း ရှိပါတယ်။ မိုးခါးရေအဆုံးအမဟာ အလွန်ထိရောက်တယ်။ မိုးခါးရေသောက်နေကြသူတွေကို အဝေးကြီး သွားရှာစရာ မလိုဘူး။ ဆောရီး။ အရင်

ဦးဘမှာ ကျောင်းထားရတဲ့သားသမီးရှိလျှင် ကျောင်းမှာ တဝမ်းပူသတ်ပုံတွေကို အမှန်အတိုင်း မရေးစေပါနှင့်။ ဒေါ်လှက အရောင်းအဝယ်လုပ်လျှင် ကြော်ငြာစာမှာ တဝမ်းပူသတ်ပုံတွေကို အမှန်အတိုင်း မရေးပါနှင့်။ ကိုမြ ဘဏ်မှာငွေသွင်းငွေထုတ်လုပ်ပါက ချက်လက်မှတ်ပေါ်မှာ တဝမ်းပူသတ်ပုံတွေကို အမှန်အတိုင်း မရေးပါနှင့်။ မအဝှာ မာစတာ စာတမ်းတင်တဲ့အခါ တဝမ်းပူသတ်ပုံတွေကို အမှန်အတိုင်း မရေးပါနှင့်။ မောင်မှန် ရုံးမှာ ခွင့်စာတိုင်ပါလျှင် တဝမ်းပူသတ်ပုံတွေကို အမှန်အတိုင်း မရေးပါနှင့်။ စာအုပ်တိုက်ပိုင်ရှင် ဦးတစ်ချင်နှင် ဒေါ်တစ်ခင်တို့ခင်ဗျား စာအုပ်ကောင်းတွေကို ပြန်ထုတ်တဲ့အခါ မူရင်းအမှတ်တဝမ်းပူတွေကို စသတ်ဘို့ မမေ့ကြစေလိုပါ။ ဦးကကြီးနှင့် ဒေါ်ခခွေး တို့ခင်ဗျား ကင်ဆာအကြောင်းသိလိုလျှင် ဆရာဝန်ကို မမေးပါနဲ့။ ဖေ့စ်ဘွတ်ကိုသာ မေးကြစေလိုပါသည်။ ကိုဂငယ်နှင် မဃကြီးတို့ခင်ဗျား ကင်ဆာဖြစ်နေပါလျှင် (လွဲပါစေ ပယ်ပါစေ) ကာကွယ်နည်းနဲ့ ကုသနည်းကို မမေးကြဘဲ အစားအသောက်ကိုသာ မေးကြစေလိုပါသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တကယ့်နိုင်ငံရေး တနှစ်ပြည့် မြန်မာစတိုင်ပျက်ခေတ်မှာ တစ်ကြသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

တစေ သစ်ခွ တစည်း 1000 ပင်းတယမှနယ်စုံပို့သည် တစည်းရေးတာ မှန်။ ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း။ စာလုံးအဆင့်တွေ ဖုန်းကနေရိုက်ရတာ ခက်တယ်။ ကြာရင် သတ်ပုံတွေ မှားသည်ထက် မှားမှာ စိုးရိမ်မိတယ်။  အခုထိတော့ အဆင့်မပါတဲ့စာလုံးတွေ မှားနေကြတယ်။ ခေတ်ဆိုတာ ပိုလွယ်၊ ပိုမြန်၊ ပိုရှင်းလင်းရတယ်။  အခုဖြစ်နေတာက မုံ့ဆိုရင် နသတ်၊ တခု၊ တစည်း ဆိုရင် စသတ်၊ သမတရေးတာ မ ၂ လုံးဆင့်နေကြတယ်။  ပိုခက်တာကြိုက်သူတွေကလည်း မနည်းပါ။  ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ကာတွန်းတချိုု့သတ်ပုံမှန်လာသည်။  