စုံရိပ် မြိုင်ဆွယ်၊ ကန္တာလယ် အိုဘယ် ယောက်ျား - ခရီးသွား။ ။ ဖေါ်လည်း မဆွယ်၊ တကိုယ်ငယ် အိုဘယ် လူသား - ကြောက်ဘူးလား။ ။ ဤသို့ မေးသော် ရွှင်အေး ကြည်သာ၊ ပြုံးမျက်နှာဖြင့် "အို ဘာကိုထောက်၊ ကြောက်ရမလဲ တကွ ဖော်ညှိ၊ သတ္တိ ရှိပြီ ချစ်သည် သဟာ၊ ဇွဲ လည်းပါ၍ မကွာ ထပ်လောင်း၊ ငယ်ကပေါင်းသည့် ဆွေကောင်း လုံ့လ၊ တူတကွတည့် ဘေးက တူယှဉ်၊ ပါခဲ့လျှင်သော် ငါ့တွင် သေချာ၊ အောင်ဘို့ရာတည့်" တဲ့။ ။ ယောက်ျား ငါကိုယ်၊ မြွက်ဟဆို ဖော် မလိုဘဲ၊ တကိုယ်ထဲ။ ။ တော်ပေ့ လူမော်၊ ပွဲတိုင်းကျော် သုံးဖော် ဆွေလဲ၊ တူယှဉ်တွဲသည် အောင်မြဲ မုချ၊ အောင်မည်ပ။ ။ (ငွေတာရီ) (ရှေးစာကဗျာများ) ဒေါက်တာတင့်ဆွေ