တရားစာတွေ သတ်ပုံမှန်တာ ရှား၏။ ရသစာတွေ မမှန်တာ များ၏။ ကင်ဆာနေရာတွေနဲ့ ဆတူဖြစ်၏။ ပြန်ထုတ်စာအုပ်တွေ မှန်တာ မတွေ့မိသေး။ စာဖတ်သူတွေအကြိုက်လိုက်လို့လား မသိ။ ဈေးကွက်စီးပွါးရေး သီအိုရီသစ် ဖြစ်၏။ မြန်မာစာဟု ခေါ်သည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

မောင်စိန်ကာတွန်းတွေ အရင်ကတော့ သတ်ပုံ မှန်ပါသည်။ ကာတွန်းဆရာကိုယ်တိုင် ပေါ်လစီသတ်ပုံ လိုက်ပြင်သလား၊ တခြားသူတွေက မှားအောင်ပြင်ကြသလား မသိပါ။  ရေးဆွဲသူကိုယ်တိုင်ပြင်တာဆိုပါက ပြောရန် မရှိပါ။ လေသူရဲတဦးက သူကိုယ်တိုင် (တစ်ဦး)လို့ ပြင်တယ်လို့ တယောက် ပြောပြပါသည်။ ကျေးဇူး။ ကာတွန်းအောင်ရှိန်ရေးဆွဲတဲ့ ဦးရှံစားကို အမှုအပ်ရမည်ထင်ပါသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

အာ့မှန်သလားလို့ပါ အဲ့ဒါ မှန်သလားလို့ပါ အာ့၊ အာ့လို၊ အဲ့ စသဖြင့် ရေးလာကြတာ သိပ်မကြာလှသေးပါ။ အရင်က မသုံးပါ။ မြန်မာစာ အဆင့်အတန်း နိမ့်သထက်နိမ့်ကျလာရာကနေ စကားပြောအသုံးမှန်၊ စာရေးသတ်ပုံမှန်တွေပါ မှားယွင်းလာပါတယ်။ အခြေအနေကတော့ အမှန်ရေးရင် မဖတ်တတ်၊ မရောင်းရ၊ လူကြိုက်နည်း။ အမှန်ပြော တောသားထင်ကြမယ်။ - ဤ ထို ယင်း ၎င်း က အဓိပ္ပာယ်တူ သုံးလို့ရတဲ့ နာမ်စားတွေပါ။ ယင်း သုံးလည်း အတူတူပဲ။ ဘုရင်၊ မင်းညီမင်းသား လိုဟာတွေလည်း သုံးတာ။ ၎င်း နာမ်စား သုံးလို့ ဆရာ့ဂုဏ် နိမ့်သွားစရာ မရှိပါဘူး။ မဟိုဟာရမယ့်နေရာ ဟိုဟာနေကြတာပဲ။ - မြန်မာ အဘိဓာန် ၎င်း နစ နာမဝိသေသန ယင်း။ ထို။ လည်းကောင်း၊ သော်လည်းကောင်း နဲ့ ၎င်း ကတော့ မတူပါ။ တချို့က အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ရောရေးနေကြတယ်။ ကာရာသည် မော်ဒယ် အဖြစ်လည်းကောင်း ရုပ်ရှင်းသမီးအဖြစ်လည်းကောင်း နာမည်ကြီးသည်။ ဆေးအတတ်သည်လည်းကောင်း၊ သဒ္ဒါကျမ်းအတတ်သည်လည်းကောင်း၊ နီတိကျမ်းအတတ်သည် လည်းကောင်း သင်ယူအပ်၏။ ခွဲစိတ်နေစဉ်အတွင်းလည်းကောင်း၊ ခွဲစိတ်ပြီးသည့်အချိန်တွင်လည်းကောင်း အရေးကြီးပါသည်။ ၎င်းဖေ့စ်ဘွတ်သုံးသူတို့သည် စာရေးသားရာတွင်လည်းကောင်း၊ စကားပြောဆိုရာတွင်လည်းကောင်း မှားယွင်း လွဲချော်နေကြပေသည်။ ဆောရီး။

(တိုင်းပြည်ထွက်ပြေး နိုင်ငံရေးလုပ်သူတယောက် ဟိုရောက်ဒီရောက်) ၂၀၁၃ ခုနှစ်က ရေးထားပါသည်။ • အဲသည်နှစ်မိုးတွင်း ငါတို့ရန်ကုန်ဆင်းကြရသည်၊ • ဂန္ဒီကအဆင်းမှာ ထီးမပါတဲ့ငါတို့ကို ထီးမဆောင်းတဲ့လူထုက ဖြောင်းဖြောင်းလက်ခုပ် တီးပေးကြသည်၊ • ၁/၉ဝ နဲ့တုံ့ပြန်တာကို ငါတို့က သုံးလရာဇသံ ပြန်ပေးလိုက်ကြသည်၊ • နာခံမယ်မဟုတ်မှန်းလဲ ငါတို့သိကြသည်။ • အညာတက် အကွက်ချဘို့ဖြစ်လာသည်၊ • ဟိုနေရာ သည်နေရာထိုင်ပြီး တိုင်ပင်ကြသည်၊ • တောင်းတာမရရင် ညောင်းကြတာကောင်းမည်၊ • ၁၄ ကို ၂ နဲ့မြှောက် ၂၈ ယောက်၊ နောက်ထပ် ၂၈ ယောက်၊ သွေးသောက်ဖြစ်ကြသည်။ • ထောက်လှမ်းရေးတကောက်ကောက် ကြံတိုင်းမပေါက်၊ တဖက်ကမ်းရောက်သူကရောက်၊ ငရဲခန်းရောက်သူကရောက်၊ ထင်တိုင်းမပေါက်ပေမဲ့ ကြံတဲ့အတိုင်းမြောက်ခဲ့ပါသည်၊ • အဲသည်နှစ်ဆောင်းမှာ ငါတို့ဖါသာ အစိုးရဆိုတာဖွဲ့လိုက်ကြသည်။ • ဒို့နေရတာက ဝါးတောသစ်တော ‘မာနယ်ပလော’၊ • ရန်ကုန်မှာက အတိုက်အခံပေါ၊ နေပြည်တော်မှာ စစ်သားပေါ၊ • ၁၈-၁၂-၁၉၉၀ မှာဖွဲ့ခဲ့တဲ့ စဉ်ပြိုင်အစိုးရ အမှတ်တရဓါတ်ပုံက မာနယ်ပလောမှာရှိခဲ့တဲ့ NCGUB ရုံး။ အဲဒီရုံးကို ၁၉၉၅ ခုနှစ်မှာ မီးရှို့ထားခဲ့ကြပါသည်။ အခု စစ်တပ်က လူနေအိမ်တွေ ရွာတွေကို မီးရှို့နေကြသည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ဆရာခင်ဗျား သိမ်းငှက်က သိမ်းလား၊ သိန်းလားခင်ဗျ။ ခပ်သိမ်းကုန်သော စွမ်းစွန်ရဲ ထိန်းသိမ်း ပစ္စည်းသိမ်း ရုပ်သိမ်း သိန်းခွန်မင်း သိန်းဃိုကျွန်း သိန်းငှက် = သေန သိန်းထီပေါက် သိန်းသန်းကုဋေ သိန်းအမတ် သိမ်းကျုံးယူငင် သိမ်းကျားငှက် သိမ်းငှက် သိမ်းဆည်း သိမ်းထုပ်သေချာ သိမ်းပြည်း = အရှက်ရသည်။ ရွံရှာသည် သိမ်းမြန်းစိုးစံသည် သိမ်းရုံး သိန္နီမြို့ အမှိုက်သိမ်း ဦးသိမ်းမောင် ငွေတသိန်း မောင်သိန်း  မယားဝတ္တရား ငါးပါး = အိမ်တွင်းမှုလုပ်၊ သိမ်းထုပ်သေချာ၊ မိစ္ဆာကြဉ်ရှောင်၊ လျော်အောင်ဖြန့်ချိ၊ ပျင်းရိမမူ၊ ဝတ်ငါးဆူ၊ အိမ်သူကျင့်အပ်ရာ။ (သင်္ဂဇာဆရာတော်) သိမ်းငှက်ကို မသိန်းရှင်ဆီ ပို့ပေးပါက ပိုက်ဆံတသိန်းပေးမည်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

လွန်ခဲ့တဲ့ ၈ နှစ်တိတိက ဒီလိုနေ့ ညမှာ ဆီးနှင်းကျတယ်။ လေလည်းရောရော၊ မိုးမပါဘဲ၊ သံဝါဖြောက်ဖြောက်၊ ဆီးနှင်းပေါက်လည်း၊ မိုးလောက်ပြင်းထန်၊ သွန်းချပြန်သော်၊  ကနေ့ စနိုးတော့ မကျ အပြင်မှာ အေးမယ်။ အိမ်ပြင် မထွက်ရဲ။ မဲဇာတောင်ခြေရတု ၃။ ပွဲခါညောင်ရေ သွန်းမြဲပေတည့်၊ ရိုသေသဒ္ဓါ၊ ထုံးစဉ်လာဖြင့်၊ မဲဇာရပ်သူ၊ တောင်းဆုယူသည်၊ ရွှေဂူတော်နှင့်၊ ရှုတိုင်းတင့်သား၊ မိုးမြင့်သီခေါင်၊ မဲဇာချောင်က၊ တတောင်လုံးမှိုင်း  စ၍ဆိုင်းသော်၊ တောင်တိုင်းယှက်၍၊ ဝန်းကာ ဝှေ့သည်၊ တောင်ငွေ့ဝေဝေ၊ အထွေထွေနှင့်၊ လေလည်းရောရော၊ မိုးမပါဘဲ၊ သံဝါဖြောက်ဖြောက်၊ ဆီးနှင်းပေါက်လည်း၊ မိုးလောက်ပြင်းထန်၊ သွန်းချပြန်သော်၊ ယုဂန်ထင်ရှား၊ တောင်တော်ဖျားက၊ ရထားယာဉ်သာ၊ နေစကြာလည်း၊ ရောင်ဝါမထွန်း၊ ချမ်းရှာလွန်း၍၊ တည့်မွန်းချိန်နေ၊ ရောက်လွယ်စေဟု၊ စေ့ရေလှည့်လည်၊ တလျက်မြည်သည်။ ။ နေခြည်ဖြာမှ နွေးသောကြောင့်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ အင်ဒီယာနာပိုးလစ် ၃၁-၁၀-၂၀၁၄ ည ၈ နာရီ ၅၀ မိနစ်

နိုဝင်္ဘာလမှာ ရာသီဥတု သင့်တင့်အေးမြလို့ ခြေခင်းလက်ခင်းသာပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဆေးကျောင်းစတက်ရတာက ၁၉၆၅ နိုဝင်္ဘာလဆန်းတရက်နေ့ဆိုတာ မမေ့ပါ။ ၇ နှစ်ကြာစာသင်ပြီးတော့ ‘ဟောက်ဆာဂျင်’ ခေါ်တဲ့ အလုပ်သင်ဆရာဝန်လုပ်ရတာလဲ ၁၉၇၂ နိုဝင်္ဘာလထဲမှာပါ။  ဆေးမန်းက သူငယ်ချင်းတသိုက် မေမြို့စစ်ဆးရုံမှာ တာဝန်ကျကြတယ်။ မေမြို့ဆိုတာက နွေမှာတောင်အေးလို့ နိုဝင်္ဘာဘာလဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့လို အညာသားတွေအဖို့ အေးလွန်းနေပါတယ်။  ကျွန်တော်တို့ စစ်ဆေးရုံထဲက အိုဟောင်းနေတဲ့ တိုက်တလုံးမှာ စုနေကြရပါတယ်။ ရေချိုးခန်းမှာ ရေနွေးပေးတာကပျက်နေတော့ ရေချိုးဘို့ဆိုတာ စစ်ဆေးရုံထဲမှာ အရပ်သားတွေအချင်းချင်း သူရဲကောင်း ရွေးရသလိုပဲ။  လုပ်ရပြန်တော့လဲ အရပ်သားတွေ စစ်သားတွေကြားမှာ အထာမကျလှပါ။ အဲလိုပဲ အရပ်သားတွေကြားမှာလဲ စစ်ဗိုလ်စစ်သားတွေ အထာကျမှာမဟုတ်ပါ။  ကျွန်တော်တို့ အထာမကျတာက ဟောက်ဆာဂျင်လုပ်ရတာ တနှစ်တိတိသာကြာလို့ ကံကောင်းတယ်။ စစ်ဗိုလ်တွေ နှစ်လေးငါးဆယ်ကြာ အုပ်ချုပ်နေတာ အထာမကျတော့ အရပ်သားလူအများမှာ အတော်ကိုကံဆိုးကြပါတယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ ၃၁-၁၀-၂၀၁၄

ကျွန်တော့်မှာ ငယ်ကတည်းက အကျင့်ဆိုး အကျင့်ကောင်းလေးတွေရှိတယ်။ လူတိုင်းလိုပါဘဲ။ တယောက်နဲ့ တယောက်တော့ မတူကြပါ။ ဖေ့စ်ဘွတ်ကနေ ကျွန်တော့်အကောင့် အမည်တလုံးနဲ့ ဂိမ်း ပို့စ်တွေလာတတ်တယ်။ တချက်ကလေးမှ လက်နဲ့ မထိရဲပါ။ ဖုန်း၊ တက်ဘလက်၊ လက်ပတော့မှာ ကြောငြာတွေက အလျှံပယ်။ ဂိမ်းနဲ့ လောင်းကစား။ ကျွန်တော် ငယ်စဉ်က ကျောင်းသွား ကျောင်းပြန် လမ်းမှာ ကျားချနေတာတွေ တွေ့ရင် ခဏလောက်သာ ရပ်ကြည့်ပါတယ်။ ကြာကြာမနေအား အိမ်အတွက် သောက်ရေထမ်းရဦးမှာ။ ဆေးကျောင်းရောက်တော့လည်း ဖဲကစားဘူးရုံသာ။ စစ်တုရင် ကစားဘူးရုံသာ။ ဟိုနိုင်ငံ ဒီနိုင်ငံတွေက ကက်စီနိုလည်း ရောက်ဘူးရုံသာ။ အားကစားတော့ နည်းနည်းပါးပါး ငယ်ကတည်းက။ အမြင့်ခုန်၊ ကြက်တောင်၊ တင်းနစ်၊ အခုတော့ အခန်းတွင်း စက်ဘီးနင်းတယ်။ ဝါသနာဆိုတာထက် အချိန်မရတာက ပိုတယ်။ ဆေးကျောင်း၊ ဆရာဝန်၊ နိုင်ငံရေး၊ ဘဝတိုင်းမှာ လုပ်စရာတွေကိုသာ ခေါင်းထဲထည့်အားတယ်။ ဒါတောင် ဘာတခုမှ မထူးချွန်။ အခုလည်း ဆရာဝန်မလုပ်ရ၊ နိုင်ငံရေးလည်း ထဲထဲဝင်ဝင်မဟုတ်တော့။ ဒါပေမဲ့ စာဖတ်ချိန်နဲ့ စာရေးချိန်၊ အချိန်က မလောက်သလိုလို။ ညဆို သန်ကောင်ကျော် တနာရီ၊ တနာရီခွဲမှသာ အိပ်ရာဝင်တယ်။ ဒါတောင် ဘာတခုမှ မထူးချွန်။ တတိယအရွယ်တောင်လွန်ပြီ။ ဒေါက်တ

ကွန်မင့်ကနေ မေးပါတယ်။ ဒေါက်တာစိုင်းခမ်းလိတ်နဲ့ ဆရာနဲ့ မန်းဆေးမှာ အတန်းတူလားဆရာ။ ဘယ်သူက အတန်း ပိုစောသလဲ။ သူက ၁၉၇၃ ဆင်း။ ကျွန်တော်က ၁၉၇၂ ဆင်း။ သူက ၁ နှစ်ပဲ ငယ်တာပေါ့။ ဒါဆို သူက အသဲ ဒေါက်တာခင်မောင်ဝင်းတို့နဲ့ အတန်းတူမယ် ထင်တယ်ဗျာ။ ဟုတ်။ ကျွန်တော်က ၁၉၆၅ မှာ ဆေးကျောင်းရောက်ပြီး နောက်တနှစ်ကျမှ အဆောင်နေတယ်။ မန္တလေး ဖါးသာလဖုန်းမှာ အရင်နေရသေးတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ကုတင်ချင်းကပ်မှာက ကျောင်းသားသစ်၊ စိုင်းလိတ် ခေါ် စိုင်းခမ်းလိတ်။ သူက ရှမ်းဘောင်းဘီကို အမြဲဝတ်တယ်။ ပုလွေတိုတချောင်းနဲ့။ တခါတခါ ဂီတာတလက်နဲ့ အမြဲတွေ့တယ်။ ညမအိပ်ခင်ဆိုရင် သူ့အိပ်ရာပေါ်က ဗလာစာရွက်လေးတွေမှာ သီချင်းစာသားတွေ။ အေဘီစီဒီ နုတ်နဲ့ ရေးထားတာ။ ကျွန်တော်က ဘယ်သိမလဲ။  နောက်တယောက်က ဂျွန်တင့်ဆွေ။ ခုံနံပတ်ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်။ နောက်တယောက်က ၂ တန်းကြီးတဲ့ ကိုခင်အောင်ချိုက ကျွန်တော်နဲ့ ရုပ်ချင်းဆင်တယ်။ မတူတာက သူက စောင်းတီး ကောင်းတယ်။ သူကလည်းရှမ်း။ ကျွန်တော်က တေးဂီတမှာ ညံ့တယ်။ ရှမ်းသူငယ်ချင်းတွေဆီက ဆီတို့ဟူးနဲ့ မုန်ညင်းချဉ် စားရတယ်။ ကျေးဇူး။  ဖေါင်ကြီးသင်တန်း၊ ဇေယျ ၁၉ တုန်းက ပြဇာတ်ကတော့ ကျွန်တော်က ရှမ်းအတု လုပ်ရတယ်။ အခုထိ ရှမ်းပြည်ကို မရောက်ဖူးသေးပါ။

စိတ်ပညာရှင်အသိနဲ့ ရေးမှာပါ။ ဗေဒင်လက္ခဏာလို မဟုတ်ပါ။ လူတယောက်ကို သူပြောနေတာကို နားထောင်ပြီး တန်းမယုံပါနဲ့။ သူဘယ်လိုအသက်မွေးဝမ်းပြုနေတယ်၊ ဘာရာထူးရှိတယ်၊ ဘာဘွဲ့တွေရထားတယ်ကိုကြည့်ပြီး၊ တန်းမယုံပါနဲ့။ ပြောတာကိုရော ပြောစကားထဲမပာတာကိုပါ ရအောင်ဖတ်ပါ။ ဖုံးထားတဲ့မျက်နှာဖုံးနဲ့ မိက်ကပ်တွေခွါပြီး တကယ့်အစစ်ကို မှန်အောင်ကြည့်ပါ။ ကြိုတင်တင်ကူးယူဆထားချက်ကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပါ။ ဦးနှောက်နဲ့ အာရုံကြောက သုံးသပ်ချက်ကို အသုံးချပါ။ (၁) Observe Body Language Cues ကိုယ်အမူအယာဖတ်ခြင်း  သုတေသနတွေအရ လူတွေရဲ့ ကိုယ်အမူအယာဖတ်ခြင်းဟာ ၅၅% မှန်တယ်။ အသံအနိမ့်အမြင့်ဟာ ၃ဝ% မှန်တယ်။ အပြောစကားလုံးတွေဟာ ၇% သာမှန်တယ်။ (မှတ်ချက်။ သုတေသနထဲမှာ အရေးအသားမပါ။) ၁။ Pay Attention to Appearance အမြင်ကိုသတိထားပါ ဘာဝတ်ထားလည်း။ တန်ဘိုးရှိလက်ဝတ်ရတနာတွေ၊ အင်္ကျီ၊ လုံခြည်၊ ဖိနပ်၊ စတာတွေကိုကြည့်ရင် ဘယ်လို ရည်မှန်းချက်နဲ့ ပွဲတက်လာသလည်းကို မှန်းနိုင်တယ်။ မိန်းကလေးတယောက် သူ့အသားအရေမြင်စေအောင် ဝတ်ထားရင်လည်း သိပါမယ်။ သာမန်ဝတ်စားထားရင် ခပ်ပေါ့ပေါ့နဲ့ အေးအေးဆေးဆေးအတွက်ဖြစ်မယ်။ ယောဂီဝတ်စုံ အပါအဝင် ယူနီဖေါင်းတွေကနေလည်း ပြောပြနေမယ်။ ၂။ အနေအထားကိုကြည့်ပါ။

မောင်ထင် ကိုကွန်းသည် လောကကြီးကို စိတ်နာသည်။ သူ့ဘဝကိုလည်း သူ မကျေနပ်။ သူတပါး နေပုံထိုင်ပုံ ကိုလည်း မကျေနပ်။ ထို့ကြောင့်လည်း ယခု အိမ်မှ ထွက်လာပြီးလျှင် လူသံသူသံ မကြားရသည့် မြို့စွန် မြို့ဖျား တောတန်းကလေးတွင် ဟိုဟိုသည်သည် လမ်းလျှောက်နေသည်။ သူ သည်းညည်း မခံနိုင်သော အကြောင်းတခု ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် “ငါ မခံဘူး” ဟု တယောက်တည်း မြည်တွန် တောက်တီး နေလေသည်။ ကိုကွန်း၏ ရုပ်ရည် ရူပကာမှာ မျက်ဝန်း နက်သည်။ နှုတ်ခမ်းမွေး ထူသည်။ မေးစေ့ နှစ်ထပ် ရှိသည်။ လူဗလံကလေး တဦး ဖြစ်သော်လည်း လမ်းသွားရာ၌ မိမိကိုယ်ကို မိမိ မတ်၍ သွားတတ်သည် ဖြစ်ရာ၊ အိမ်ထောင် မကျမီက ဆိုလျှင် သူယူမည့် မိန်းမက သူ့ကို စစ်သွေး စစ်မာန် ပါသောသူ ဟူ၍ပင် ဆို၏။ ထိုမိန်းမနှင့် ညားသောအခါ မိန်းမက သူ့ယောက်ျားကို ဘိုသီဘတ်သီ နေတတ်သည် စသဖြင့် အမျိုးမျိုး ပြစ်တင် ပြောဆိုလေ့ ရှိသည်။ ထိုနေ့က လင်မယား ရန်ဖြစ် ကြသည်မှာ မဂျမ်းဘုံကြောင့် ဖြစ်သည်။ မဂျမ်းဘုံကား သူ့မိန်းမ၏ သူငယ်ချင်း ဖြစ်၏။ မဂျမ်းဘုံသည် အားလပ်သော နေ့ကြီး ရက်ကြီး များတွင် ကိုကွန်းက မဖိတ်ထားဘဲနှင့် လာရောက် လည်ပတ်၍ အတင်းစကား အဖျင်းစကား ပြောရင်း ထမင်း ဝင်စား တတ်သောသူ ဖြစ်သည်။ သူသည် တောက်တောက်ပပ အရောင်ကို နှ

လွှမ်းမိုး ထမင်းချမ်းကျွေးမယ် တသက်လုံးလဲ ပြုစုမယ်တဲ့ ဟုတ်လဲ မဟုတ်ပဲနဲ့ တမင်နမ်းပါ့မယ် ကိုယ်ရေချိုးဖို့ အားလုံးအသင့်ဖြစ်အောင် တသက်လုံးလုပ်ပေးမယ်တဲ့ ဟုတ်လဲ မဟုတ်ပဲနဲ့ တသက်လုံး အမြဲဂရုစိုက်မယ်တဲ့ ဟုတ်လဲ မဟုတ်ပဲနဲ့ ခေတ်သတ်ပုံဖေါ်မြူလာအရဆိုရင်  (တစ်)သက်လုံး တဲ့။ (တစ်)မင် တဲ့။ ဟုတ်လဲ မဟုတ်(ဘဲ)နဲ့ တဲ့။ ဟုတ်လဲ မဟုတ်ပဲနဲ့။ ပျက်ရော။ ဆိုကြည့်ကြပါလေ။ ပုံအတွက် ကျေးဇူး။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ဝါးထမင်းလိပ် ရှမ်းပြည်ရောက်တဲ့အခါ ဝါးထမင်းမြည်းကြည့်ပါ (Popular Paoh Stars) မကြားဘူး၊ မစားဘူးသေးပါ။ သတ်ပုံမှန်တဲ့အစားအစာတွေကို စားချင်မိတယ်။ ဗမာပြည်မက အစားအသောက်တွေ တချို့ကတော့ ကောင်းပြီး၊ အများစုက မျိုချလို့ မရတာတွေ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

ဆဋ္ဌသံဂါယနာတင် ပိဋကတ်တော် အဘိဓမ္မာပိဋကတ် ပြည်ထောင်စုသမ္မတမြန်မာနိုင်ငံတော်၊ သာသနာရေးဝန်ကြီးဌာန၊ သာသနာရေးဦးစီးဌာန၊ ကမာ္ဘအေးပုံနှိပ်တိုက်၌ ရိုက်နှိပ်သည်။ သာသနာ - ၂၅၅၇၊ ကောဇာ - ၁၃၇၅၊ ၂၀၁၃ သုတ်ပေါင်း တထောင် တနှစ်တည်း တသောင်းဖြင့် ဆဋ္ဌသံဂါယနာတင် ပိဋကတ်တော် မြန်မာပြန် မူရင်းကျမ်းစာအုပ်တွေမှာ မြန်မာစာ သတ်ပုံမှန်တယ်။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ

အိမ်ခေါင်မိုးမှာ၊ သူထိုးလာသည် ပေလွှာစာချပ်၊ အဝေးရပ်က ဆံဖြတ်မောင် ရေး၊ အလွမ်းတေးကို မလေး ဖတ်နိုင်ခဲဖူးပြီ။ ရွှေဝသို့သွား၊ ချစ်သူအားလျှင် မှာကြားပို့လေ၊ လွမ်းစာခွေဟု မပြေမလှ၊ နွဲ့လျလျနှင့် မိန်းမလက်ရေး၊ ငယ်သေးသေးကို မလေး ခြစ်နိုင်ခဲဖူးပြီ။ သို့ပင်ဖြစ်လည်း ချစ်သူနှင့်ဝေး၊ တို့မလေးကား ရေးလည်းမတတ်၊ ဖတ်မတတ်နှင့် စာငတ် ပေငတ်၊ အသိငတ်သည် မတ်တတ်ခြောက်သည့် သစ်ပင်လို။ ကံ ထောက်မ၍၊ ဤယနေ့မူ နွေငွေ့လျှပ်လျှပ်၊ ပူစပ်စပ်တွင် ထန်းပလပ်ရိပ်၊ တမာရိပ်၌ ချစ်ရိပ်ခိုဝင်၊ စာကိုသင်သော် မပင်မပန်း၊ အမြင်ဆန်းသည် မျက်ကန်းမလေး မြင်လေပြီ။ (မင်းသုဝဏ်) ကဗျာဆရာကြီးများ၏ ကဗျာများစုစည်းမှုမှာ "ရေးလည်းမတက်၊ ဖတ်မတတ်နှင့်" လို့ ရေးထားတာ ကသတ်နဲ့ တသတ် မှားနေတယ်။ ပုံအဆင်ပြေတာ မရသေးပါ။ ဒေါက်တာတင့်ဆွေ